Om 9 uur zou de shuttle die ons naar Janbiani brengt komen, maar we zaten al om 7 uur aan het ontbijt. Daar zeiden Lin en Nick dat ze nog even naar de markt gingen kijken, want daar was Nick gisteren rondgeleid door iemand uit Stonetown en hij vond dat leuk. Ik ging met ze mee en Peter ging de tas en de kluisinhoud opbergen. We zijn door alle straten gelopen met echt mooie deuren. Lin en ik hebben van veel deuren een foto genomen en ik ook video. Na wat gedwaald te hebben waren we bij de markt waar Nick ons meenam naar de slagerij en visafslag. Bij de slagerij werd voor je neus het vlees van de beenderen afgesneden om het vervolgens niet gekoeld neer te leggen wachtend totdat het verkocht was. De visafslag was niet veel beter, hier lagen de vissen opgestapeld met een zwerm vliegen er omheen en op. Wat wel leuk was is om te zien hoe de vis verkocht werd, dit werd nog op de ouderwetse manier gedaan per opbod. Na de vis zijn we naar de kippenafslag gegaan. Hier worden kippen levend verkocht en daarna kan je ze aan mannen geven die ze voor je doden en pukken. De kip wordt levend in een pan met kokend water gedaan waarna de veren geplukt worden. Hierna zijn we weer richting hotel gegaan want we werden zo opgepikt. Op deze terugweg heeft Lin een stuk glas tussen de slipper en voet gekregen, hierdoor had ze een grote snee in haar voet. Gelukkig had ik voor de zekerheid pleisters in mijn videotas zitten. Deze hebben we er, nadat het wat doorgebloed was, op gedaan, zodat er tijdens de terugreis geen vuil in kon komen. Terug in het hotel zat de rest op ons te wachten ondanks dat het nog geen 9 uur was. Ik heb Lin nog wat desinfecteringmiddel gegeven, want die van haar lag in de truck. Daarna werd alles in een busje gedaan en gingen we naar het strand toe. De reis erheen duurde een uur. Er was alleen wat verwarring bij de chauffeur, deze dacht dat wij allemaal bij hetzelfde werden afgezet, maar dat was niet afgesproken. Nick en Lin en wij zouden naar Janbiani gaan terwijl de reis naar een Paje ging. Normaal gaat iedereen wel naar hetzelfde en was het dus een beetje raar voor de chauffeur maar ook voor Julie. Deze weet nu niet precies waar iedereen zit en vindt dit niet prettig. Na een vijf kwartier waren we bij ons hotel wat er goed uitzag. Hier werden we dan ook goed onthaald. Na de sleutel van onze kamer te hebben gekregen hebben we nog even een tour geregeld naar het Jozani woud en voor morgen voor Leonie een tour om met de dolfijnen te zwemmen. Na een half uur kwamen ze vragen of de kamer goed was. We hebben de was nog even ingeleverd, wat erg veel was want we hadden eigenlijk geen schone kleren meer. Daarna wat hebben we gegeten en daarna naar het woud. Hier leven de red colobus aapjes die alleen op Zanzibar voorkomen en met uitsterven bedreigt worden omdat er niet veel bos meer is. In het Jozani woud leven ook andere apen, de zogenaamde blauwe apen of terwijl Sykesxe2x80x99s apen, die op Zanzibar zien er anders uit dan op het vaste land. Dit is te zien aan de kop, die van het vaste land hebben een spits gezicht terwijl die van Zanzibar een plat gezicht hebben. Eerst hebben we een wandeling door het park gemaakt met een ranger, wat erg leuk was, want we hebben nu kleine insecten gezien die we anders nooit gezien hadden. Zo heb je de krabspin, deze heet zo omdat zijn uiterlijk wat op een krab lijkt. Op een gegeven moment zagen we ook de xe2x80x9cblauwexe2x80x9d aap, deze zijn erg schuw en als ze je zien zijn ze weg. Voor ons kwam een hele groep langs, deze hebben ons even zitten aankijken en gingen toen ook weer verder. Daarna zijn we opzoek gegaan naar de red colobus aapjes, de eerste groep die we zagen wou niet naar de grond komen en dat was wel zo leuk vond de ranger. We gingen dus op zoek naar een andere groep, deze vonden we al snel. Dit kwam omdat er voor ons xc3xa9xc3xa9n vanuit de boom naar de elektriciteitkabel sprong en weg liep naar zijn familie. Er bleek er nog een in de boom te zitten die vast ook naar zijn familie zou gaan, dus wij hebben even moeten wachten en toe sprong die ook. Daarna zijn we naar die familie gegaan waar ook een klein aapje was, deze was leuk aan het spelen. Hier hebben we nog door het mangrove bos gelopen, hier was niet echt veel te zien behalve bomen. Wat wel apart was, was dat het alleen een zout water bos was i.p.v. een brak water bos. De twee bossen liggen ook echt tegen elkaar aan, maar er is een duidelijke grenslijn, waar de bomen groeien die zoet en die zout water nog hebben. Na het mangrove bos zijn we naar de vlindertuin gegaan, dit project is opgestart om niet meer bos te verliezen. De dorpsbewoners krijgen geld als ze cocons vinden en daarheen brengen. Hier laten ze ze uitkomen waarnaar ze weer in het wild worden gezet. Dit was wel grappig. Hierna zijn we wel teruggegaan naar het hotel en daar hebben we lekker wat gerust voor het eten. Leonie had een krabcocktail als vooraf en als hoofdgerecht de kreeft, Peter had de gegrilde vis als hoofdgerecht. Na het eten nog wat kaarten geschreven en gelezen en  daarna naar bed. Leonie moet zich morgenochtend om 6 uur melden.

De wekker ging al om 4 uur want Peter wou er zeker van zijn dat we op tijd waren. Dit waren we want Leonie had de tassen natuurlijk allang gepakt. We stonden dan ook helemaal klaar om 5 uur om te gaan. Er waren er alleen nog een aantal niet klaar, waaronder een schot, Ross, deze kwam net zijn tent uitkruipen. Ik heb samen met Carolien de tent van Ross afgebroken en gezorgd dat deze op tijd was. Iedereen zat in de truck alleen de twee nieuwe mensen nog niet. Een aantal zijn we gaan zoeken. Ze kwamen uiteindelijk om 5:45 aanzetten. Toen was de vraag xe2x80x9chalen we het nog?xe2x80x9d, Julie zei van wel. De truck bracht ons bij de ferry die naar het centrum van Dar es Salaam gaat, de vroege ferry hebben nog net gehaald. Eenmaal aan de overkant gingen we met de truck naar de volgende ferry, namelijk naar Zanzibar. Hier kwamen we uiteindelijk om een 6:15, wat ruim op tijd was. We gingen door de poort en toen stond er een rij waar mensen zich doorheen wurmden. Wij stonden allemaal netjes te wachten en toen dacht ik xe2x80x9cwaarom doen die mensen dat nu?xe2x80x9d. Het bleek dat wij het ook moesten doen want dan konden we naar de ferry. We konden namelijk gewoon al de boot op. We zijn op de boot in de afgesloten ruimte met airco gaan zitten. Dit bleek een goede keus aangezien Leonie zeeziek werd. Ze had een gemberpil genomen, wat goed werkt met de truck, maar deze bleek niet echt te werken op het water. Het kan ook iets te maken hebben gehad dat we weinig hadden ontbeten. Na een reispil en wat chips ging het wat beter. Tijdens de reis hebben we leuk naar lord of the ring deel twee gekeken. Eenmaal aangekomen konden we met de truck naar het hostel, wat in het midden van het oude deel lag. Hier hebben de spullen neergelegd en daarna zijn we mee gegaan met de spice (kruiden) tour. In het eerste deel kregen we wat historie te zien. Wat vooral interessant was hoe de slaven werden verhandeld en waarom. De Arabieren hadden de Zanzibaren verlost van de Europeanen, maar hadden wel gelijk zich zelf gevestigd op Zanzibar. Ze vonden alleen dat er veel gedaan moest worden, dus vonden ze maar dat er slaven moesten komen. Er werden dan mensen van het platteland naar de stad genomen en daar verhandeld. Tijdens de verhandeling werd je geslagen en hoe langer je het uithield zonder te huilen hoe meer je waard was. Als je gelijk ging huilen dan kon je terug in het gevang. Dit gevang was niet echt groot (zie foto) Leonie kon er net in staan en hier werd je dan met ong. 65 vrouwen en kinderen of 55 mannen in opgesloten. Bij het naar beneden gaan naar de slavenkelders was mij al een mooi schilderij opgevallen alleen was het een beetje groot. Toen we terugkwamen van de slavenkelders zag Peter het ook en vond deze ook mooi. Gevraagd hoe duur het was en de mevrouw zei 25 dollar, ik keek naar Peter en op dat moment zei de gids iets tegen de mevrouw waarna ze 20 dollar zegt. Dit vonden wij wel een mooie prijs, waarna we het gekocht hebben. Het schilderij is denk ik 2 hoog en 60 cm breed, ik wil niet weten wat dat gaat kosten om in te lijsten. Op de plaats waar vroeger slaven werden verhandeld is een kerk gebouwd ter nagedachtenis. Bij de kerk stond een boom en deze zat helemaal vol met spinnenwebben.
Hierna gingen we weer de bus in en naar het huis van de eigenaar van het bureau dat de tours regelde waar we lunch kregen. De lunch was redelijk maar het sap die we kregen was echt heerlijk. Nu op naar de kruiden. Eerst was de vanilleplant aan de beurt, dit is een verdringerplant. Deze heeft groene vruchten die er uitzien als bonen, dit zijn de vanillestokjes. Deze worden na verloop van tijd zwart waarna je ze kan gebruiken. Hierna naar een boom, bij deze boom kregen we een blad ervan en moesten we raden wat het was. Ik dacht kaneel te ruiken maar dat kon niet wat kaneel is een schors, dat wist ik. Het bleek wel kaneel te zijn en de schor van de boom kunnen ze pas gebruiken na 5 jaar. Daarvoor is de smaak niet zo sterk en gaat de boom dood als je het schors eraf haalt. Hierna naar de peperplant wat ook een verdringer is. Wat de gids er nog bij vertelde was dat deze goed was voor de mannen als ze wat ouder werden en toch kinderen wilden hebben. Hetzelfde geldt ook voor vrouwen maar dan met gember. Er zitten twee Amerikanen die kinderen willen krijgen en deze worden nu peper en ginger genoemd. Hierna hebben nog veel plantjes gezien waaronder, gember, kruidnagel, een gele wortel en een vrucht waar een rode kleurstof van wordt gemaakt voor lippenstift. Na de tour mochten we vruchten proeven, de enige die we nog niet geproefd hadden jackfruit, deze was wel aardig maar niet echt lekker. We kregen ook citroengrasthee met vanille-extract erin, Peter vond dit echt geweldig. Hier kon je ook kruiden kopen, wat we ook gedaan hebben. De Australixc3xabrs kunnen niets kopen want ze mogen het niet meenemen. Wij hebben voor mijn ouders, Peter zijn ouders, Jantien, Bart en Jolanda en voor ons vanille-extract en saffraan meegenomen. Voor ons ook nog vanillestokjes en thee.
Hierna terug naar Stonetown, waar we eerst de email checkten voor onze reservering. We hadden bericht dat we konden komen naar de blue oyster, dus dat zat goed. Ook hebben we nog geprobeerd om verhalen op de website te krijgen maar dat lukte niet. Daarna maar naar het hotel gegaan waar we even zijn gaan liggen omdat we moe waren. Maar na een uur kregen we er genoeg van en zijn we de stad ingegaan. Na wat te hebben rondgekeken zijn we naar het Afrika hotel gegaan voor de zonsondergang. Hier hebben we wat zitten praten met Angela een Australische van Kroatische afkomst. Na de zonsondergang hebben we wat gegeten van de tentjes langs het water. Leonie heeft verse garnalen gegeten en Peter een vegetarische pizza. Na de pizza zijn we naar het hotel gelopen want nu waren we echt moe. Op de weg terug hebben we ook nog een ijsje gegeten.

Vandaag moesten we om 7:30 vertrekken zodat we op tijd in Dar es Salaam waren, omdat Julie de tickets naar Zanzibar moest regelen. Dit keer vertrokken we wel op tijd. We moesten tijdens het ontbijt gelijk ook onze lunch maken, want we konden onderweg niet stoppen. Dit kon pas bij een parkeerterrein van Dar es Salaam en dat is niet prettig om daar te eten. Om ongeveer 12 uur reden we Dar es Salaam binnen waar we gelijk in een lange file terecht kwamen. Hier wordt op zijn Afrikaans gereden en ook tijdens een file. Er wordt namelijk elk gaatje benut, maar dat wil niet zeggen dat het beter is, want hierdoor kan het zijn dat mensen elkaar weer vast zetten. Verder wordt er veel getoeterd. Na een uur xc3 anderhalf uur kwamen we bij het parkeerterrein aan. In de tijd dat we in de file stonden kwamen alle meezingnummers voorbij en stond iedereen in de truck (mag geen bus zeggen, want dan wordt de chauffeur boos) mee te zingen en te dansen. Aangekomen bij de parkeerplaats mochten we voor anderhalf uur de stad in. Eigenlijk iedereen ging naar een winkelcentrumpje, hier had je een supermark en een internetcafxc3xa9 en nog een aantal andere winkels. We zijn even in de supermarkt geweest om wat te drinken en een verjaardagskaart (een van de groep is jarig vandaag) te kopen. De verjaardagskaarten waren niet echt leuk, maar ze waren ook maar 1000 shillings (ong. xe2x82xac0,75) per stuk, ik had er voor de zekerheid maar twee meegenomen. Hierna naar het internetcafxc3xa9 gegaan en hier moesten we even wachten. Op het internet hebben we gekeken welke accommodatie we zouden nemen op Zanzibar. Julie had wel een aantal opties, maar deze waren allemaal bovenin in Nungwe. Dit plaatsje schijnt erg toeristisch te zijn en Peter had daar geen zin in. We zijn uiteindelijk uitgekomen bij de blue oyster in Janbiani. Dit is een klein plaatsje aan de oostkust wat Peter beter beviel. Het hotel krijg erg goede commentaren van iedereen op internet, dus dat zal ook wel goed zitten. In ieder geval is het er rustig en mooi. Na het internet gingen we weer naar de truck. We moeten nu nog een uur rijden naar de camping, vroeger kon dit sneller want de truck mocht met de ferry. Op de camping aangekomen konden we een upgrade krijgen zodat we morgenvroeg de tent niet hoefde af te breken. De groep had namelijk besloten om de vroegere ferry te nemen van 7 uur, dit betekende dat we om 5:30 weg moesten. Na het uitladen zijn we de zee ingegaan. Ook hebben we nog even met het thuisfront gebeld om te zien of daar alles goed ging. Net voor het eten hadden we met iedereen op het strand afgesproken op Nicks verjaardag te vieren met bubbelwijn. Na het eten kregen we taart voor Nicks verjaardag en daarna was het mijn buurt met afwassen, maar dat ging snel. Ik had namelijk het een en andere al voor het eten en tijdens het eten afgewassen. De rest deed het droog wapperen (we hebben hier namelijk geen theedoeken i.v.m. hygixc3xabne). Hierna vroeg naar bed gegaan, want we waren moe. De anderen hebben nog uitgebreid Nicks verjaardag gevierd.

Vandaag moeten we een heel stuk rijden, maar eerst gaan we naar Arusha om wat inkopen te doen. Peter ging wat kopen terwijl Leonie zou gaan internetten om de verhalen te plaatsen. Toen Leonie binnen kwam waren er geen computers meer vrij, maar er kon ook gewerkt worden via draadloos netwerk met een eigen computer. Leonie is toen nog snel de laptop uit de tas gaan halen voor de truck gesloten werd om hiermee op het internet te kunnen, maar dat bleek ook moeilijk door de beveiligingen van Peter. Na 5 minuten proberen was het nog niet gelukt, maar er was inmiddels wel een computer vrij gekomen. Deze computer heeft ze toen maar gebruikt en de verhalen erop gezet. Daarna nog vluchtig gekeken voor een hotel op Zanzibar, maar daar was eigenlijk geen tijd voor. Snel naar de truck, want we moesten weg. Alleen hebben we daar nog een half uur gestaan omdat Julie er nog niet was, waarom dit was, weten we niet. Onderweg hebben we de top van de Kilimanjaro gezien. Eerst zag ik hem niet want er waren veel wolken omheen, maar de top bleek je te kunnen zien boven de wolken. Nadat Julie er was zijn we vertrokken. We hebben ongeveer een uur gereden. Om een uur hadden we lunch langs de weg in een plantage. Na de lunch moesten we nog ongeveer 4 uur rijden voordat op onze overnachtingplaats kwamen. Onderweg kwamen we nog een kapotte Umkulu (andere reisorganisatie) truck tegen. De mensen van deze truck zijn later met busjes naar dezelfde camping gebracht als wij, want de oliepomp was gebroken en er moest een truck uit Nairobi komen. Eerst de tent opgezet en daarna heb ik de truck schoongemaakt, wat een van mijn taken is.
Na het eten nog een xe2x80x98emmerxe2x80x99 douche genomen, terwijl ik deze nam heeft Julie een speech gehouden dat we vanmorgen te laat waren weggegaan. Het zal wel, wij hebben op tijd ontbeten en stonden klaar. Hierna lekker zijn we gaan slapen, want morgen weer vroeg op.

Vanmorgen ging de wekker om 5:30 voor de ochtendrit. De tent hoefden we nog niet in de pakken, want we kwamen hier terug na de rit. We hebben wel alles ingepakt zodat het xe2x80x98s middag snel zou gaan. Na het ontbijt waren we snel weg de schemering in. In het begin zagen we niet veel behalve wat buffels en antilopen, maar na een uur zagen we een leeuwin op een tak zitten. Peter heeft echt een mooie foto van de leeuwin liggend op tak met daar achter een baobab boom in de mist. Hier hebben een tijdje staan kijken, waarna we verder zijn gegaan. Toen zagen we verschillende antilopen waarvan een aantal rare sprongen aan het maken waren, dit was echt grappig. Toen maar weer verder en toen zagen we een leeuw zijn prooi eten. Dit was best interessant maar wat wij leuker vonden waren de jakhalzen die aan wachten waren totdat de leeuw klaar was zodat zij konden aanvallen. Op een gegeven moment was de leeuw klaar en liep weg, maar de jakhalzen gingen niet gelijk naar de prooi. Deze wachtten en bestudeerden de leeuw om zeker te weten dat deze niet terug kwam voor meer. Na ongeveer 15 minuten gingen twee van de vier ervoor, maar toen wij wilden kijken waren ze weer bang en gingen weg. Dit was voor ons het moment dat we weg moesten zodat ze gewoon konden eten. We gingen verder op zoek naar een luipaard, want ze telden die van gisteren niet mee. Op een gegeven moment zagen we weer wat autoxe2x80x99s staan bij een boom en dachten we een luipaard en ja je kon hem van een paar meter al zien zitten. Hij zat mooi in een boom met weinig bladeren en ook nog op een tak die naar boven stak. Zo hebben we een foto en een video genomen en waren gewoon gefascineerd naar hem aan het kijken toen die bewoog. Wat op zich raar is aangezien luipaarden nachtbeesten zijn, maar hij kwam zijn boom uit en liep het langere gras in. Het enige wat jammer was, was dat op dat moment mijn accu op was van mijn videocamera. Ik heb hem wel liggend in de tak maar daarna niet meer, maar Peter heeft nog wat opgenomen met zijn fotocamera. Toen hij naar het lange gras liep zagen we ook ineens een paar gazellen weg rennen. We hadden de gazellen niet eens gezien omdat we zo bezig waren met de luipaard. Toen de gazellen weg waren liep de luipaard ineens naar de plaats waar de gazellen eerst waren. Wij hoorden op dat moment een piep en een gil en zagen daarna de luipaard met een baby gazelle in zijn bek. Hierna ging hij de andere kant op om hem op te eten. De truck ging hier ook heen en toen kwam de luipaard direct op ons af en konden we hem goed zien. Hier werd de weg versperd door verschillende andere trucks omdat deze niet meer op de weg stonden maar op het gras, wat eigenlijk niet mag maar ja. Na hierom heen te zijn gegaan ging die richting giraffes die daar stonden. De giraffes waren eigenlijk wel erg nieuwsgierig om te zien wat er liep, dus kwamen dichtbij, wat de luipaard eng vond. Hij heeft uiteindelijk een plaatsje genomen en heeft zijn lunch opgegeten, nu was het tijd dat wij terug gingen voor de lunch. Voordat we gingen zijn we eerst nog langs de VVV van het park gegaan. Hier hadden ze de historie opgeschreven en waarom de migratie gebeurt. Hier kon je ook veel bergmarmotten vinden, deze hadden we net ook in het park gevonden dus het was wel leuk om ze nu van iets dichterbij te zien. Hierna zijn we terug gegaan om te lunchen en de tent in te pakken. Na de lunch snel de auto inpakken want we moesten nog een eind rijden. Tijdens de terugtocht door het park zagen we eerst twee leeuwen liggend in het hoge gras, daarna zagen we een hele groep van een stuk of 8 leeuwinnen in het gras liggen. Daarna stak er een cheeta over voor de auto voor ons, dus we zagen ook nog een cheeta. Verderop zagen we nog een stuk of 15 olifanten waar er twee van aan het vechten waren. Hierna ging het vol gas terug naar de camping, want daar moesten we nog een tent opzetten en douchen, want je voelt je erg stoffig na het rijden in de Serigenti. Alleen nog even gestopt bij een masa markt waar Peter en ik eerst een schilderij wilden kopen maar het niet eens werden over de prijs, maar later even verderop konden we het wel eens worden over de prijs. We zijn nu een schilderij rijker. Hierna snel naar de camping waar we om een uur of 5 aankwamen, waarna de tent snel was opgezet. Hierna nog lekker gedoucht en lekker biefstuk met puree en groente gegeten. xe2x80x98s Avonds hebben we alles op kunnen laden en op de laptop de fotoxe2x80x99s gekeken en het reisverslag geschreven.