We gingen om 9.00 weg. Toen ik om 8.00 naar de ontbijtzaal (buitenom) liep was alles nog nat. Het heeft ook bijna de hele nacht geregend en geonweerd. Tijdens het ontbijt begon het weer te regenen en toen ik naar de bus wilde kwam het weer met bakken uit de hemel. Naar de ontbijtzaal kon je nog overdekt lopen, naar de receptie niet. Er liep zelfs iemand van het hotel steeds heen en weer met de paraplu om mensen droog over te krijgen. Ik was heel blij dat we het fort gisteren al gezien hadden, want met dit weer is het toch een stuk minder leuk. In het programma staat dat we morgen de Jaxc3xafntempel gaan bezoeken, maar de chauffeur wilde dat vandaag al doen. Dit vonden we een goed idee, zeker omdat in al onze reisboeken staat dat de tempel pas na 12.00 toegankelijk is voor toeristen. Ik snap ook niet dat de reisorganisatie het programma dan zo samenstelt. Tijdens de rit stopte het soms met regenen, maar een uur later begon het dan weer. Soms had ik het idee dat we beter met een boot konden gaan in plaats van een bus.
Voor de lunch stopten we weer bij een wegrestaurant. Het zag er van de voorkant uit als een bouwval, maar de plek waar je kon zitten zag er goed uit. Het bestond alleen uit verschillende gebouwen, dus ook hier kregen we een paraplu te leen. Toen ik vroeg waar de wc was, werd er een sleutel gehaald en een gebouw verderop een deur geopend. Je kwam binnen in een ruimte kamer met een bed en daarachter zat een badkamer met wc. Een beetje vreemd vond ik het wel, maar later bleek dat dit hun eigen wc is. De algemene wc was bij de bus, bij de ingang. Ik denk dat ze dat te ver lopen door de regen vonden.
Toen we bij de Jaxc3xafntempel aankwamen goot het nog steeds. We zijn snel naar binnengegaan. Binnen is het grootste gedeelte overdekt. Het heeft 1444 pilaren, waarvan er geen twee hetzelfde zijn en er 1 van scheef staat. Alleen god is namelijk perfect. Er was weer veel beeldhouwwerk te zien. Alles was echter in wit marmer zodat het toch als een geheel overkwam. Tijdens de rondleiding hield het gelukkig op met regenen. Naast de grote tempel was er ook een kleinere. Deze was ook mooi, maar blijkbaar erg bekend vanwege zijn xe2x80x9ckamasutra plaatjesxe2x80x9d. Iedereen vroeg ons namelijk achteraf of we ze wel gezien hadden. Het complex is echter veel meer dan een paar seksueel getinte plaatjes.
Het hotel is weg bijzonder. Hij bestaat uit verschillende huizen van twee lagen, dus twee kamers. De deur gaat op slot met een hangslot. Het ziet er mooi uit, maar dit is typisch een geval van leuk idee, doe maar niet. Na de tweede keer de deur opendoen was ik het al zat.
Om 18.00 klopte Thea op mijn deur of ik mee ging met de wandeling. Ik had het eerst niet zo'n zin in, maar het was al een tijdje droog, dus waarom niet. We begonnen met de heuvel tegenover het hotelcomplex. Dit ging vrij steil omhoog en je moest opletten waar je je voeten zette. In het hotelcomplex had ik geen bereik, maar toen ik ineens naast de gsm-mast stond lukte het wel. We liepen hierna nog een stukje hoger en kwamen toen bij een paar huizen. De vrouwen die daar wonen zijn allemaal ongeschoold en doen het zware werk thuis. De mannen zijn van huis om geld te verdienen en komen maar af en toe thuis. De meiden van 13 en 14 schenen ook al getrouwd te zijn. We mochten overal foto's van maken en ook in hun huis kijken. Het is een simpel hutje met een vloer van klei. In een hoek was een vuur om te koken en in de andere hoek sliepen ze. Als je zoiets ziet ben ik altijd erg blij dat ik in Nederland geboren ben. Nu namen we de weg die de mensen zelf gebruiken. Je kan zien dat ie meerdere keren gerepareerd is en met de huidige regen zal dat wel weer moeten. De weg spoelt gewoon we. We liepen verder naar beneden en hoorden ineens de wind suizen. Het bleken vleermuizen te zijn en grote ook. Ik heb wel een kwartier met mijn camera naar boven staan loeren hopende op een goede foto. De foto is niet echt goed gelukt, maar een filmpje gelukkig wel.
's Avonds hebben we met z'n allen in het hotel gegeten. Er was ook geen andere plek om te eten, aangezien dit complex in de bergen ligt met geen echte stad in de buurt. Er was alleen een buffet, maar ook hier zijn te weinig gasten voor een echt buffet. Er werden daarom allerlei schaaltjes eten op tafel gezet en aangevuld als iets op was.
De elektriciteit valt hier vaak uit, dus ik had weer mijn zaklamp meegenomen naar het avondeten. Dat was maar goed ook, want ondanks dat de lampen allemaal aan waren, zag je nog steeds niet waar je liep. In bed heb ik genoten van het geluid van de krekels en van het af- en aanslaan van de airco. Ik viel snel in slaap

Om 6.30 ging de wekker en ik heb gelukkig beter geslapen dan de dagen ervoor. Vandaag hebben we een lange reisdag voor de boeg. Tijdens de rit vroeg de chauffeur of we vandaag of morgen naar het fort wilden. De besluitvorming ging op z'n zachts gezegd moeizaam. Eerst zouden we direct naar fort gaan, maar dan zou je pas om vijf uur kunnen lunchen, toen zouden we eerst gaan eten, toen toch weer morgenvroeg. Iedereen wilde eigenlijk iets anders. Uiteindelijk werd het eerst iets eten en dan naar het fort. Thea en Paul besloten om niet mee te gaan. We aten wat in een kleine xe2x80x9cvreetschuurxe2x80x9d, maar de bediening is er tenminste snel. Zo snel zelfs dat we al klaar waren voordat de chauffeur klaar was. Ik had dit spinaziesoep, maar dat was geen succes. Het was gemalen spinazie met citroen of iets dergelijks. Geen aanrader.
We gingen eerst naar een herdenkingsmonument van een maharadja, die hij voor zichzelf verzonnen had. Het is een wit marmeren gebouw met een aangelegd meer. Het monument was niet zo bijzonder, maar het uitzicht over stad was best mooi al is het vanaf het fort mooier. Het fort was ook onze volgende stop, 5 minuten met de auto verder. Het fort ligt duidelijker hoger dan de rest in de omgeving. Het is op de top van een berg gebouwd en gaat vanaf de poort nog een heel stuk omhoog. De weg omhoog is een steile weg, zonder trappen, maar wel met ribbels voor grip. Je kan echter ook met de lift naar boven voor het wereld bedrag van 40 cent. Ik had best naar boven willen lopen, maar de anderen gingen met de lift. Dus met z'n allen met de lift anders kan je elkaar misschien niet vinden boven en onze gids vond het ook wel makkelijk. Het is een heel ander fort dan in Jaisalmer, want dit is echt een fort. In Jaisalmer ligt een hele stad tussen de muren en staat daar ook een paleis. Dit is zoals je een fort verwacht, de ene na de andere kamer met bezienswaardigheden. Alles is tot in de puntjes verzorgd met houtsnijwerk, maar omdat er maar weinig kleuren gebruikt zijn doet het niet heel druk aan.
Om zes uur gingen we naar de klokkentoren, een overblijfsel van de Engelsen. Het staat op een plein met een markt eromheen. Jodhpur heeft als bijnaam de zonnestad, aangezien het maar 18 dagen per jaar niet onbewolkt is. Dat betekent niet dat het in die 18 ook regent, maar toen wij bij de klokkentoren stonden begon het te hozen. We zijn bij een stalletje gaan schuilen en hebben daar maar een cola gedronken. Er kwam zoveel water naar beneden dat alle luifels binnen twee minuten vol water stonden. Om het water er vanaf te halen gebruikten ze een stok en kwam er een enorme golf water de straat opzetten. De gids regelde een tuktuk om terug naar de bus te gaan. Er gaan heel veel Indixc3xabrs in xc3xa9xc3xa9n tuktuk, maar drie Europeanen kan eigenlijk niet. Ik moest me heel goed vast houden om er niet uit te vallen en erg droog bleef ik dan ook niet.
's Avonds heb ik met ik met Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 in het hotel gegeten. We hebben twee schotels met allerlei kebab besteld.  De meeste dingen smaakt goed en sommige waren mij toch te gekruid.

Ook deze nacht heb ik niet goed geslapen. Het was warm en nat, terwijl de airco aanstond. Toen ik opstond bleek het 31 graden te zijn, die airco kan nooit werken. Ik heb dit bij de receptie gemeld en al vrij snel stond er man in de kamer die er naar zou kijken. Hij speelde wat met de afstandbediening en zei dat het binnen tien minuten koud zou zijn, nou mooi niet. De airco blaast alleen lucht, maar koelt niet. Ze zouden er nog eens naar kijken. Wij gingen ondertussen naar Gadi Sagar Tank, een kunstmatig meer, dat aanleg is zodat de bevolking makkelijker aan water kon komen. Tegenwoordig staan er tempels omheen en zijn er overal ghats, trappen die het water in gaan. In het meer zitten veel "catfish" (meerval). Deze kan je uiteraard voeren en dat schijnt geluk te brengen. Het zijn er erg veel, als je een beetje brood in het water gooit zwemmen ze over elkaar heen om maar bij het brood te komen. Toen de anderen een tempel in gingen ging ik op zoek naar een wc. Ik werd richting de uitgang gestuurd en daarna de straat over en daar was inderdaad een openbaar toilet. Het verbaasde me een beetje hoe schoon het was, zeker als je weet hoe de straten eruit zien. Toen ik weer naar de bus liep, kwamen de anderen er ook aan. Op naar het fort.
De bus kon tot voor de poort komen en van daaruit moesten we omhoog lopen. Je komt direct op een binnenplaats waar de plaatselijke bevolking je van alles probeert te verkopen. Als je binnenplaats oversteekt begin je aan een slingerend weg omhoog met na elke bocht weer een poort. Als je boven bent kom je weer op een binnenplaats, al is die kleiner dan de eerste. Hier staan kleine stalletjes en helaas heel veel vliegen. Er was een mevrouw aan het vegen en ze veegde je zo mee als je in de weg stond. We zijn niet naar het paleis gegaan, want dat wordt momenteel gerestaureerd, dus kan je weinig zien, maar je moet wel de hoofdprijs betalen om binnen te komen. In plaats daarvan hebben we een Jaintempel bezocht en een wandeltocht door het fort gemaakt. De tempel was klein en mooi, helemaal versierd met houtsnijwerk. Mijn reisboek noemde het fort een levend museum en dat klopt ook wel. Er wonen veel mensen binnen de muren en dat is te merken. Het is er druk met mensen, brommers en helaas koeien. Ik heb niks tegen koeien, maar ze zijn best groot als er in een nauw steegje langs moet. Josxc3xa9 kreeg zelfs een kopstoot van zo'n beest. We hadden toen meer zo'n zin om door te lopen, maar een bewoonster hield de koe even bezig terwijl passeerde. De gids vertelde veel, maar had wel erg veel haast. We moesten nog net niet rennen, maar veel scheelde het niet. We hebben nog een haveli (Nathmal-ki-haveli) bezocht, die eigendom is van dezelfde familie die hem in 1885 bouwde. Binnen zijn allerlei dingen te koop, maar bij eigenlijk alles vraag ik me af wat je er mee moet. Het nadeel van een plaatselijke gids is dat hij je dingen wil verkopen. Zo hebben we in een winkel met kleding en sjaals, xc3xa9xc3xa9n met wandkleden en xc3xa9xc3xa9n met zilver gezeten en niemand heeft iets gekocht.
In de vroege middag waren we klaar en werden we bij het hotel afgezet. Ik ben niet direct naar binnen gegaan, maar even bij de straat blijven staan. School ging blijkbaar zo beginnen of was net afgelopen, in ieder geval liepen er veel kinderen in schooluniformen. De helft van die kinderen vond het een goed idee om een praatje met mij te maken, alleen kwamen ze vaak niet verder dan xe2x80x9chelloxe2x80x9d of xe2x80x9cpen?xe2x80x9d.
Voor de lunch ben ik terug naar het fort gelopen. Ik had geen idee hoe dat moest, maar ik dacht als ik maar steeds de weg omhoog neem, moet het lukken en dat klopte. In mijn Trotter had ik twee restaurants opgezocht. Bij de ene stond dat die van maart tot juli dicht was, maar ik dacht ik kijk toch even. Hij was inderdaad dicht. Het andere restaurant was er tegenover. Het was niet op de begane grond, dus toen ik naar de deur liep vroeg ik aan een jongen die erbij stond of dit de goede deur was. Hij zei van wel, maar dat ze het restaurant aan het schoonmaken waren en dat je er niet terecht kon. Ik moest iets verder zijn. Of dit klopte weet ik niet, maar ik had geen zin om de trappen op te lopen om er achter te komen. Ik heb toen keuze drie uit mijn boek maar genomen. Ik heb spaghetti met ketchup en kaas gegeten, misschien niet Indiaas, maar zonder kruiden in ieder geval. Toen ik zat te eten kwam de eigenaar/manager ofzo even langs en zag de Trotter op tafel liggen. Hij vroeg of zijn restaurant erin stond en welke taal het was. Nederlands sprak hij niet, maar dit stukje kon hij wel lezen. Ineens was hij en mijn boek weg. Hij moest het nog even aan iemand laten lezen. Intussen was het gaan regenen en werden de straten leger. Ik was vlakbij het fort en besloot nog eens naar de enkelbandjes te kijken die ze daar verkochten. Het is natuurlijk troep, maar toch. Op de eerste binnenplaats was nu bijna niemand te bekennen. De regen had iedereen weggejaagd. Het duurde even voordat de dames mij doorhadden en met hun waren naar mij toe kwamen. De eerste keer werden mij 15 enkelbandjes aangeboden voor 100 INR, nu 2. Na een gesprek van 5 minuten met veel xe2x80x9cnee, heb ik niet nodigxe2x80x9d en xe2x80x9cde zaken gaan slecht vanwege de regen en ik moet eten kopen voor mijn kinderenxe2x80x9d had ik een deal. Ik had een hoop voor 150 INR (dit was inclusief dikkere bandjes). Toen zei ze ineens xe2x80x9cAlles voor 200 INRxe2x80x9d. Ik vond er wel aardig en ging akkoord. Ik heb nu 21 enkelbandjes, dik en dun voor nog geen 4 euro.
De weg omhoog durfde ik niet naar beneden te lopen. Ik was met veel afslaan boven gekomen en wist niet zeker of ik dezelfde weg terug zou vinden. Ik besloot de omweg via de grote weg te nemen. Hoewel ik af en toe getwijfeld heb of ik wel goed liep, ben ik in een keer goed gelopen.
Om 17.45 werden we weer opgehaald om een stukje met de kameel te rijden. Dit is natuurlijk uitermate toeristisch, maar ja, waarom niet. We kwamen aan en werden direct op een kameel gezet. Die beesten zijn best wel erg groot als je erop zit. Binnen een paar meter had ik al een soort zadelpijn, ondanks de kussens. We liepen achter elkaar een stukje door de woestijn (die nu groen is van het gras) en eindigde op een zandduin. Ik snap ook direct dat mensen zeeziek worden op zo'n beest. Zodra we eraf waren kwamen er allemaal verkopers die ons drank wilden verkopen. Ik vind dat altijd puur oplichterij dus ik kocht niets. Blijkbaar was het de gewoonte om de eigenaar van de kameel wat te drinken te geven. Iedereen had het al gedaan behalve ik en hij keek me ook een beetje zielig aan. Ik heb gevraagd wat een drankje kosten en dat geld direct aan de eigenaar gegeven met de opmerking xe2x80x9cAls je wilt mag je je eigen drank kopenxe2x80x9d. Dat deed hij uiteraard niet en stopte het snel weg. Dit alles werd begeleid door een stel muzikanten die niemand besteld had. In principe was het de bedoeling om naar de zonsondergang te kijken, maar het ging weer regenen. Iedereen ging snel weer op de kameel, behalve Andrxc3xa9 en ik, we liepen het laatste stukje. Daar wilde de eigenaars natuurlijk ook weer een fooi. Dit is snel verdient voor ze.
Voor het avondeten had onze chauffeur een leuk adresje. Hij zou er heenrijden, maar moest het toch even vragen. De stroom was uitgevallen en dan is het best donker. We werden aan een tafel op het dak van het restaurant neergezet onder een rieten dak. We zijn zo'n drie met tafel en al verhuisd omdat er telkens wel iemand goed nat werd. Ik had twee maal soep besteld, tomaten- en maxc3xafssoep. Het smaakte allebei goed, alleen zat er geen maxc3xafs in de tweede soep maar kip. Ze hadden me de verkeerde soep voorgezet. Er is de hele tijd geen stroom geweest, dus het licht kwam van een kaars en een schelle ledlamp. Op het moment dat we op stonden om te gaan ging het licht aan. Goede timing.

Ik heb waarschijnlijk nog nooit zo slecht geslapen op vakantie. Ik ben om 23.30 naar bed gegaan, maar kon de slaap niet vatten. Toen ik op de klok keek bleek het ondertussen 1.00 te zijn. Ik draaide me nog eens om, maar toen begon de herrie. Boven me vonden ze het de juiste tijd om de meubels eens te verplaatsen, buiten liep een dier langs mijn raam herrie te maken en tot overmaat van ramp ging de hoteltelefoon om 1.30 ook nog eens af. Daarnaast hoorde ik een hoop geluiden die ik niet kon plaatsen. Ik heb het licht aangedaan en ben naar het plafond gaan kijken. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen, maar om 5.00 was ik weer wakker. Om 6.30 er maar uit, ontbijten en om 8.00 weg, op naar de rattentempel. Dit zit niet in ons programma, maar de chauffeur heeft het nagevraagd en voor 300 INR pp (6 euro) rijdt hij ons erheen. Ik voelde me vanwege de slechte nacht niet echt lekker en ik zag ook niet goed. Ik had geen last van mijn lenzen, maar helder kon je mijn zicht niet noemen. Korte samenvatting van de rattentempel: ik vind het niets. We hadden allemaal onze schoenen uitgedaan en onze sokken aan. Ik was werkelijk een held op sokken. Ik ging ergens staan en filmde dan wat, liep iets verder en filmde weer. Uiteindelijk ben ik achter Thea aangelopen en heb zo nog wat meer gezien. De grond is niet bezaaid met ratten, maar bij deuropeningen zitten er een aantal en daar moet je toch langs. Soms schiet er een van links naar rechts en daar schrik ik dan van. De Indixc3xabrs moeten wel lachen om die domme toeristen.
Terug bij de bus heb ik mijn lenzen uitgedaan en wilde ik mijn bril pakken. Ik zag echter beter nu mijn lenzen uit waren dat vond ik gek. Het is me nog nooit overkomen, maar ik bleek ze gisterenavond niet uit gedaan te hebben en had dus 2 lenzen over elkaar, geen wonder dat ik niet goed zag.
Nu begon de lange rit naar de woenstijnstad Jaisalmer. Onderweg heeft het nog goed geregend, maar de meeste tijd heb ik geslapen. Om half 2 zijn we gestopt om wat te eten en er waren echte toeristenprijzen, maar dat heb je als er geen keuze is. Rond een uur of vijf kwamen we aan. Tegenover het hotel is een klein winkeltje en daar heb ik wat spullen gekocht, eindelijk zelf wat eten bij me. De mangosap gaat hard en ook de Spaanse tomaten tango chips doen het goed. Eindelijk iets zonder kilo's kruiden.
Hierna heb ik mijn computer aangezet en heb ik mijn verslag bijgewerkt. In het hotel is gratis internet, maar je moet er wel voor in de lobby gaan zitten. Het is daar helaas enorm heet. Er is geen airco en ook geen wind, dus het zweet loopt binnen te kortste keren over je rug. Ik heb even mijn mijn moeder en oom via de msn gepraat. Ik denk dat dit de eerste keer was dat Piet achter een computer zat, per vijf minuten kwam er een korte zin in beeld, maar het was een goede eerste keer.
's Avonds ben ik met Andrxc3xa9 en Josxc3xa9 in het hotel blijven eten. Ze hadden hier op de kaart echte gerechten staan, niet alleen kip in saus, maar gerechten van meer dan twee ingredixc3xabnten. Ik heb een vegetarisch gerecht genomen met groenten en fruit in een noten-crxc3xa8me saus. Ik had gevraagd om niet zo gekruid en dat was het ook. Je kon de groente en fruit stuk voor stuk proeven.
Om tien uur (half zeven in NL) zat ik weer in de lobby om weer te msn-en, maar dit keer met de hele familie. Ik ben weer helemaal op de hoogte van de stand in de Tour. Voor dat ik naar bed ging heb ik nog wat was gedaan. Ik heb alles in de badkuip gegooid, water en wasmiddel erbij en rondstampen maar. Het was even zoeken waar ik het moest ophangen, maar het is gelukt. Ik moet nu alleen onder mijn was door kruipen als ik naar de wc wil.

Om 7.00 de wake-up-call, 8.00 ontbijt en 9.00 weg. Bij het ontbijt voel je je wel een beetje verloren, in een grote zaal die verder helemaal leeg is en nu wij vertrekken zijn er helemaal geen gasten meer. Volgende week zou het drukker worden, we helpen ze hopen. Van de ontbijtzaal naar de kamers heb ik even een sprintje getrokken, want het regende en dat zou het een groot deel van de dag doen. Toen we wegreden bij het hotel moesten we eerst door zo'n 30 cm water rijden, als het regent dan regent hij ook goed. De rit ging zonder noemenswaardige dingen en 's middags kwamen we aan bij het hotel. We zijn eerst gaan lunchen in het restaurant van het hotel. Hier heb traditiegetrouw een kop soep genomen. Thea en Paul hadden spaghetti, maar wel de vreemdste die ik ooit gezien had. Het had bolognaise moeten zijn, maar het was spaghetti met bruine saus en brokken vlees die uit de oven kwam. Om half vier zou de gids komen, dus mooi tijd voor mij om te pinnen. Bij de receptie zeiden ze dat de pinautomaat niet ver weg was en dat bleek ook zo. Je had een pasje nodig om binnen te komen, maar er kwam net iemand uit, dus bang dat de deur niet zou werken, ben ik maar gewoon naar binnengegaan. Toen ik net wilde pinnen hoorde ik een hoop herrie en kwam er een man binnen die ook wilde pinnen en ging achter me staan. Ik heb toen de transactie afgebroken en ben buiten gaan wachten. Hij keek heel vreemd op toen ik na hem weer naar binnen ging, maar ik hou niet van publiek bij het pinnen. Toen de gids kwam heb ik direct mijn schulden bij mijn reisgenoten afgelost en zijn we naar het fort van Bikaner gegaan. Eigenlijk staat dat morgenvroeg pas op het programma, maar dan moeten we 7 uur rijden en het gaat pas om 10 uur open. Ondertussen was het weer gaan regenen, het is niet koud, maar de camera houdt er niet zo van. Het fort ziet er best mooi uit. Het heeft meerdere binnenplaatsen die we snel oversteken om niet nat te worden. Alles is heel mooi bewerkt, maar erg overdadig zoals bij de meeste dingen in India. Persoonlijk vind ik het te veel. Dat neemt niet weg dat het erg mooi gemaakt is.
Na het fort weken we van het programma af en in plaats van de kamelenfokkerij gingen we met twee tuktuks de oude stad in. Wat een chaos is dat. Kleine straatjes die overal heen gaan en die nu blank stonden. Op meerdere plekken stonden ze met pikhouwelen in het asfalt te hakken om het water weg te laten stromen. Iets wat ik niet begrijp, want het is niet de eerste keer dat het regent, dus ik zou die geul alleen gemaakt hebben. We hebben onderweg nog haveli's gezien, heel anders dan in Mandawa. Daar waren ze beschilderd, hier helemaal versierd met beeldhouwwerk. Ik vond persoonlijk deze mooier. We hebben een stukje door de oude straten gelopen, maar daar beleef ik weinig plezier aan. Ik ben alleen maar bezig om er voor de zorgen dat er niks over mijn voeten rijdt en koeien aan het ontwijken. Een ding is zeker, hier wil ik niet wonen. Volgende stop, een Jaxc3xafntempel, de eerste tempel die we binnengaan. Ook hier weer veel versieringen. In de koepel bij binnenkomst is een heel verhaal geschilderd, geen idee welk verhaal, maar het is mooi gedaan. Je kan een rondje lopen en dat moet met de klok mee, dat brengt geluk. De rest van de tempel is versierd met houtsnijwerk van allerlei goden. We zijn gexc3xabindigd bij een kunstenaar die miniaturen schildert en een overheidszaak die sjaals verkoopt. In beide winkels heeft niemand wat gekocht. Het zag er mooi uit, maar ik hoef het niet.
In het hotel had ik me verheugd op een douche, maar er kwam zo'n klein straaltje uit dat je dat geen douche kan noemen. Het werd dus maar gewoon boenen, want boenen moest. Ik zat onder een laag zwarte troep. Het was niet zo dat je er vies uitzag, maar als je over je benen wreef haalde je de troep er zo af. De gids had een restaurant voor 's avonds uitgezocht. We moesten eerst een hoop trappen op en werden ergens in een zaaltje neergezet. We hoorden muziek, dus wilden de anderen weten waar dat vandaan kwam. Boven ons bleek het dak te zijn en daar zaten de meeste mensen te eten met live muziek. De anderen wilden naar boven, dus gingen we naar boven. Ik was erg bang voor beestjes, maar die waren er gelukkig niet. Ook hier heb ik een fried rice besteld, dit keer met champignons. Niet dat dat uitmaakte, want het smaakte weer alleen naar kruiden en de champignons zag je wel, maar proefde je niet. Ik moet nog een gerecht vinden wat ik wel te pruimen vind, maar we houden moed.