Vanmorgen door de korte nacht hebben we vroeg ontbeten. Na het ontbijt hebben we snel de was ingeleverd en zijn we vertrokken naar een teakhouten klooster. Er zijn er twee in Mandalay, waarvan xc3xa9xc3xa9n met veel toeristen (waar je voor moet betalen) en de andere ligt uit de route en daar komen dus eigenlijk geen toeristen (waar je niet voor moet betalen). Wij zijn naar de laatste geweest, hier heeft Sunny ons vertelt over de monnikenceremonie. Het is wel grappig dat hij het vertelt terwijl hij een christen is en geen boeddhist. Hij maakt, denk ik, net zoveel foto’s van monniken als wij en dan van dichtbij. We hebben daar rustig rondgelopen en we zijn erna naar de plaats gegaan waar ze marmeren beelden maken.

Daarna zijn we naar U Pein gegaan waar de langste teakhouten brug ter wereld (zegt men) ligt. Het is wel een beetje eng om op de brug te lopen want deze beweegt en heeft geen leuning. De brug is wel lang en mooi, alleen op een stuk is die verstevigd met beton, dat is wel zonde. Op de brug lopen behalve veel toeristen en burgers ook veel verkopers die van alles willen verkopen. In de brug zitten een stuk of vier huisjes waar je kan zitten en genieten van het uitzicht. In een van deze huisjes is een schilder bezig aan zijn inktschilderijen en heeft ze uitgestald voor verkoop. Hier hebben we even gekeken en uiteindelijk 3 grote (A3) en 2 kleine (A4) inktschilderijen gekocht. Na de brug zijn we naar een klooster gegaan waar de monniken altijd om 11 uur hun laatste maal voor die dag krijgen. Zijn kregen de maaltijd uitgereikt van de boeddhisten die het klooster voor die dag sponsoren. Het is een toeristisch iets, maar het is wel leuk om een keer gezien te hebben. Nu weet ik ook dat monniken niet alleen rijst eten, maar er staan ook sausjes op tafel. Op 11 uur wordt de bel geluid en dan vormen de monniken een lange rij en dan gaan ze stuk voor stuk langs de mensen die hen rijst geven. Na de rijst krijgen ze nog fruit en cake van mensen. Het is wel grappig om te zien dat sommige mensen alles doen voor de foto. Zo zijn er mensen die voor de monnik gaan staan om een foto te nemen of ze staan in de weg voor de mensen die het willen geven. Ook in de eetzaal staan sommige mensen bijna met de lens in het eten van de monnik om een foto te nemen. Wat wel opvalt is dat de monniken snel eten en na een kwartier zijn ze bijna allemaal weg. Na dit tafereel hebben we nog wat rond gelopen in het klooster en hebben we de keuken nog gezien.

Na dat geheel zijn we nog even het klooster rondgelopen en daarna zijn we weer naar de auto gegaan. We gingen op weg naar Sagaing Hill. Hier liggen verschillende pagodes op de bergtoppen. Deze pagodes kun je vanaf beneden beklimmen of je kan je laten rijden, wij hebben ons laten brengen. We zagen het niet zitten om op 12 ’s middags omhoog te klimmen. We hebben hier de pagodes bekeken en van het uitzicht genoten alwaar we via nog twee pagodes in Sagaing, deze waren rond, terug richting Mandalay gingen.

In Mandalay zijn we op souvenirs jacht gegaan. We wilden namelijk voor Peter zijn moeder zilver en bladgoud kopen en voor ons zelf een gong. Eerst opzoek naar de gong, maar bij het eerste winkeltje werd gezegd dat we bij de pagode van gisteren moesten zijn. In het winkeltje maken ze wel wandtapijten. De wandtapijten zullen vele van ons te kitscherig vinden, wij ook. Hier hadden ze geen blad goud en geen gong. Bij de ingang van de winkel lag heel veel hout snijwerk voor de vuilnis leek het, de bedoeling hiervan is om het nieuwe hout oud te doen lijken. Hier hebben we twee beeldjes gekocht een voor Peter zijn vader en een voor ons. Na dit winkeltje zijn we naar de pagode van gisteren gegaan en daar hebben we een bronzen gong gekocht. We hebben alle stalletjes afgegaan om te kijken welke het mooiste geluid gaf en het mooiste eruit zag. We hebben hem uiteindelijk gekocht bij de eerste, deze was veruit de goedkoopste en had het beste geluid.

Hier had Sunny even gevraagd waar we misschien zilver konden krijgen. We zijn toen naar de goudmarkt gegaan en na wat vragen van Sunny waren we bij de juiste mensen. Het zilver moest alleen nog wel in een plakje worden gegoten en dit duurde 20 minuten. Na wat gewacht te hebben werden we meegenomen naar een andere shop en hier was het stuk je zilver. Hier werd het gewogen en het was 42 gram voor ongeveer 16 euro. Volgens Lenie hadden wij het goed gedaan. Na te hebben afgerekend zijn we weer richting de brug van vanmorgen gereden om daar de zonondergang te zien. Hier aangekomen hebben we gelijk een bootje gehuurd en zijn we langs de burg gevaren. Toen de zon al aardig gezakt was zijn we voor de burg gaan liggen om zo mooie foto’s te maken. Onze bootsman schermde ons beeld goed af want als er iemand te dichtbij kwam werd deze weggestuurd. Voordat de zon helemaal onder was kwamen er veel Japanners op het water om nog snel een foto te maken. Na de zonsondergang heeft Sunny ons in de stad afgezet bij het restaurant waar we gisteren ook al hebben gegeten. Na het eten zijn we weer gaan internetten. Peter heef gezellig met zijn broer en vader zitten msn-nen en Leonie heeft de web-log bijgewerkt. De eerste dag over Mandalay ging goed, alleen de tweede dag heeft ze drie keer over moeten typen. Toen de computer weer opnieuw opstartte had Leonie er genoeg van en zijn we naar het hotel gegaan en daarna vlug naar bed want morgen moeten we vroeg vertrekken richting Bagan.