5

Zoals de titel van dit verhaal zijn we nog in San Cristobal en niet op weg naar Guatemala. Wat is er gebeurt? Vanmorgen stonden we netjes klaar om half acht, maar toen het busje iets over achten kwam zat er nog niemand in het busje. De bus chauffeur kwam eruit en zeg gelijk dat we vandaag niet gingen. Deze rede daarvoor was dat heel guatemala plat ligt door stakingen. We zouden wel over de grens kunnen komen maar daarna was er geen beginnen aan. Volgens de chauffeur waren alle wegen afgesloten. Het was ook niet mogelijk om naar antigua te komen. Om deze rede had de oragnisatie besloten om niet af te reizen naar guatemala.We hebben voor de zekerheid maar even het noodnummer gebeld. De reisorganisatie wist nog van niets en had ook niet gehoord van de staking, maar kon op dit moment niet echt veel doen. Hij ging in ieder geval het hotel in panachele annuleren en dan kon er met dat geld een extra nacht in het hotel van  San Cristobal betaald worden. Verder ging hij even kijken wat hij nog verder kon doen. Hij heeft verder nog geregeld dat we een extra nacht in het hotel in San Cristbal konden blijven. We zouden in de loop van de middag te horen krijgen of we wel morgen naar Guatemala konden.Als we hier nu toch een extra dag blijven kunnen we maar beter iets gaan doen. Peter houdt er niet van om bij mensen te kijken dus was het plan om naar de ruine van Tonina te gaan. Eenmaal bij de touroperator was er geen gezamelijke tour naar Tonina. Je kon er wel heen gaan maar dan met een prive tour. Deze tour kosten 1000 peso per persoon, wat ongerekend 60 euro is. Dit vonden we een beetje veel. Ze hadden nog wel een tour naar de maya dropjes. Dit hebben we toen gedaan. We moesten nog wel een uur wachten voordat deze vertrok, dus zijn we maar gaan ontbijten.We waren op tijd terug bij de touroperator waar we moesten wachten op nog twee mensen. Deze twee waren van argentijnse afkomst, want je zag in de tijd dat ze aankwamen namelijk 5 minuten te laat. Nadat deze mensen er waren zijn we naar de auto gegaan waarna we nog twee mensen moesten ophalen. Zeven in totaal zijn we richting het eerste dorpje San Juan Chamula gegaan. Dit dorpje is het ceromonieel centrum in deze buurt. Hier staat de belangrijkste "kerk". Dit is geen echte kerk al staan er wel beelden in van verschillende soorten christulijke heiligen. De maya’s die hier leven leven nog volgens hun oude waarden en normen. Ze hanteren nog dezelfde goden en cerremonies als in de tijd voor de spaanjarden.In apart stukje staat beschreven hoe de mayaxc2xb4s leven. Na de uitleg van de gids zijn we de "kerk" binnen gegaan. In deze kerk mag er niet gefotografeerd worden en als men een fototoestel zien wordt gelijk gemeld dat deze in een tas moet. Je mag de kerk ook alleen binnen met toestemming van de dorpsraad. In de kerk zie je de verschillende crsitelijke heiligen en op de vloer dennennaalden. Verder zie je veel kaarsen branden en hier en daar flesjes en glazen met drinken. Verder hoor je ook muziek. Er wordt ook buiten de kerk vuurwerk afgestoken zodat men weet dat de mensen in laag 2 aan het werk zijn. In de kerk loopt ook nog een geneesheer, deze zorgt voor de inelijke rust. Deze is geen dokter, want als ze wat hebben gaan ze gewoon daar de dokter of nemen ze een paracetemol. Als je bijvoorbeeld voor een lange tijd hoofdpijn heb dan kun je naar hem en hij zal zorgen dat je innelijek rust terug komt en dat je daarom geen hoofdpijn meer hebt. Het zijn eigenlijk een soort spychologen. Ze bruiken wel soms een kip om dit op te lossen.Na de kerk te bekeken hebben zijn we wat op het plein gaan rond lopen. Hier hebben ze verschillende kraampjes. Ze hebben kraampjes met groente en fruiten, souveniers en ook drogisten en levenmiddelen. we hebben eerst wat wol voor Jantien gekocht of ze er wat mee kan weten we niet maar het waren in ieder geval mooie kleuren. Daarna hebben we nog een tafel kleed gekocht welke van plan waren om te bouwen tot een gordijn voor het raam bij de voordeur. We hebben ook nog wat tollen gekocht voor sebastiaan, mees, kirsten en Peter. Ondertussen was het tijd om terug te gaan naar het busje.Op naar Zinacantan het volgende dorpje. De rede waarom we daar heen gaan is om het verschil te zien tussen een dorp en het ceromonieel centrum. Het verschil is al duidlijk als we binnen rijden het is rustiger en je ziet geen verkopers. In de dorpje worden voornamelijk bloemen verbouwd en kleeden geweven en geborduurd. we gaan hier ook langs bij een familie een aantal zussen een bedrijf hebben het wijven en borduren. Eerst krijgen we een shot van pox(wat de ceromiele drank is) met de smaak kaneel en een of andere bloem. Peter had niet door dat er alcahol in zat dus had al genomen. leonie mocht toen allebei de shots op drinken, want niet erg lekker was. Die met kaneel wordt gemaakt door thee te zetten van kaneel en dit te mixen met de neutrale drank en bij de andere wordt de bloem in de drank gelegd voor een tijd waarna deze wordt gefilteerd. Hierna werd gedemosteerd hoe het werven werd gedaan met een heup werfgerei. Na de uitleg en het foto’s maken werd of deze verschillende kleden en kleren geshowed in de hoop dat we wat kochten. Wij hadden niet veel geld meer aangezien we dachten vandaag in Guatemale te zijn en we hadden al wat gekocht. We zagen alleen we een aantal mooie kleden om voor het raam bij de voordeur te hangen. We hadden nog 400 peso(wat de eerste prijs was van de dames voor twee kleden), maar we hebben uiteindelijk twee kleden gekocht voor 360 peso. Voor ons was het toen echt over met kopen, want we hebben gewoon geen geld meer. De andere hebben nog veel meer gekocht, dus het werd een succes voor de dames. De kleden en kleren hadden dan ook redelijke prijzen. We werden door de gids gewezen op een andere kamer. Hier waren ze voor ons tortila’s aan het maken. we hebben rustig kunnen kijken en foto’s en gevideo terwijl de andere aan het onderhandelen waren. Nadat iedereen klaar was kregen we nog wat uitleg hoe ze deze maken. Daarna mochten we allemaal eentje proeven. erop hadden ze een bonen met pompoen mengsel, een groen saus, kaas en nog gedroogde pompoen. Dit was erg lekker de meeste hebben dan ook meer dan een tortila op. Na deze lekkernij was de tour over en zijn we terug gegaan naar San Cristobal. Hier zijn we maar eerst gaan pinnen waarna we naar het hotel zijn gegaan. Hier hebben wat gelezen en de verhalen van vandaag opgeschreven. We hebben eigenlijk al veel gezien van San Cristobal. Er is nog een kerk en musea die we niet gezien hebben, maar voor de kerk moeten we de berg op waar we geen zin in hebben en de musea zijn dicht op maandag. We hebben nog een telefoontje gekregen van de tourorganisatie dat we morgen wel naar Guatemala kunnen.Leonie is na het schrijven van het reisverslag toch maar naar de kerk op de berg gegaan. Deze was immers maar 5 minuten lopen van het hotel. Na die 5 minuten was onderaan de berg waar de kerk op ligt. Na het beklimmen van de berg wat wel mooi uitzichten over de stad gaf kwam ze er achter dat de kerk dicht was dus weer omlaag. In het omhoog gaan had Leonie wel een mooie kerk gezien die ze nog niet gezien de afgelopen dagen, dit komt omdat deze net buiten het historisch centrum ligt. Dit is een mooie witte blauwe kerk. Van boven leek deze open, dus Peter gesmst of hij ook mee wou. Deze ging mee dus weer naar beneden met tussenpozesom uitzicht fotoxc2xb4s te maken. Langs het hotel en na 5 minuten waren we bij de kerk en wat bleek deze was ook dicht. Daarna maar besloten om te gaan eten. Dit maal pizza wat dat wou Peter al een tijdje eten en we hadden eigenlijk bedacht dit te gaan eten in panachele. Na het eten geinternet om de web log bij de werken. Nu maar naar het hotel om alles klaar te maken voor morgen.