4 april Swakopmund

Vandaag hebben we uitgeslapen en waren we te laat voor het ontbijt. Dit was niet erg want je kunt hier heel goed en goedkoop bruine broodjes met beleg kopen. Leonie is deze dan ook gaan halen, zodat Peter nog lekker in zijn bed kon blijven liggen. Peter heeft tot 11 uur in zijn bed gelegen om wat uit te zieken. Leonie heeft wat in het stadje rondgelopen en de verhalen van de afgelopen dagen geschreven. Om half een zijn we gaan lunchen, waarna we om half twee weer terug waren in het hotel. Om 2 uur gingen we naar het vliegveld, want we gaan vandaag uit een vliegtuig springen. Ze kwamen ons inderdaad halen om 2 uur. Voor we in Swakopmund aan kwamen wou bijna de hele bus parachutespringen, maar uiteindelijk waren we maar met zijn driexc3xabn. Carola was de andere, zij was echt bang. Ze heeft ook gevraagd of ze geen uitleg kon krijgen in het Duits, dit kan omdat de derde taal Duits is in Namibixc3xab. De taal die ze leren op school is Engels en Afrikaans en ze kunnen ook kiezen voor Duits. Het Afrikaans is trouwens echt grappig, want het is een mengsel van oud Nederlands en Engels en in Namibixc3xab ook een beetje Duits. Als zij niet te snel praten kunnen wij het verstaan en zij ons ook. Op de TV hebben ze een soap die Afrikaans gesproken is en Engels ondertiteld, maar soms spreken ze in een keer Engels wat het erg verwarrend maakt. Maar nu genoeg over het Afrikaans nu naar het parachutespringen. Nadat we opgehaald waren was het ongeveer 10 minuten rijden naar het vliegveld. Hier moesten we eerst het gebruikelijke formulier invullen waarna de Duitsers in het Duits uitleg kregen en wij met een hoop Engelsen in het Engels. Er was nog aan ons gevraagd welke uitleg we wilden en hadden gezegd xe2x80x9cmaakt niet uit we verstaan het alle driexe2x80x9d (buiten Engels en Duits doen ze het ook in Afrikaans). Na de uitleg kregen we jumpsuits uitgereikt. Toen iedereen deze aan had gedaan gingen we de woestijn in. Het vliegveld heeft namelijk vorig jaar een nieuwe eigenaar gekregen en deze vraagt twee keer zoveel voor het gebruik van het vliegveld. Toen heeft de skydivingclub besloten om een eigen landingsbaan te maken in de woestijn. Hier hebben ze twee houten gebouwen neergezet en twee longdrops wcxe2x80x99s gemaakt en dat is nu hun uitvalbasis voor het parachutespringen. Ze hebben al hun spullen en clubhuis bij het vliegveld, maar springen doen ze vanaf de woestijn. Ze vinden namelijk dat je al genoeg betaald en willen niet meer gaan rekenen, want dat zal ze waarschijnlijk ook klanten kosten. We waren met een hele grote groep springers, maar wij waren als een na laatste aan de beurt, dus moesten we een hele tijd wachten. We hebben pas 17:30 gesprongen, als we dit hadden geweten hadden we gevraagd of we als laatste mochten zodat we met zonsondergang konden springen. Leonie was eigenlijk helemaal niet zenuwachtig en Peter een beetje, maar omdat we zolang moesten wachten werd Leonie wel een beetje zenuwachtig. Dit kwam waarschijnlijk ook omdat de divemaster haar aardig zenuwachtig probeerde te maken. Hij wou ook graag met Carola vliegen want zij was bang. Na lang wachten waren we aan de beurt en konden we het harnas aan. Leonie mocht als eerste het vliegtuig in en dus als laatste het vliegtuig uit. Peter als tweede en twee divemasters als eerste. In de lucht hebben we eerst over alle duinen gevlogen alvorens we naar het droppunt gingen. Op 9000 feet werden wij aan de drivemasters gekoppeld en werd onze uitrusting ook nog een keer gecontroleerd. Op 10.000 feet gingen een cameraman en een drivemaster er op een rare manier uit, deze gingen ook een beetje stuntten. Daarna ging Peter er uit. Hij was nog niet bij de deur of ze waren er al uit. Peters divemaster (Meas) ging eenmaal buiten rondjes draaien in de lucht. Peter had eigenlijk zo iets van xe2x80x9claat mij maar evenxe2x80x9d maar Meas vond de rondjes draaien veel leuker. Na een halve minuut ging de parachute uit en mocht Peter de parachute besturen, maar de drivemaster vind dat hij niet ver genoeg draaide. Hij trok toen maar even zelf aan het koord en daar ging Peter snel draaiens naar beneden. Dit ging zoxe2x80x99n beetje de hele rit zo. Eenmaal geland kon Peter maar een ding zeggen xe2x80x9cGAAFxe2x80x9d. Leonie ging na Peterxe2x80x99s exit naar de deur. Eenmaal in de deur dacht ze xe2x80x9cwe gaanxe2x80x9d, maar nee ze moest nog even wachten (een paar seconden). Daar ging ze de deur uit wat even erg raar is. Na een angstig moment kon ze alleen maar lachen zo gaaf was het. De vrije val leek langer te duren dan 30 seconden, maar na ongeveer 30 seconden ging de parachute open. Leonie kon Peterxe2x80x99s parachute zien en het leek of deze al bijna beneden was. Ook Leonie mocht de parachute besturen en ook zij deed het niet goed volgens drivemaster Dries, dus werd er even aan het koord getrokken. Eerst naar links en toen naar rechts, dit ging even zo door. Op een gegeven moment zag ik de parachute op dezelfde hoogte als ons (we draaiden helemaal horizontaal) en toen liet Dries het koord los, hierdoor was in een keer de trek van de parachute weg. Dit was echt eng, want je bent je zekerheid kwijt. Na 2 seconden hadden wij de parachute weer ingehaald en hingen we er weer onder. Toen hebben we nog wat gedraaid en we waren beneden en het enige wat Leonie te zeggen had was xe2x80x9cGAAFxe2x80x9d en xe2x80x9cIk wil nog een keerxe2x80x9d. Dat laatste mocht niet van Peter. Hierna gingen we weer terug naar hun clubhuis, waar we naar de videoxe2x80x99s hebben gekeken. Na het kijken van de videoxe2x80x99s zijn we naar het hotel gebracht. We zijn snel gaan eten, want we hadden ondertussen best honger. Na het eten zijn we naar het hotel gegaan voor een rustig avond.

3 april Spitzkoppe naar Swakopmund

We zijn op tijd opgestaan voor de wandeling. Eerst hebben we nog even iets gegeten. Peter gaat niet mee. Na het feestje van gisteren wilden de meesten in bed blijven liggen om uit te slapen, dus we waren maar met zijn vieren. Om 7:15 was er nog geen gids en om 7:30 ook niet, dus zijn we zelf maar gaan lopen. We hebben de tekeningen niet gevonden, maar wel een leuke wandeling gehad. Toen we terug kwamen waren op xc3xa9xc3xa9n na alle tenten ingepakt. Caroline zag dat Grewan nog in zijn bed lag. Deze had gisteren te veel gedronken en voelde zich niet helemaal lekker. Na 10 minuten was ook hun tent ingepakt en gingen we op weg naar Swakopmund. Hier kwamen we om 11 uur aan. We hadden gelukkig een upgrade gedaan, want Peter voelde zich helemaal niet lekker en anders hadden we op een slaapzaal moeten slapen. Anderen die het nu wilden doen hadden pech want de eerste nacht zat vol. Om 12 uur kregen we informatie over wat we konden doen, maar dat wisten we toch al. We wilden gaan parachutespringen en zandboarden. We konden ook al gelijk vandaag springen, maar daar hadden we niet veel zin in i.v.m. Peter zijn verkoudheid. We zijn die middag naar het stadje geweest en hebben souvenirs gekocht. We hebben twee dingen voor Tiennus (heel goed) gekocht. Ze had gevraagd voor een nijlpaard en dat hebben we gekocht en we hebben ook nog een houten puzzel gekocht. Voor ons en voor Leonie haar ouders hebben we een boekensteun gekocht van steen met een drinkende giraffe. Verder hebben we kralen voor Peter zijn moeder gekocht waarna we naar het hotel gingen. We hebben alles weggelegd en zijn daarna nog wat boodschappen gaan doen, waarna we wat op bed gelegen hebben. Om kwart voor zeven zijn we richting het restaurant gelopen waar we zouden eten met zijn allen. Hier zaten Lien en Nick al te wachten. De rest volgende niet veel later. Hier hebben we beiden springbok en oryx gegeten en na het eten zijn we naar bed gegaan.

2 april Cheetah Park naar Spitzkoppe

Vandaag zou een kort ritje moeten worden, maar de weg die we moesten hebben kunnen we niet nemen want de rivier staat te hoog. Je moet op sommige punten door de rivier rijden maar daar staat deze nu te hoog voor. Steve is bang dat we vast komen te zitten, nu moeten we omrijden. We zullen nu pas tussen 3 en 4 aankomen i.v.m. 12 uur. We rijden nu door de woestijn waar het warm is en op een gegeven moment werd het kouder. Dit kwam omdat we langs de zee reden voor een tijdje. We hebben middenin de woestijn geluncht. Hier was het niet echt warm omdat er een lekkere koude wind stond. We kwamen uiteindelijk om half vier aan bij het bushcamp. Je kan hier een wandeling maken van twee uur naar rotstekeningen, maar omdat we zo laat waren wilden we dit niet nu doen maar morgenochtend. De afspraak werd gemaakt dat we morgenochtend worden opgehaald voor de wandeling. Eenmaal op de camping aangekomen zagen we een mooie grot en salamanders. Hierna hebben we de tent opgezet en hebben we geholpen met het snijden van de groente ondanks dat het mijn taak niet was, maar ze moesten aardappels schillen. Na hiermee geholpen te hebben zijn we met zijn allen de berg bij ons kamp opgelopen. Dit was wel erg gaaf. We hebben hele mooie fotoxe2x80x99s gemaakt van de omgeving en de zonsondergang. De meeste van ons hebben ook nog gesprongen op de top zodat het lijkt dat je in de lucht springt, maar wij niet. Peter is nog steeds verkouden en Leonie durfde niet i.v.m. de hoogte. Net voordat de zon onder was zijn Peter en Leonie rustig naar beneden gelopen. Er zit namelijk een lastig stuk in de route, die is omhoog al moeilijk, maar naar beneden nog moeilijker. Peter moest maar een klein stukje springen, dus hij deed dat maar Leonie durfde niet. Uiteindelijk is Leonie op Peter zijn knie gaan staan om naar beneden te komen. Onderweg hebben we nog mooie fotoxe2x80x99s en video genomen van de zonsondergang. Eenmaal beneden was het eten bijna klaar. We hebben lekker gegeten waarna we met muziek en de sangria (die we vanmiddag gemaakt hadden) in de rots zijn gaan zitten, behalve Peter want deze voelde zich niet lekker. We hadden ook nog een vuur en konden marshmallows roosteren. Na een paar uur zijn we naar bed gegaan, waar wij om de zoveel uur wakker werden door de wind. Deze was zo hard aan het waaien dat het leek of hij door de tent heen ging.

1 april Etosha van Cheetah Park

Vandaag zou een kort ritje moeten worden, maar de weg die we moesten hebben kunnen we niet nemen want de rivier staat te hoog. Je moet op sommige punten door de rivier rijden maar daar staat deze nu te hoog voor. Steve is bang dat we vast komen te zitten, nu moeten we omrijden. We zullen nu pas tussen 3 en 4 aankomen i.v.m. 12 uur. We rijden nu door de woestijn waar het warm is en op een gegeven moment werd het kouder. Dit kwam omdat we langs de zee reden voor een tijdje. We hebben middenin de woestijn geluncht. Hier was het niet echt warm omdat er een lekkere koude wind stond. We kwamen uiteindelijk om half vier aan bij het bushcamp. Je kan hier een wandeling maken van twee uur naar rotstekeningen, maar omdat we zo laat waren wilden we dit niet nu doen maar morgenochtend. De afspraak werd gemaakt dat we morgenochtend worden opgehaald voor de wandeling. Eenmaal op de camping aangekomen zagen we een mooie grot en salamanders. Hierna hebben we de tent opgezet en hebben we geholpen met het snijden van de groente ondanks dat het mijn taak niet was, maar ze moesten aardappels schillen. Na hiermee geholpen te hebben zijn we met zijn allen de berg bij ons kamp opgelopen. Dit was wel erg gaaf. We hebben hele mooie fotoxe2x80x99s gemaakt van de omgeving en de zonsondergang. De meeste van ons hebben ook nog gesprongen op de top zodat het lijkt dat je in de lucht springt, maar wij niet. Peter is nog steeds verkouden en Leonie durfde niet i.v.m. de hoogte. Net voordat de zon onder was zijn Peter en Leonie rustig naar beneden gelopen. Er zit namelijk een lastig stuk in de route, die is omhoog al moeilijk, maar naar beneden nog moeilijker. Peter moest maar een klein stukje springen, dus hij deed dat maar Leonie durfde niet. Uiteindelijk is Leonie op Peter zijn knie gaan staan om naar beneden te komen. Onderweg hebben we nog mooie fotoxe2x80x99s en video genomen van de zonsondergang. Eenmaal beneden was het eten bijna klaar. We hebben lekker gegeten waarna we met muziek en de sangria (die we vanmiddag gemaakt hadden) in de rots zijn gaan zitten, behalve Peter want deze voelde zich niet lekker. We hadden ook nog een vuur en konden marshmallows roosteren. Na een paar uur zijn we naar bed gegaan, waar wij om de zoveel uur wakker werden door de wind. Deze was zo hard aan het waaien dat het leek of hij door de tent heen ging.

31 maart Etosha

Om 6 uur uit bed en daarna eten. We waren om 7 uur klaar om te gaan voor de game drive. Eerst zagen we niets anders dan oryxxe2x80x99s, springbokken, zebraxe2x80x99s, gnoexe2x80x99s(wildbeest) en ook veel impalaxe2x80x99s. Af en toe zagen we een giraffe. Op een gegeven moment zagen we een kuduxe2x80x99s we hadden deze al eerder gezien, maar nog geen mannetje (deze hebben hele mooie hoorns) en we hadden nog geen foto genomen. Deze dieren zijn alleen heel schuw en rennen vaak weg als je stopt. Dit gebeurde nu ook, maar even later zagen we hem weer. Hierna zagen we eigenlijk niets dan oryxxe2x80x99s, springbokken, zebraxe2x80x99s, gnoes (wildebeest) en ook veel impalaxe2x80x99s en verloor bijna iedereen zijn interesse. Wij hebben nog een tijd naar buiten zitten kijken, maar zijn op den duur in slaap gevallen. Peter heeft zelfs nog even de fotoxe2x80x99s van gisteren op de laptop gezet. Op een gegeven moment toen bijna iedereen lag te slapen stopte Steve ineens. Wat bleek, er was een luipaard over de weg voor onze truck gelopen. We konden deze niet meer terug vinden. De helft van de bus was bij de xe2x80x9cvangstxe2x80x9d van het luipaard wat wij gezien hadden en deden niet echt hun best de luipaard te zien. De rest van de bus probeerde hem te vinden maar dat lukte niet. Na een kwartier zoeken hebben we het opgegeven en zijn we verder gereden. Iedereen was weer wakker en aan het kijken. We zagen nog wat struisvogels, een mannetjesolifant en weer het hele rijtje. Na ongeveer een half uur zagen we ineens twee cheetaxe2x80x99s die net een springbok of kudu (denken we) gevangen hadden. We hebben hier voor een half uur naar zitten kijken omdat er ook twee jakhalzen waren die aan het azen waren op de vangst van de cheetaxe2x80x99s. Het is bekend dat de cheetaxe2x80x99s vaak erg moe zijn na hun vangst, daardoor wordt vaak het voedsel gestolen van een cheeta net na zijn vangst. De jakhalzen durfden uiteindelijk niets te doen. Dit kwam waarschijnlijk ook omdat er twee cheetaxc2xb4s waren. De een was aan het rusten en de andere was aan het rondlopen. Na een half uur zijn we weg gegaan want we moesten om 4 uur het park uit. Voor de rest hebben niet veel gezien dan het rijtje. Later bleek dat er aan het andere kant van het park leeuwen en grote groepen olifanten gespot waren en maar daar waren we niet geweest. Onze camping lag een kwartier rijden van het park. We hebben hier de tent opgezet en zijn het eten klaar gaan maken. Na het eten zijn wij bijna gelijk naar bed gegaan vanwege de lange dag van gisteren.