Vandaag gaan we weer naar een ander land. We gaan naar Botswana, hier gaan we eerst naar het nationale park Chobe. We hoeven vandaag niet erg vroeg op te staan want we gaan pas om 9 uur weg, dan is het een uur rijden naar de grens. We zijn om 7 uur opgestaan, zodat we tijd zat hadden om de tassen in te pakken. We waren dan ook ruim op tijd voor het ontbijt. Na het ontbijt hebben we anderen geholpen om de tent neer te halen. Om 9 uur hebben we afscheid genomen van degene die achter bleven en we zijn met 16 mensen vertrokken. Na ongeveer een uur rijden waren we bij de grens. Dit was waarschijnlijk de makkelijkste grensovergang ooit, want de beambte wou alleen je paspoort stempelen. Hierna was het 2 minuten rijden naar Botswana waar we er eerst uit moesten om onze schoenen te desinfecteren. Ze vragen wel eens om de schoenen in de bagage ook over de mat heen te halen, maar dat hoefden wij niet. Hierna op naar het kantoor waar we na het gebruikelijke formulier in te vullen, klaar waren. Na de grens waren we binnen een half uur tot een uur bij een stadje dichtbij Chobe. Hier hebben we boodschappen gedaan. Eenmaal in de supermarkt leek het net of we in een snoepwinkel waren, er waren allemaal dingen die we de afgelopen drie weken niet gezien hebben. We hebben namelijk goede kaas gekocht (er was de afgelopen tijd helemaal geen kaas) en Peter heeft drinkyoghurt gekocht. Hierna zijn we naar de bakkerij gelopen waar we een warm pizzabroodje gekocht hebben. Na de boodschappen zijn we naar de camping gegaan, waar we het makkelijk hadden, we hoeven vandaag geen tent op te zetten. Op de camping hebben we het eerste xe2x80x9cwildxe2x80x9d al gespot, er zitten namelijk mangoesten op de camping. Verder is de camping voor de helft overspoeld met water uit de Chobe rivier. Dit is sinds 20 jaar niet meer gebeurd. Wij gaan vanmiddag al naar het Chobe park om daar een game drive te doen en daar te slapen. Na de lunch werden we opgehaald. We zijn met zijn negenen naar het park gegaan, de rest blijft op de camping en doet een ochtend drive. Op weg naar het park zagen we een aantal vogels. Eenmaal in het park hebben we gemerkt dat het park bekent staat voor zijn olifanten. Na wat impalaxe2x80x99s en zwijnen zagen we vele olifanten. Eerst ver weg en later steeds dichterbij. We hebben ook nog wat buffels gezien. Hoe later het werd hoe meer olifanten we zagen. Deze kwamen ook steeds dichterbij, maar onze gids was niet bang voor ze dus wij ook niet. We zijn ook nog langs de rivier gereden waar we nijlpaarden in rivier zagen. Om een uur of 6 begon de zon te dalen en zouden we naar de rivier gaan voor een zonsondergang over de rivier, alleen toen kwamen er olifanten. Deze olifanten begonnen in de zonsondergang te lopen en dat vond iedereen een leuker plaatsje dan wij waarschijnlijk zouden krijgen bij de rivier. We stonden tussen 2 groepen van elke 15-20 olifanten. Verschillende olifanten kwamen even van dichtbij kijken wat wij waren en gingen daarna weg. We moesten wel stil zijn zodat ze niet schrokken. Een van de olifanten moest ons van dichterbij zien en is om onze truck heen gelopen. De mensen achterin vonden dit niet zo leuk want hun zaten nu met hun rug daarheen. Ze deed helemaal niets en liep gewoon naar de andere kant en ging verder met grazen. Ondertussen was het al half zeven en we moesten om 7 uur stoppen met game drive, dus naar het kamp. Onderweg kwamen we nog een paar olifanten tegen waaronder een mannetje. Leonie zag dit mannetje en dacht dat hij vijf benen had, maar dat kan natuurlijk niet. Het vijfde been was zijn penis, deze hing bijna op de grond en bungelde lekker mee. Toen ze dit merkte moest ze lachen en iedereen gelijk sssst. Later zagen ze het ook en moesten ook wel een beetje lachen. Hierna waren we snel bij het kamp. Hier stonden de tenten al klaar en ook was tafel al gedekt. We konden eerst een tent uit kiezen en daarna konden we gelijk aan tafel. We kregen ook een toetje en dat was schenkbare custard oftewel vanille vla met perzik, Peter was er als eerste bij. Peter gaat ook bij de eerst volgende supermarkt kijken naar deze custard zodat hij dit xe2x80x98s ochtend kan eten. Na het avondeten hebben we nog even bij het vuur gezeten. Hier vertelde onze gids een verhaal over wat hij had mee gemaakt. Toen hij nog een assistent gids was moest hij een keer het ontbijt maken, maar hij had geen brandhout voor het vuur. Hij hoorde een bepaalde vogel een raar geluid maken en dacht xe2x80x9cik ga kijkenxe2x80x9d. Hij zag ook gelijk goed brandhout. Hierna maakte hij de gids wakker om te melden van de vogel en terwijl hij zijn verhaal vertelde aan de gids verscheen er ook een leeuwin op de plaats waar hij net had gestaan. De gids heeft als een speer iedereen uit bed gehaald en ze zijn in de auto gaan zitten. Ze waren alleen wel vergeten om de achterkant dicht te doen, dus deze was gewoon open. Er waren ondertussen 17 leeuwen te voorschijn gekomen. Deze zijn na een half uur weg gegaan en niemand raakte gewond. Het rare was alleen dat niemand een foto had gemaakt. Na het verhaal ging iedereen naar bed. Op het moment dat we naar bed gingen hoorde je ook allemaal geluiden van de olifanten. xe2x80x98s Nachts moest Leonie naar de wc maar durfde niet goed. Je hoorde getoeter van de olifanten. Peter is op de uitkijk gaan staan in de tent, want hij wou niet meelopen. Leonie was snel weer veilig terug. Ze lag nog niet in bed of we hoorden een leeuw brullen. Dit was echt eng.

Vanochtend zijn we na zeven uur opgestaan. We waren de eerste voor het ontbijt, wat John aan het klaar maken was. Na het ontbijt zijn we uiteindelijk naar de watervallen gaan kijken in het NP samen met de twee nieuwe meiden, Sarah en Carola. Bij het NP aangekomen kwamen ook Andy en Jane bij ons. We zijn gelijk doorgelopen naar het uitkijkpunt op de Victoria brug, waar Emma en Anele zouden gaan bungeejumpen. Uiteindelijk waren ze er pas tegen half twaalf, maar we hebben ze gezien en paar mooie fotoxe2x80x99s en video gemaakt. Op de terugweg zijn we bij alle uitkijkpunten geweest, welke op de watervallen uitkijken. Maar omdat er zoveel water naar beneden komt en blijkbaar ook de wind verkeerd stond, waren we tot op het bot nat geworden ondanks dat we onze regenjas aanhadden. Van de eerste paar uitkijkpunten hebben we geen fotoxe2x80x99s kunnen maken, tenzij we de onderwatercamera hadden meegenomen. Halverwege de uitkijkpunten ging de wind draaien of liggen en werd er minder nevel onze kant opgegooid, waardoor we weer fotoxe2x80x99s konden nemen. Desondanks is de camera wel weer helemaal schoon geregend, maar alles doet het nog steeds. Hierna zijn we teruggelopen naar de camping en hebben we pizza gegeten. Om 16:00 is Leonie opgehaald voor een massagebehandeling en heeft Peter de verhalen verder af getikt.

Vanmorgen ging de wekker weer vroeg, nu om 6 uur i.v.m. met de lion walk. Snel aangekleed om te zien of er iemand stond en ja deze stonden er al. We zijn Jane, Andy en John gaan zoeken. Jane en Andy waren nog in hun tent maar wel wakker. John bleek op zoek te zijn naar ons. 5 Minuten later was iedereen er en gingen we weg. Na een kwartier rijden waren we er al.

De lion walk begon met een uitleg over het fokprogramma en de verschillende stadia waarin de leeuwen zich kunnen bevinden. Er zijn in totaal vier stadia in het fokprogramma, waarvoor de leeuwen in de eerste fase en de tweede fase met mensen in aanraking komen. In fase drie en vier vindt er geen contact met mensen meer plaats. En alleen die dieren, die in fase drie en vier zijn geboren, worden uiteindelijk uitgezet.

Na de uitleg hoe om te gaan met de leeuwen, zijn we begonnen met de lion walk. We gingen op stap met twee leeuwen Sango, 17 maanden oud en Swahili, 14 maanden oud. Tijdens het lopen kun je de leeuwen gewoon aaien, zolang je ze maar van achter nadert. Tevens heb je een stok om, wanneer ze naar je om kijken, deze als afleiding te gebruiken door over de grond te vegen of de stok tegen de mond te duwen. We kunnen niks anders zeggen dan dat het werkelijk een fantastische beleving was!!!!

Na de wandeling kreeg we nog een ontbijt. Dit bestond uit cornflakes, gebakken ei, witte bonen in tomatensaus, gebakken aardappels en bacon, een super ontbijt. Na het ontbijt hebben we de video bekeken die erg gaaf was, dus we hebben een exemplaar gekocht die we vanavond bezorgd krijgen. Hierna zijn we weer terug naar de camping gegaan waar we moe maar voldaan terugkwamen. De rest was vandaag naar de watervallen gegaan, dus waren ze niet op de camping. Wij hebben de rest van de dag niets gedaan behalve de batterijen opgeladen en verhalen zitten tikken. Vanavond zouden wij eigenlijk koken, maar de meesten gingen naar de barbecue. Wij hadden daar eigenlijk geen zin in, maar als iedereen ging zouden we meegaan. Toen bleek dat Graham en Caroline (zij is vegetarisch) ook geen zin hadden en graag zelf wilden koken, dus heeft Leonie de chili con carne zonder vlees gemaakt. Wat er over is kan de rest morgen voor lunch nemen. Graham en Caroline zeiden dat het erg lekker was. Zij hebben de afwas gedaan, waarna we naar het restaurant zijn gegaan, waar de anderen zouden eten, om wat drinken. Toen we daaraan kwamen hadden ze nog niets gehad. Na een drankje en wat gekletst te hebben was het inmiddels half negen en ze hadden nog steeds geen eten, wij waren ondertussen blij dat we zelf gekookt hadden. We weten ook niet hoe laat het eten kwam omdat we na het drankje naar de kamer zijn gegaan waar we nog wat verhalen hebben getikt voordat we gingen slapen. We hadden dan ook een spannende 24 uur achter de rug.

Vandaag moesten we om 8:45 klaar staan voor de adrenalinetour. We hebben xe2x80x98s Ochtends eerst onze tent opgeruimd en onze spullen gepakt en vooral ook onze paspoorten, want de truck gaat xe2x80x98s morgens al de grens over en wij xe2x80x98s avonds. We werden op tijd opgehaald van de camping. Het enige was dat ze zich in het aantal mensen hadden vergist, dit kwam waarschijnlijk omdat er veel mensen xe2x80x98s ochtends pas besloten hadden om mee te gaan. Nu was de truck eigenlijk te vol, maar we konden het erin proppen. Na een 15 minuten rijden waren we er. Eerst hebben we uitleg gekregen, waarna we naar het abseilen gingen. Dit was het enige deel wat Peter ook deed, de rest deed Peter niet. We hadden ook nog met de groep besloten om groepsvideo te laten nemen, dus leuk voor later. Leonie die vond alles best, maar toen er werd gevraagd wie wil er eerst zei ze gelijk xe2x80x9cIKxe2x80x9d. Leonie dacht dan ben ik er gelijk van af. Ze is ook als eerste gegaan, waarna er nog 13 volgden waaronder Peter. De gehele groep bleef beneden op elkaar wachten tot de laatste beneden was. Hierna zijn we gezamenlijk naar boven gelopen. We moesten nogal wat meter omhoog lopen en hier kwamen we er toch achter dan Nederland best vlak is vergeleken met andere landen. De anderen waren dit meer gewend en liepen best snel. Daarbij is de conditie op dit moment ook niet zo goed i.v.m. de rugblessure van Leonie. Eenmaal boven gingen we de fox flight doen, hierbij moet je van een helling af lopen en dan van de klif afspringen. Zodra je dit doet hang je met de gezicht naar beneden boven de greppel. Je hebt namelijk een harnas aan waarmee je met je rug aan een gespannen kabel hangt. Toen Leonie eenmaal verschillende mensen zag gaan en het harnas aan had kreeg ze het erg benauwd. Om alle zenuwen voor te zijn mocht ze gelijk daarna. Eenmaal gezekerd werd er gevraagd ben je klaar, daarop antwoordde ze xe2x80x9cNeexe2x80x9d. Na een minuut begon de begeleider af te tellen en gingen we rennen. Net voor je sprong stopte Leonie, hierna heeft ze het nog een keer geprobeerd. Hierbij gebeurde hetzelfde, waarna de begeleider zei xe2x80x9czullen we dan samen over de rand kijkenxe2x80x9d. Dat deed Leonie waarna de begeleider de haak waar je aan vast zit een zet gaf waardoor je van de klif af valt. Daar ging Leonie. We kregen elk twee van deze runs dus Leonie mocht nog een keer. Ditmaal heeft ze wel gerent en gesprongen, maar wel met veeeeeel angst. Na de sprong heeft Leonie nog een uur trillende vingers gehad. Hierna gingen we naar de gorge jump. Hierbij spring je van een klif , waarna je aan een soort schommel hangt. Leonie was weer erg bang, maar was wel van plan het te doen. Er was een ander die niet durfde en Leonie heeft toen voorgesteld een tandem te doen waardoor we de angst zouden delen. Eerst vond Nicky het niets maar later zei ze xe2x80x9cdat is goedxe2x80x9d. Gelijk geregeld dat we daarna samen mochten. Je kan normaal kiezen of je met je gezicht naar boven of met je rug naar boven wil gaan alleen bij een tandem is het altijd naar achter. We wordt aan elkaar vastgemaakt en je benen worden ook vastgemaakt zodat je de ander niet schopt. Daarna moet je elkaar ook vast houden op de rug. Vervolgens moet je gehurkt staan met je hakken over de rand. Nu houdt de begeleider je touw vast, waarna je naar achteren moet hangen en dan laat hij je los. Dit was echt eng, maar niet zo eng als de andere. Je maak hierbij een vrije val van 3,5 sec. waarna je gaat schommelen. Nadat je enigszins bent uitgeschommeld laten ze je langzaam naar beneden zakken, waarna je weer omhoog moet lopen. Je kon nog een tweede keer gaan, maar daarvan heeft Leonie besloten na wijs advies van Peter het niet te doen. We hadden namelijk ook nog de helikoptervlucht en Leonie was ondertussen helemaal kapot van de spanning en het klimmen. Het was inmiddels ook al half drie en we hadden nog niets gegeten, wat niet goed gaat als je ook nog moet vliegen. De rest was nog niet klaar, dus werden we met zijn tweexc3xabn afgezet bij de camping waar we wat gingen eten. De anderen gingen de Victoria falls bekijken van de Zambiaanse kant, dit wilden wij ook nog doen maar er was geen tijd voor. Om iets voor vier zijn we naar de receptie gegaan waar onze taxi al stond te wachten. Het was nog geen 5 minuten rijden. Hier moesten we nog even wachten waarna we konden instappen. Peter zat voorin en Leonie achter de pilot bij het raam. We hebben de Victoria watervallen heel goed van boven kunnen bekijken en we zijn er ook in de gevlogen. Dit was erg gaaf. Verder hebben we nog gezien waarom je niet kunt raften, op het ergste punt komen op dit moment golven van een paar meter hoog en je ziet stromingen van vier verschillende kanten. Daarna zijn we nog over het NP park gevlogen waar we verschillende dieren gespot hebben. Na de helikoptervlucht zijn we naar de camping gebracht. Hier hebben we nog een uur zitten praten met een Zimbabwaans /Zuid-Afrikaans koppel dat ook de adrenalinetour deed. Ze hebben veel verteld over Zimbabwe, wat erg interessant was. Een van de dingen was dat er tegenwoordig weer spullen in de winkel liggen, omdat ze de Zimbabwaanse dollar hebben xe2x80x9cafgeschaftxe2x80x9d en volledig zijn overgegaan op de US dollar. De werknemers worden nu niet betaald in US dollar, want dat kunnen ze niet betalen en zoveel dollars zijn er niet. Zij worden betaald in eten of coupons, welke ze weer ruilen om andere dingen te krijgen. Na een uur kwam de rest waarna we zijn gaan eten. Inmiddels hadden we ook al een taxi besteld want we moesten de grens nog over. Na het eten was de taxi er nog niet, deze kwam pas om 20:35 i.p.v. 20:15. Toen op naar de grens waar we om iets voor negen aankwamen. Nadat we hier uitgestempeld te waren, zijn we naar de brug gelopen die de twee landen verbindt. Het lopen op de burg was gaaf. Je voelt namelijk de regen van de watervallen en je hoor ze ook goed maar ziet ze niet. Je ziet alleen het verschil tussen land en water. Na een kwartier lopen kwamen we bij de douane van Zimbabwe, waar we een visa moesten kopen. Dit duurde wel een half uur voordat iedereen zijn visum had. Nadat we de visa hadden verkregen konden we verder. Eenmaal in Zimbabwe werden we belaagd door taxi chauffeurs. Na wat onderhandelen kwamen we uit op 1 dollar per persoon. Om 10 uur waren we op de camping. Waar we een upgrade hebben genomen, waarna we onze spullen hebben gepakt. Julie kwam nog even langs om de voucher voor morgen af te geven. Alleen zei zij dat we om 6:30 moesten verzamelen terwijl er op de voucher 7:30 stond. We hebben het maar op 6:30 gehouden. Hiernaar snel naar bed wat je bent wel moe na zoxe2x80x99n dag.

Vandaag hadden we een uur extra, want we hoefde pas om 6:30 te vertrekken. De bedoeling was om tegen de lunch aan te komen op de camping, maar dat is niet gelukt. We hebben namelijk een uur vastgezetten omdat er weer eens een truck van de weg af was gegleden. We komen de gehele trip al oude vervallen vrachtwagens tegen langs de kant van de weg, deze zien er meestal niet helemaal heel uit. De meeste glijden van de weg als het glad is of als ze te lang achter het stuur zitten en dit gebeurt nog al eens. Nu was er xc3xa9xc3xa9n een paar minuten voor ons, wel de andere kant als ons, van de weg gegleden. Deze lag alleen zo scheef dat er geen vrachtwagens en bussen langs konden, er konden wel auto’s langs. Nu waren ze aan het proberen om met een andere vrachtwagen deze zo recht te trekken dat het verkeer er langs kon. Ze krikten eerst de vrachtwagen op waarna de andere vrachtwagen er een ruk aan gaf waardoor deze de vrachtwagen wat rechter trok. Na een uur wachten konden we er langs. Vervolgens is het niet meer gelukt om deze tijd in te halen, dus hebben we langs de weg geluncht. Verder bleek ook nog een weg afgesloten te zijn en moesten we om rijden via een weg met veel hobbels en deuken. Uiteindelijk waren we om 2 uur in Livingstone waar we een half uur hadden om nog wat dingen te kopen. Peter wou nog wat pinnen, maar dat lukte niet, geen goed logo. Toen hebben we nog wat gekocht voor de lunch in Vic Falls. We hebben ook bruin brood gekocht in de bakkerij. Bij de bus aangekomen waren er veel mensen nog niet. Buiten de bus waren mensen Zimbabwaanse dollars aan het verkopen. We hebben uiteindelijk ook wat dollars voor Jantien en Piet gekocht. Daarna zijn we naar de camping gereden waar we de tent op hebben gezet. Hierna kregen we een briefing wat er allemaal te doen was in Livingstone. Het enige wat we niet konden was raften, want de rivier staat te hoog. Na de presentatie hadden we besloten om de helikoptervlucht van 30 minuten te doen en een halve dag adrenalinetocht en we hadden gelijk ook gezegd dat we dag erop de lion walk wilden doen. De halve dag adrenalinetocht is in plaats van de bungeejump die Leonie wou doen. De bedoeling was om xe2x80x98s ochtends eerst de helikoptervlucht te doen en daarna de adrenalinetocht te doen, maar dat ging niet door. xe2x80x98s Morgens waren er geen andere mensen die de 30 minuten wilden doen maar 15. xe2x80x98s Middag konden we wel gegarandeerd de lucht in. Het werd dus nu een middagvlucht. Peter had tijdens het bereiden van het eten nog met John, onze kok, zitten praten (hij houdt hem eigenlijk elke dag gezelschap), deze zei dat hij graag de lion walk wou doen. Peter kwam even later naar mij in de tent vragen of ik het goed vond dat we John als tip de lion walk zouden geven. Dit hebben we eerst aan Julie voorgelegd en deze vond het goed, John hoefde niet veel te doen in deze drie dagen. De chauffeur wilde ook graag mee maar dat kon niet want de truck moet eerst gemaakt worden, we lekken op dit moment veel diesel door een lekke gasklepveer. xe2x80x98s Avonds hebben we alles geboekt en Julie zou de volgende dag in Zimbabwe de lion walk boeken voor ons.