De wekker ging al om 4 uur want Peter wou er zeker van zijn dat we op tijd waren. Dit waren we want Leonie had de tassen natuurlijk allang gepakt. We stonden dan ook helemaal klaar om 5 uur om te gaan. Er waren er alleen nog een aantal niet klaar, waaronder een schot, Ross, deze kwam net zijn tent uitkruipen. Ik heb samen met Carolien de tent van Ross afgebroken en gezorgd dat deze op tijd was. Iedereen zat in de truck alleen de twee nieuwe mensen nog niet. Een aantal zijn we gaan zoeken. Ze kwamen uiteindelijk om 5:45 aanzetten. Toen was de vraag xe2x80x9chalen we het nog?xe2x80x9d, Julie zei van wel. De truck bracht ons bij de ferry die naar het centrum van Dar es Salaam gaat, de vroege ferry hebben nog net gehaald. Eenmaal aan de overkant gingen we met de truck naar de volgende ferry, namelijk naar Zanzibar. Hier kwamen we uiteindelijk om een 6:15, wat ruim op tijd was. We gingen door de poort en toen stond er een rij waar mensen zich doorheen wurmden. Wij stonden allemaal netjes te wachten en toen dacht ik xe2x80x9cwaarom doen die mensen dat nu?xe2x80x9d. Het bleek dat wij het ook moesten doen want dan konden we naar de ferry. We konden namelijk gewoon al de boot op. We zijn op de boot in de afgesloten ruimte met airco gaan zitten. Dit bleek een goede keus aangezien Leonie zeeziek werd. Ze had een gemberpil genomen, wat goed werkt met de truck, maar deze bleek niet echt te werken op het water. Het kan ook iets te maken hebben gehad dat we weinig hadden ontbeten. Na een reispil en wat chips ging het wat beter. Tijdens de reis hebben we leuk naar lord of the ring deel twee gekeken. Eenmaal aangekomen konden we met de truck naar het hostel, wat in het midden van het oude deel lag. Hier hebben de spullen neergelegd en daarna zijn we mee gegaan met de spice (kruiden) tour. In het eerste deel kregen we wat historie te zien. Wat vooral interessant was hoe de slaven werden verhandeld en waarom. De Arabieren hadden de Zanzibaren verlost van de Europeanen, maar hadden wel gelijk zich zelf gevestigd op Zanzibar. Ze vonden alleen dat er veel gedaan moest worden, dus vonden ze maar dat er slaven moesten komen. Er werden dan mensen van het platteland naar de stad genomen en daar verhandeld. Tijdens de verhandeling werd je geslagen en hoe langer je het uithield zonder te huilen hoe meer je waard was. Als je gelijk ging huilen dan kon je terug in het gevang. Dit gevang was niet echt groot (zie foto) Leonie kon er net in staan en hier werd je dan met ong. 65 vrouwen en kinderen of 55 mannen in opgesloten. Bij het naar beneden gaan naar de slavenkelders was mij al een mooi schilderij opgevallen alleen was het een beetje groot. Toen we terugkwamen van de slavenkelders zag Peter het ook en vond deze ook mooi. Gevraagd hoe duur het was en de mevrouw zei 25 dollar, ik keek naar Peter en op dat moment zei de gids iets tegen de mevrouw waarna ze 20 dollar zegt. Dit vonden wij wel een mooie prijs, waarna we het gekocht hebben. Het schilderij is denk ik 2 hoog en 60 cm breed, ik wil niet weten wat dat gaat kosten om in te lijsten. Op de plaats waar vroeger slaven werden verhandeld is een kerk gebouwd ter nagedachtenis. Bij de kerk stond een boom en deze zat helemaal vol met spinnenwebben.
Hierna gingen we weer de bus in en naar het huis van de eigenaar van het bureau dat de tours regelde waar we lunch kregen. De lunch was redelijk maar het sap die we kregen was echt heerlijk. Nu op naar de kruiden. Eerst was de vanilleplant aan de beurt, dit is een verdringerplant. Deze heeft groene vruchten die er uitzien als bonen, dit zijn de vanillestokjes. Deze worden na verloop van tijd zwart waarna je ze kan gebruiken. Hierna naar een boom, bij deze boom kregen we een blad ervan en moesten we raden wat het was. Ik dacht kaneel te ruiken maar dat kon niet wat kaneel is een schors, dat wist ik. Het bleek wel kaneel te zijn en de schor van de boom kunnen ze pas gebruiken na 5 jaar. Daarvoor is de smaak niet zo sterk en gaat de boom dood als je het schors eraf haalt. Hierna naar de peperplant wat ook een verdringer is. Wat de gids er nog bij vertelde was dat deze goed was voor de mannen als ze wat ouder werden en toch kinderen wilden hebben. Hetzelfde geldt ook voor vrouwen maar dan met gember. Er zitten twee Amerikanen die kinderen willen krijgen en deze worden nu peper en ginger genoemd. Hierna hebben nog veel plantjes gezien waaronder, gember, kruidnagel, een gele wortel en een vrucht waar een rode kleurstof van wordt gemaakt voor lippenstift. Na de tour mochten we vruchten proeven, de enige die we nog niet geproefd hadden jackfruit, deze was wel aardig maar niet echt lekker. We kregen ook citroengrasthee met vanille-extract erin, Peter vond dit echt geweldig. Hier kon je ook kruiden kopen, wat we ook gedaan hebben. De Australixc3xabrs kunnen niets kopen want ze mogen het niet meenemen. Wij hebben voor mijn ouders, Peter zijn ouders, Jantien, Bart en Jolanda en voor ons vanille-extract en saffraan meegenomen. Voor ons ook nog vanillestokjes en thee.
Hierna terug naar Stonetown, waar we eerst de email checkten voor onze reservering. We hadden bericht dat we konden komen naar de blue oyster, dus dat zat goed. Ook hebben we nog geprobeerd om verhalen op de website te krijgen maar dat lukte niet. Daarna maar naar het hotel gegaan waar we even zijn gaan liggen omdat we moe waren. Maar na een uur kregen we er genoeg van en zijn we de stad ingegaan. Na wat te hebben rondgekeken zijn we naar het Afrika hotel gegaan voor de zonsondergang. Hier hebben we wat zitten praten met Angela een Australische van Kroatische afkomst. Na de zonsondergang hebben we wat gegeten van de tentjes langs het water. Leonie heeft verse garnalen gegeten en Peter een vegetarische pizza. Na de pizza zijn we naar het hotel gelopen want nu waren we echt moe. Op de weg terug hebben we ook nog een ijsje gegeten.