Vanmorgen door de korte nacht hebben we vroeg ontbeten. Na het ontbijt hebben we snel de was ingeleverd en zijn we vertrokken naar een teakhouten klooster. Er zijn er twee in Mandalay, waarvan xc3xa9xc3xa9n met veel toeristen (waar je voor moet betalen) en de andere ligt uit de route en daar komen dus eigenlijk geen toeristen (waar je niet voor moet betalen). Wij zijn naar de laatste geweest, hier heeft Sunny ons vertelt over de monnikenceremonie. Het is wel grappig dat hij het vertelt terwijl hij een christen is en geen boeddhist. Hij maakt, denk ik, net zoveel foto’s van monniken als wij en dan van dichtbij. We hebben daar rustig rondgelopen en we zijn erna naar de plaats gegaan waar ze marmeren beelden maken.

Daarna zijn we naar U Pein gegaan waar de langste teakhouten brug ter wereld (zegt men) ligt. Het is wel een beetje eng om op de brug te lopen want deze beweegt en heeft geen leuning. De brug is wel lang en mooi, alleen op een stuk is die verstevigd met beton, dat is wel zonde. Op de brug lopen behalve veel toeristen en burgers ook veel verkopers die van alles willen verkopen. In de brug zitten een stuk of vier huisjes waar je kan zitten en genieten van het uitzicht. In een van deze huisjes is een schilder bezig aan zijn inktschilderijen en heeft ze uitgestald voor verkoop. Hier hebben we even gekeken en uiteindelijk 3 grote (A3) en 2 kleine (A4) inktschilderijen gekocht. Na de brug zijn we naar een klooster gegaan waar de monniken altijd om 11 uur hun laatste maal voor die dag krijgen. Zijn kregen de maaltijd uitgereikt van de boeddhisten die het klooster voor die dag sponsoren. Het is een toeristisch iets, maar het is wel leuk om een keer gezien te hebben. Nu weet ik ook dat monniken niet alleen rijst eten, maar er staan ook sausjes op tafel. Op 11 uur wordt de bel geluid en dan vormen de monniken een lange rij en dan gaan ze stuk voor stuk langs de mensen die hen rijst geven. Na de rijst krijgen ze nog fruit en cake van mensen. Het is wel grappig om te zien dat sommige mensen alles doen voor de foto. Zo zijn er mensen die voor de monnik gaan staan om een foto te nemen of ze staan in de weg voor de mensen die het willen geven. Ook in de eetzaal staan sommige mensen bijna met de lens in het eten van de monnik om een foto te nemen. Wat wel opvalt is dat de monniken snel eten en na een kwartier zijn ze bijna allemaal weg. Na dit tafereel hebben we nog wat rond gelopen in het klooster en hebben we de keuken nog gezien.

Na dat geheel zijn we nog even het klooster rondgelopen en daarna zijn we weer naar de auto gegaan. We gingen op weg naar Sagaing Hill. Hier liggen verschillende pagodes op de bergtoppen. Deze pagodes kun je vanaf beneden beklimmen of je kan je laten rijden, wij hebben ons laten brengen. We zagen het niet zitten om op 12 ’s middags omhoog te klimmen. We hebben hier de pagodes bekeken en van het uitzicht genoten alwaar we via nog twee pagodes in Sagaing, deze waren rond, terug richting Mandalay gingen.

In Mandalay zijn we op souvenirs jacht gegaan. We wilden namelijk voor Peter zijn moeder zilver en bladgoud kopen en voor ons zelf een gong. Eerst opzoek naar de gong, maar bij het eerste winkeltje werd gezegd dat we bij de pagode van gisteren moesten zijn. In het winkeltje maken ze wel wandtapijten. De wandtapijten zullen vele van ons te kitscherig vinden, wij ook. Hier hadden ze geen blad goud en geen gong. Bij de ingang van de winkel lag heel veel hout snijwerk voor de vuilnis leek het, de bedoeling hiervan is om het nieuwe hout oud te doen lijken. Hier hebben we twee beeldjes gekocht een voor Peter zijn vader en een voor ons. Na dit winkeltje zijn we naar de pagode van gisteren gegaan en daar hebben we een bronzen gong gekocht. We hebben alle stalletjes afgegaan om te kijken welke het mooiste geluid gaf en het mooiste eruit zag. We hebben hem uiteindelijk gekocht bij de eerste, deze was veruit de goedkoopste en had het beste geluid.

Hier had Sunny even gevraagd waar we misschien zilver konden krijgen. We zijn toen naar de goudmarkt gegaan en na wat vragen van Sunny waren we bij de juiste mensen. Het zilver moest alleen nog wel in een plakje worden gegoten en dit duurde 20 minuten. Na wat gewacht te hebben werden we meegenomen naar een andere shop en hier was het stuk je zilver. Hier werd het gewogen en het was 42 gram voor ongeveer 16 euro. Volgens Lenie hadden wij het goed gedaan. Na te hebben afgerekend zijn we weer richting de brug van vanmorgen gereden om daar de zonondergang te zien. Hier aangekomen hebben we gelijk een bootje gehuurd en zijn we langs de burg gevaren. Toen de zon al aardig gezakt was zijn we voor de burg gaan liggen om zo mooie foto’s te maken. Onze bootsman schermde ons beeld goed af want als er iemand te dichtbij kwam werd deze weggestuurd. Voordat de zon helemaal onder was kwamen er veel Japanners op het water om nog snel een foto te maken. Na de zonsondergang heeft Sunny ons in de stad afgezet bij het restaurant waar we gisteren ook al hebben gegeten. Na het eten zijn we weer gaan internetten. Peter heef gezellig met zijn broer en vader zitten msn-nen en Leonie heeft de web-log bijgewerkt. De eerste dag over Mandalay ging goed, alleen de tweede dag heeft ze drie keer over moeten typen. Toen de computer weer opnieuw opstartte had Leonie er genoeg van en zijn we naar het hotel gegaan en daarna vlug naar bed want morgen moeten we vroeg vertrekken richting Bagan.

Na gisteren gaat het nu een stuk beter. Ik vind het weer leuk in Myanmar alleen niet in Mandalay. We zijn vandaag naar Mingun geweest. Dit is een klein dorpje waar een vroegere koning xc3xa9xc3xa9n van de grootste pagodes wou neerzetten alleen hij stierf voordat het compleet was. Om naar Mingun te komen moet je met de boot zo’n  45 minuten varen. Dit is een erg plezierige boottrip, want er is veel te zien onderweg. Je kunt zien hoe de mensen langs de kant van het water leven. Nadat we waren aangelegd zijn wij in tegenstelling tot de meeste anderen op de boot naar de allerlaatste pagode gelopen. Dit was om dan zeker op tijd te zijn voor de terugreis, want de boot gaat 13:00 weer naar Mandalay terug. De eerste was erg mooi en hierin waren de zeven bergen van het boeddhisme verwerkt. Er waren dus zeven terrassen en daarboven reikte een stoepa voor de twee boeddha’s uit. Toen we hier heenliepen kregen we gezelschap van drie jongentjes waarvan xc3xa9xc3xa9n een monnik, hier hadden we alleen geen zin in want ze wilden ongevraagd als gids optreden. Nadat wij de stoepa met de twee boeddha’s verkent hadden liepen we gezamenlijk met een Franse groep naar beneden, hierdoor gingen de jongens niet met ons mee naar beneden en waren we ervan af. Na deze pagode zijn we naar de grootste niet gescheurde hangende bel gegaan. In de Lonely Planet staat dat je in de bel moet gaan staan en dan de bel laten luiden om de mooiste tonen te horen. Dit hebben wij ook gedaan en ik moet zeggen dat ze gelijk hadden. Ik heb het geprobeerd op video vast te leggen dus we zullen horen.

Hierna zijn we naar het bordes geklommen waar de koning zijn pagode op wou zetten. Er staat een ‘klein’ model, hieraan kun je zien wat het zou moeten worden. Ik moet zeggen als het hem was gelukt om deze pagode op het bordes te krijgen dan was het, denk ik, een van de meest indrukkende pagodes van het land geworden. Alleen het is er nooit van gekomen en tijdens een aardbeving is ook het bordes gescheurd. Je kunt nog steeds op het bordes klimmen, ja klimmen want het is zo’n 80 meter. Leonie kreeg halverwege een beetje last van hoogtevrees, maar is toch maar naar boven geklommen. Na een tijdje boven te hebben gestaan is eerst Leonie naar beneden gelopen en Peter ging eerst nog even wat hoger op. Halverwege had Peter Leonie ingehaald, deze had het inmiddels wel warm gekregen van de zon en inspanning. We hebben dus eerst maar wat gedronken, daarna zijn we naar het model van de pagode gaan kijken. Dit model is net zo groot als een normale pagode. Deze was erg mooi. Hierna zijn we nog wat wezen drinken en hebben we de kaarten geschreven. Om 13:10 ging de boot weg en we waren weer om 13:35 in Mandalay weg met de rust. In Mandalay stond Sunny ons op te wachten en toen zijn we naar een pagode gegaan waar weinig toeristen komen maar vooral mensen van hier. Hier stond een boeddha die helemaal vol is geplakt met bladgoud en hierdoor erg bobbelig is. Peter mocht er gaan kijken want hij is een man. Wat wel grappig was dat ik continue werd aangestaard, dit was volgens Sunny omdat deze mensen van het platteland kwamen en nog geen of bijna geen buitenlanders hebben gezien. Na de boeddha zijn we langs beelden gegaan uit het oude Angkor Wat die via veldslagen in Myanmar terecht waren gekomen. Men geloof dat als je over dat deel waar je pijn hebt wrijft het beter wordt daarna. Hier was ook een hele grote gong deze gaf erg mooi geluid. Na deze tempel zijn we gaan kijken hoe bladgoud gemaakt werd, Peter heeft toen 10 velletjes bladgoud gekocht voor zijn moeder. Hierna hebben we wat rondgereden bij Mandalay Hill. Er staan hier veel pagodes maar we hebben ze voornamelijk van de buitenkant bekeken. Hierna zijn we naar Mandalay Hill gegaan voor de zonsondergang. Deze was erg mooi en hierna hebben we nog een lift aan mensen gegeven naar beneden. Toen zijn we gaan eten in een restaurant waar ze Europees eten hebben. Leonie heeft lekkere garnalen op en Peter biefstuk. Na het eten zijn we op de weg naar het hotel nog bij een internetcafxc3xa9 langs gegaan om wat de msn-nen met de familie. Via de msn werd er nog meer bladgoud besteld door Peter zijn moeder. Na ongeveer een uur gexc3xafnternet te hebben zijn we naar het hotel gegaan en hebben nog wat geld gewisseld en zijn daarna gaan slapen. Het was alleen wel een kort nachtje want Peter heeft vanaf 4 uur liggen woelen.

Vandaag werden we al om 5 uur gewekt door een luid gebed door de luidsprekers die de monniken gebruiken om hun gebeden te laten horen. Het blijkt dat het vandaag volle maan is en dan wordt er van vroeg tot laat gebeden. Het is in ieder geval niet leuk wakker worden. Na wat te hebben gelegen zijn we er maar uit gegaan en hebben de tassen ingepakt. Om 7 uur hebben we gegeten en daarna zijn we nog wat water gaan kopen. Om 7:30 zijn we gaan rijden naar Mandalay. Het eerste stuk was, hetzelfde als de heenweg naar Inle meer, heel erg slecht. De weg is erg stoffig en er zitten veel gaten in. Na ongeveer 5 uur rijden kwamen op een veel betere weg. We kwamen om 3 uur aan in het hotel. We hebben even boven gezeten en daarna wat rondgelopen. Ik weet ondertussen wel dat Myanmar niet mijn favoriet is tussen de landen die ik bezocht heb. Ik had vooraf heel vaak gelezen dat het er rustig was en dat mensen netjes rijden. Nu ik ben hier banger om over te steken dan waar ook ter wereld, tenminste waar ik geweest ben. Ik heb mensen met gemak een hond zien overrijden en mensen op de fiets zien afsnijden en eigenlijk er niet van op kijken. Ik vond Inle meer wel erg leuk, maar dit was ook meer een dorp. Verder zijn de tempels die we gezien hebben mooi, maar het is veel van hetzelfde. Wij denken dat Myanmar een paar jaar geleden een stuk rustiger en leuker geweest zou zijn. Mandalay is een drukke vieze stad met veel betonnen gebouwen. We zijn hier dan ook niet veel want we gaan de oude koningssteden bekijken die er omheen liggen. Elk dorp heeft trouwens wel zijn eigen tempel en er staan ook regelmatig mensen langs de weg om geld op te halen voor hun tempel. Ik vraag mij alleen af of dit ooit mogelijk is omdat alle auto zo snel voorbijrijden.

Vandaag zijn we het meer op geweest. We hadden een bootsman die een beetje Engels kon en dat was wel erg handig. We zijn eerder naar een markt in de buurt geweest, hier waren helaas de souvenirsshops en weinig gewone marktkramen. We hebben wel een bamboe schilderijtje gekocht. Hierna zijn we het meer overgestoken en naar de langnek mensen geweest. Hier voelden wij ons net echt op ons gemakt, want ze zitten er speciaal voor ons. We hebben hier dus ook geen foto’s en video van genomen. Hierna zijn we naar een andere lokale markt gegaan. Geen floating markt want deze was er vandaag niet. Hier waren veel meer lokale mensen. Hier hebben een tijd rondgelopen en daarna zijn we wat gaan eten. Na het eten zijn we langs de verschillende drijvende dorpjes gegaan en zijn we bij de verschillende handwerkslieden gaan kijken. Bij een van de handwerkslieden hebben we een cadeautje gekocht voor ene heer van Driel. Deze had ik tijdens de skivakantie belooft dat hij 13 maart een cadeautje zou krijgen. Wij hebben het nu gekocht. We vonden het erg leuk om te zien hoe dat gemaakt werd. Na de handwerkslieden zijn we langs de drijvende groentevelden gevaren. Hier stapte de bootsman uit en ging op het gras staan. Je zag dat het gras heen en weer wiebelde. Hierna moesten we om de beurt op het gras gaan staan. Dit was erg leuk om te doen. Hierna hebben we nog wat rondgevaren en zijn langs een boom gegaan waar allemaal vogels inzaten. Hierna zijn we via allerlei dorpjes terug gevaren. Nu gaan we wat eten en daarna maar weer vroeg slapen want morgen gaan we naar Mandalay en dat wordt weer een lange dag.

Om 7 uur hebben we ontbeten en daarna was het inderdaad 11 uur rijden over een slechte weg. Na ongeveer 6 uur rijden gingen we de bergen in. Dit was wel erg mooi, maar op een gegeven moment hadden we er wel genoeg van. Uiteindelijk om half zes zijn we aangekomen bij Inle lake. We hebben nog even wat gexc3xafnternet en pasta gegeten. Het is toch erg lekker dat Europese eten.Tussendoor hebben we ook nog een boot voor morgen geregeld om over het meer te gaan.