Vanmorgen hadden we 8 uur ontbijt en om 9 uur zouden we vertrekken naar de andere logde. We waren maar met zijn tweeen die naar de andere lodge gingen om daar te blijven slapen. De rest ging weer terug. Onderweg naar de logde hebben drie orang utangs gezien. Verder hebben ook nog een paar krokodillen gezien en groepen neusapen. Bij de logde waren we al vroeg, maar we gingen pas om 13:00 lunchen en dan pas om 15:30 een boom planten. We hebben die morgen dus niet veel gedaan behalve de was. Na de lunch bleek dat er nog zeven mensen extra in de logde blijven slapen. Deze zouden eigenlijk naar turtle eiland gaan, maar zijn na een uur omgekeerd omdat de zee te ruw was.

We zijn om 15:30 een boom gaan planten. Deze planten moeten leeg staande stukken opvullen en de riviermensen ook nog wat geld opleveren. De planten die je plant zijn namelijk koffieplanten. De riviermensen kunnen de koffiebonnen plukken en nog wat geld verdienen en er kunnnen geen plamolie plantage worden gebouwd. In de koffieplanten kunnen de dieren zich wel verplaatsen en in zitten.

Na de bomen gepland te hebben, zijn we de zeven andere op gaan halen voor een rivier cruise. Tijdens de rivier cruise hebben ook weer twee orang utangs gezien waarvan een een oudere mannetje was. Dit was best bijzonder, want deze zie je niet zo vaak. Naast wat we ook gisteren hadden gezien namelijk: verschillende hornbil vogels gezien, hagedissen, groepen neusapen, longtail makaka apen hebben we nu ook apen gezien en een kingvisser. Net voor het donker waren we weer terug. Om 7 uur gingen we weer, dit maal om de vuurvliegjes te zien. Het was echt donker op het water, we hadden dus ook een grote zaklamp mee om te zien of er geen rare dingen voor de boot lagen. Al snel waren we bij de vuurvliegjes. Foto’s maken ging niet echt en video al helemaal niet. Het was wel erg mooi op te zien. Het is eigenlijk een soort van kerstboom. Een grote boom vol met knipperlichtjes. Op de terug weg hebben nog een kingfisher gezien. Na terug komst kregen we diner. Na het diner hebben we nog wat zitten praten maar niet te lang want we moeten morgen om 6:30 klaar staan voor de laatste cruise.

Vandaag gaan we uit bolivia en weer terug naar peru, maar voor we gaan rijden we eerst langs tiahunaco. Dit is een site met ruine van volk voor de incaxc2xb4s. Deze hadden een er goed irigatie systeem, door dit systeemkonden ze meerdere malen per jaar oogsten. We hadden op deze tocht ook een gids mee. Op de site aan gekomen zijn we eerst naar het eerste musseum gegaan waar de meest mooie beelden staan, je mag hier geen foto maken van wege kunst dieven. Alleen mocht het vroeger wel en nu staat alle bveelden toch al op internet, maar ja. De gids was alleen slecht te verstaan en niet erg intersant, dus Leonie was er snel van door met Karin. Zij hebben lekker zelf langs alles gelopen. Na het museum kregen Martijn en de gids ruzie met elkaar, de gids vond dat martijn zich te veel met haar verhaal bemoeide. Martijn had namelijk nadat zij had gezegd geen fotoxc2xb4s maken gevraagd aan de bewaarder of we ook geen fotoxc2xb4s zonder flits mochten maken mocht half jaar geleden nog wel. Naderhand ging de gids zich met ons schema bemoeien en liep het een beetje uit de hand. Leonie, jantien en karin hebben zelfstandig op de site rond gelopen en fotoxc2xb4s gemaakt. Na het site bezoek zijn we gaan eten in het retsaurant er naast en daarna zijn we naar het 2de museum gegaan. Na even daar rond gelopen te hebben zij  we weer naar buiten gegaan en hebben we bij de stalletjes onze laatste boliviaons op gemaakt.

Om 1 uur zijn we richting peru gaan rijden. We kwamen nog langs een controle post waar we normaal gesproken langs moeten lopen en allemaal onze paspoort moeten laten zien. Martijn zei bxc3xb1ijven jullie maar zitten ik ga wel met een paspoorten lijst klangs. De gids was het daar niet mee eens want de regel is dat je het persoonlijk moet laten zien. De militeren waren het met martijn eens en we mochten zonder problemen door rijden. De gids was het daar niet mee eens en ging met de militeren praten, deze lachten haar uit. Hierna kwam de gids de bus in en zei zo hoord het niet , waarop karin riep hoe toch eens op met zeuren. Na nog een half uur langs het titicaca meer gereden re hebben waren we met de grens van peru. Hier moesten wij de bus uit en lopen over een brugentje naar peru lopen. Hier hebben we ons weer ingeschreven en toen konden we weer in een nieuwe bus naar puno. Na 3 uur waren we in puno waar we niet veel meer hebben gedaan dan onze tassen uitgepakt en gaan eten.

Vanochtend moesten we vroeg verzamelen voor onze excursie van vandaag. We konden nog net bij het ontbijt een broodje meenemen voor we gingen. We gaan vandaag namelijk de Dead Road af. Dit was vroeger een van de gevaarlijkste wegen van de wereld, maar tegenwoordig ligt er een nieuwe weg. We krijgen eerst beschermde kleding, een helm en handschoenen en toen gingen we met een jeep en een busjes op weg naar het begin.

Boven op de berg werden de fietsen van het dak gehaald en kon onze tocht beginnen. Het was wel wennen om op deze fietsen te fietsen. De zadels zaten vrij laag en de fiets zelf was heel zwaar. De fiets had voor- en achtervering, dat was vooral nodig voor het tweede stuk van de tocht, de oude weg.

Na een rit over het asfalt werden er twee groepen gemaakt, een snelle en een langzame groep. Peter, Leonie en Jantien gingen in de langzame groep en Martijn in de snelle. Op het asfalt was Jantien al wat aan de langzame kant en op de oude weg vol met steentjes schoot het helemaal niet op. Toen iedereen wegreed viel haar fiets om en het duurde even voor ze weer op de fiets zat. Ondertussen ware beide groepen al weg en kreeg Jantien de derde gids al privxc3xa9-gids mee.

De tocht zelf was geweldig, met geweldige uitzichten. Helaas ging het voor Peter even wat slechter toen de persoon voor hem ineens remde en hij viel. Dit leverde wat schaafwonden en een pijnlijk hand op. Na een paar uur waren we beneden in het dal aangekomen en zat de fietstocht erop. We gingen nu naar een restaurant waar we wat aten. Martijn stelde voor om een taxi terug te nemen en niet het langzame busje. Dit bleek een goede keuze, aangezien het busje pas na ons avondeten arriveerde. We moesten met de taxi de berg weer over en er was ondertussen heel mistig geworden, terwijl de duisternis ook in viel. Met zijn vijven (wij inclusief chauffeur) tuurden ingespannen naar de weg. De rit werd wel een paar keer onderbroken door Jantien die dan ergens een wc moest opzoeken.

Toen we terug in het hotel waren is Jantien naar bed gegaan en heeft het avondeten dus overgeslagen. Leonie en Peter gingen wel nog wat eten en toen ze een restaurant binnen liepen waar Janine en Karin al zaten was de eerste vraag "Is Jantien in het ravijn gevallen?".

xc2xb4s Morgens om 6 uur zijn we aangekomen op het busstation van La Paz. Omdat onze grote tassen mee waren met de groep hoefden we niets uit het ruim te hebben, dus konden gelijk naar de taxistandplaats. Daar hebben we de taxi gepakt en zijn naar het hotel gereden. Hier zijn Peter en Leonie eerst even gaan slapen, want deze bleken een hele nacht naast een kapot raam te hebben gezeten en daarom hadden ze niet zo goed geslapen. Jantien is eerst rustig gaan ontbijten om bij te komen van het niet lekker zijn. xc2xb4s Middags zijn we gaan lunchen met Janine en daarna hadden wij een afspraak met Martijn. Na de afspraak met Martijn zijn we door de straatjes van La Paz heen gelopen. We hebben hier aardig wat souvenirs gekocht, Peter en Jantien hebben truien gekocht van alpacawol, deze is erg warm. Leonie heeft spullen voor het nieuwe huis gekocht. xc2xb4s Avond hebben we bij een hele leuke Nederlandse tent gegeten. Jantien en Leonie hadden hutspot en Peter satxc3xa9. Daarna zijn we snel naar bed gegaan want van hoogte en steile straatje lopen word je erg moe.

reisverslagen van de zusjes Hartog

Beste vrienden, familie, bekenden en gexc3xafnteresseerden.
Op deze weblog vind je de reisverhalen van de zusjes Hartog. De eerst volgende reis is een rondreis door Marokko tijdens de herfstvakantie. Deze reis zal gemaakt worden door Leonie en Jantien. Tijdens onze vakantie zullen we weer proberen jullie via deze site op de hoogte te houden.

groetjes Jantien en Leonie