Om 7.00 de wake-up-call, 8.00 ontbijt en 9.00 weg. Bij het ontbijt voel je je wel een beetje verloren, in een grote zaal die verder helemaal leeg is en nu wij vertrekken zijn er helemaal geen gasten meer. Volgende week zou het drukker worden, we helpen ze hopen. Van de ontbijtzaal naar de kamers heb ik even een sprintje getrokken, want het regende en dat zou het een groot deel van de dag doen. Toen we wegreden bij het hotel moesten we eerst door zo'n 30 cm water rijden, als het regent dan regent hij ook goed. De rit ging zonder noemenswaardige dingen en 's middags kwamen we aan bij het hotel. We zijn eerst gaan lunchen in het restaurant van het hotel. Hier heb traditiegetrouw een kop soep genomen. Thea en Paul hadden spaghetti, maar wel de vreemdste die ik ooit gezien had. Het had bolognaise moeten zijn, maar het was spaghetti met bruine saus en brokken vlees die uit de oven kwam. Om half vier zou de gids komen, dus mooi tijd voor mij om te pinnen. Bij de receptie zeiden ze dat de pinautomaat niet ver weg was en dat bleek ook zo. Je had een pasje nodig om binnen te komen, maar er kwam net iemand uit, dus bang dat de deur niet zou werken, ben ik maar gewoon naar binnengegaan. Toen ik net wilde pinnen hoorde ik een hoop herrie en kwam er een man binnen die ook wilde pinnen en ging achter me staan. Ik heb toen de transactie afgebroken en ben buiten gaan wachten. Hij keek heel vreemd op toen ik na hem weer naar binnen ging, maar ik hou niet van publiek bij het pinnen. Toen de gids kwam heb ik direct mijn schulden bij mijn reisgenoten afgelost en zijn we naar het fort van Bikaner gegaan. Eigenlijk staat dat morgenvroeg pas op het programma, maar dan moeten we 7 uur rijden en het gaat pas om 10 uur open. Ondertussen was het weer gaan regenen, het is niet koud, maar de camera houdt er niet zo van. Het fort ziet er best mooi uit. Het heeft meerdere binnenplaatsen die we snel oversteken om niet nat te worden. Alles is heel mooi bewerkt, maar erg overdadig zoals bij de meeste dingen in India. Persoonlijk vind ik het te veel. Dat neemt niet weg dat het erg mooi gemaakt is.
Na het fort weken we van het programma af en in plaats van de kamelenfokkerij gingen we met twee tuktuks de oude stad in. Wat een chaos is dat. Kleine straatjes die overal heen gaan en die nu blank stonden. Op meerdere plekken stonden ze met pikhouwelen in het asfalt te hakken om het water weg te laten stromen. Iets wat ik niet begrijp, want het is niet de eerste keer dat het regent, dus ik zou die geul alleen gemaakt hebben. We hebben onderweg nog haveli's gezien, heel anders dan in Mandawa. Daar waren ze beschilderd, hier helemaal versierd met beeldhouwwerk. Ik vond persoonlijk deze mooier. We hebben een stukje door de oude straten gelopen, maar daar beleef ik weinig plezier aan. Ik ben alleen maar bezig om er voor de zorgen dat er niks over mijn voeten rijdt en koeien aan het ontwijken. Een ding is zeker, hier wil ik niet wonen. Volgende stop, een Jaxc3xafntempel, de eerste tempel die we binnengaan. Ook hier weer veel versieringen. In de koepel bij binnenkomst is een heel verhaal geschilderd, geen idee welk verhaal, maar het is mooi gedaan. Je kan een rondje lopen en dat moet met de klok mee, dat brengt geluk. De rest van de tempel is versierd met houtsnijwerk van allerlei goden. We zijn gexc3xabindigd bij een kunstenaar die miniaturen schildert en een overheidszaak die sjaals verkoopt. In beide winkels heeft niemand wat gekocht. Het zag er mooi uit, maar ik hoef het niet.
In het hotel had ik me verheugd op een douche, maar er kwam zo'n klein straaltje uit dat je dat geen douche kan noemen. Het werd dus maar gewoon boenen, want boenen moest. Ik zat onder een laag zwarte troep. Het was niet zo dat je er vies uitzag, maar als je over je benen wreef haalde je de troep er zo af. De gids had een restaurant voor 's avonds uitgezocht. We moesten eerst een hoop trappen op en werden ergens in een zaaltje neergezet. We hoorden muziek, dus wilden de anderen weten waar dat vandaan kwam. Boven ons bleek het dak te zijn en daar zaten de meeste mensen te eten met live muziek. De anderen wilden naar boven, dus gingen we naar boven. Ik was erg bang voor beestjes, maar die waren er gelukkig niet. Ook hier heb ik een fried rice besteld, dit keer met champignons. Niet dat dat uitmaakte, want het smaakte weer alleen naar kruiden en de champignons zag je wel, maar proefde je niet. Ik moet nog een gerecht vinden wat ik wel te pruimen vind, maar we houden moed.