thanjavur 25 januari

We konden mee met de bustour naar de ‘place’ en de Brihadishwara temple, maar we hebben dit zelfstandig gedaan omdat we geen zin hadden in gezeikt van Bani. We zijn om 9 uur naar de tempel gegaan met de riska, dit was niet echt nodig geweest want het was erg makkelijk aan te lopen. Het eerst waar we daar tegenaan liepen was Bani. Deze vroeg of we alsnog mee wilden, dit hebben we niet gedaan. We hebben ons eigen plan getrokken. Toen we terug liepen naar de poort zagen we dat we constant werden gevolgd door indixc3xabrs met een fototoestel. Deze probeerde om ons onopvallend met ons op de foto te gaan, we deden maar net of we het niet zagen en bleven staan. Toen zagen we Tineke bij de ingang van de tempel zitten waar we gezellig bij zijn gaan zitten. De rest van de groep ging weg en wij zijn blijven zitten tegen de ingang aan. Hier trokken we veel bekijks en wij konden mooie foto’s nemen van mensen die langs liepen. Op een geven moment haalde de zon ons uit de schaduw en zijn we naar het hotel gegaan om daar te zwemmen. Hier hebben we lekker heel de middag gelegen, daarna zijn we naar het paleis gegaan. Hier waren mooie bronzen en stenen beelden te zien. Hier hebben we wat rondgedwaald, maar we moesten op tijd terug komen voor een massage.
Voor mijn massage ervaring was ik een beetje bang, maar het is reuze meegevallen. Je hele lichaam wordt met olie ingesmeerd en dat word je gemasseerd en vervolgens wordt je gescrubt en afgespoeld. Je komt er met een zijde zacht huidje werd uit.
s’ Avonds begon Bani weer verveeld te doen, maar ik heb een pittige gesprek met hem gehad en nu maar hopen dat het scheelt.

op weg naar Thanjavur 24 januari

’s Ochtends bij het ontbijt kreeg ik en een paar anderen eerst een preek van Bani dat we niet met de groep waren mee gegaan om te eten. Ik heb tegen hem gezegd dat ik heel goed voor mijzelf kan zorgen zodat hij zich geen zorgen om mij hoeft te maken en dat ik al een vader heb thuis.
Vandaag zijn we met de bus naar Thanjavur gegaan onderweg zullen we nog bij twee tempels langs gaan. Onderweg stoppen we eerst bij een rijstdrogerij, dit was leuk om te zien hoe ze het schillentje er af halen. Na veel hobbels later zijn we bij de eerste tempel van de reis, dit is de Gangaikondacholapuram, deze was gebouwd onder de Rajendra I. Deze is erg oud, maar wel erg mooi. De rust binnen het tempelcomplex was overweldigend. Tot mijn verbazing mochten we kijken in het heilige deel, ik had voor mijn vakantie gelezen dat je hier niet in mocht als niet hindu. Het heilige deel is bij lange na niet zo mooi als de rest van de complex.
Na deze tempel gingen we op weg naar de volgende tempel, deze bleek “under construction” te zijn. Ik zag dit van de weg en dacht hier ga ik niet met mijn blote voeten op lopen. Er werd namelijk nieuw beeldhouwwerk verricht, waarvan hele kleine scherpe steentjes kwamen. Ik heb lekker in de schaduw onder een boom gezeten. Hier hebben gekeken hoe vrouwen met elkaar dingen aan het bespreken waren en hoe de kinderen aan het spelen waren.
Voor we naar het hotel gingen werd er eerst nog gelunched, deze lunch hebben we gehad in een heel luxe en duur restaurant. Ik zag aan de omgeving dat het een duur restaurant was, maar toen ik de rekening kreeg wist ik pas hoe duur. Dit was net zo duur als de dag ervoor met zijn vieren.
Na deze lunch had bijna iedereen wel zoiets van ‘laten we maar naar het hotel gaan’, maar Bani wou eerst nog een zijdemaker laten zien. Dit leek verdomd veel op een van die verkoop dingen die je kent van die dag tripjes.
We kwamen laat in het hotel aan. Ik ben eerst nog even gaan zwemen. Om een uur of 8 zijn we het stadje in gegaan, waar we gegeten hebben in een restuarant vol met indixc3xabrs. Het was lekkerder dan het eten in het vorige hotel en weer een stuk goedkoper 25rs.

pondicherry (23 januari)

Vandaag om 10:00 verzamelden we met z’n allen om naar auroville te gaan. Dit is een soort sekte gesticht door “the mother”. Ik vind het maar een hoop gezwam. We zijn naar de Matri Mandir geweest, deze ziet er van de buitenkant oerlelijk uit. Van binnen moet het er mooi uitzien, maar daar zijn we niet geweest. Bani begint zich echt te gedragen als xc3xa9xc3xa9n van die reisleider met z’on vlaggentje. Ik vindt dit maar niks, ik wil niet verteld worden waar en hoe laat ik ergens heen moet. Gelukkig heb ik medestanders die er hetzelfde over denken. Na autoville gaan we bij een paar mensen langs die wierookstokjes maken. Dit vind ik wel grappig maar vraag mij af wat ik hier doe. Het staat wel in een leuk dorpje, wat leuk is om te zien.
Bani had het in de bus over dat we hierna naar het hotel gingen en dan van daaruit weer om 16:00 weggingen. Ik had echt zo iets van “dat wil ik niet, ik wil niet in het hotel zitten terwijl ik ook in pondicherry kan lopen”. Er waren er nog drie die er zo over dachten, we hadden zoiets van “we gaan zelf wel”. Bani vond het maar niks, dat we zonder zijn begeleiding naar de “grote” stad gingen. Hij vond dat we het eerst met z’n allen moesten bespreken bij de lunch. Wij wilden gewoon in de stad lunchen, dus we zijn met de lokale bus naar het centrum van ponicherry gegaan. Hier zijn we wat aan het rondwandelen geweest op zoek naar een tentje om wat te eten. We zijn uiteindelijk in een indische pizzahut terecht gekomen. Bani had gezegd “kom dan wel voor het avondeten naar een bepaald punt om met de rest te eten”. Wij gaan daar niet eten en niet met “onze bus” terug. We gaan wel ergens anders eten en met de gewone bus terug. We gaan zo eerst op de markt kijken. Na de markt zij we gaan eten in de bamboehut, dit was er leuker en een stuk goedkooper dan in het hotel. We warten 300 rs kwijt met zijn vieren.
’s avond zijn we na wat onderhandelingen met de taxi terug gegaan naar het hotel. De taxi hier zijn erg leuke auto’s.

op weg naar pondicherry (22 januari)

Vandaag moesten we om 9:00 beneden staan op te vertrekken. Voor we met de bus vertrokken moest de bus eerst gezegend worden. Dit doen ze door iets wat lijkt op een suikerklontje in brand te steken en dan een kokosnoot kapot te gooien. Hierna wordt er ook nog een bloemenkrans op de bus geplaatst en toen mochten we weg. Langs de weg zag je tentenkampen voor mensen die hun huis waren verloren. Als je de tenten ziet en daarna de huizen weet je niet of ze nu slechter af zijn. De huizen van hen zijn niet echt veel groter dan de tent die ze nu hebben. We maakten na twee uur een stop om wat te drinken al waarna we nog langs een dorptempel kwamen. Hier mijn eerste ontmoeting met indische vrouwen. Ik wou een foto maken van een van de beelden bij de tempel en een vrouw met een kind kwam in de foto staan. Nadat ik de foto gemaakt had wou de vrouw geld want ze stond in de foto. Ik vond dat dit niet nodig was, dus heb ik het niet gedaan.
Hierna gingen we naar het hotel, dit is nog wel 15 km van pondicherry af. Het is een mooi hotel, maar je kunt hier wel zien dat de tsunami langsgeweest is. De onderkant van het hotel is beschadigd en die zijn ze nu aan het opknappen. Het restaurant is nu verhuisd naar een kamer op de eerste verdieping. Het is wel jammer dat het hotel niet op loopafstand van pondicherry afligt, maar het geeft wel rust. We hadden twee uur voordat we een praatje kregen van Bani (onze reisleider). Ik ben lekker met mijn boek in de handmat gaan liggen en heb ontspannen gelezen. Na het praatje was ik eeen beetje bang dat we een reis kregen xc3 la fox. Bani is van plan ons overal mee naar toe te nemen. Ik heb me nog wel ingeschreven voor auroville.

op vakantie (21 JANUARI)

Het is nu 3 uur, over iets meer dan en half uur word ik naar het vliegveld gebracht door mijn ouders. Hier zal ik om 7:00 de lucht in gaan richting Frankfurt en van daaruit vlieg ik om 10:35 naar Chennia. Veel lees plezier Leonie

Ik ben om 7:15 de lucht in gegaan, maar was wel op tijd in Frankfurt. Ik heb mij in Frankfurt prima vermaakt met mijn boek bij de Mac. Om 11:00 boarden en we gingen om 10:40 de lucht in. Ik dacht dat Nederlanders altijd veel meenamen, maar de mensen bij ons aan board hadden gewone trolly’s bij zich als handbagage. Een indisch stel naast ons had zelf drie trolly’s en een tas bij zich. De stewardes zei dat ze er een bij hun onder de stoel moesten houden en de andere moesten in de bakken bovenin. De man moest met opgetrokken benen zitten, halverwege had de stewardes medelijden en heeft de tas weggezet.
Op tijd geland in Chennia op naar de bagageband. Het duurde erg lang voordat er bagage van mensen van onze groep eruit kwam, maar uitendelijk kwam er wel wat. Het bleek dat de bagage van een van onze groepsleden niet was gekomen, deze komt als het goed gaat naar het volgende hotel. Wij zijn uiteindelijk naar het hotel gegaan en het was denk ik 1:50 voordat we er waren. Toen we er waren werden de kamers verdeeld, ik slaap samen met Shane. Om 2 uur naar bed.