30 juli – Sucre

Vanochtend ging de groep om 6.10 uur weg richting La Paz. Wij hadden besloten vandaag te gaan wandelen en xc2xb4s avonds de nachtbus te nemen. Nu Jantien niet helemaal lekker was was dit waarschijnlijk nog beter ook. Ze is xc2xb4s ochtends van haar kamer, naar de kamer van Leonie en Peter gelopen, deze was beduidend groter en is daar verder gaan slapen, terwijl de rest (Peter, Leonie, Karin en Jeanine) vertrokken voor de wandeltocht. Om een uur of twaalf heeft Jantien een klein rondje gelopen, voornamelijk naar de supermarkt en terug en ze heeft gekeken hoe laat de dinotruck vertrok. Het vertrok direct of om 14.30 en dat leek haar een beter idee.

Dino_1Om 14.00 toch maar het bed uit om met de dinotruck mee te gaan, want van alleen liggen word je ook niet beter. Er zijn twee trucks van andere maatschappijen, maar ik besloot degene te nemen met de meeste mensen. Terwijl er nog meer mensen in stappen blijkt een jongen van ongeveer 11 jaar een poging te doen om te zeggen dat die mensen ergens anders moeten gaan zitten, maar daar luisteren ze niet naar. Img_3928Na 5 minuten blijkt waarom. Er waren twee jongens ingestapt die voor 6 andere plekken vrij moesten houden. De eigenaresse van de truck liep ongeveer smekend naar iedereen toe, want de familie moest perse bij elkaar zitten. Dit is uiteindelijk niet gelukt, maar na 5 minuten gesteggel stapten iedereen maar in en konden we gaan. Na een half uur kwamen we bij een cementfabriek waar ook de dinovoetstappen zijn gevonden. De wand is tegenwoordig verticaal, maar was dat vroeger niet, dit komt door de verschuiving van de aardplaten. Img_3930De cementfabriek was bezig om de hele berg te gebruiken, maar de laag met de voetstappen bevat een stof dat het niet geschikt maakt voor cement en vandaar dat ze toen gestopt zijn. Later zagen ze de voetstappen pas op de wand staan. Het was best een aardige excursie, zeker als je nog niet zoveel kracht heb als ik had (2 bananen in 2 dagen).

Terug in het hotel was het wachten op de anderen. Dit kwamen om kwart voor zes binnen stormen. Snel alle spullen pakken en weer weg naar het busstation. De bus zelf was erg luxe, er waren maar drie stoelen per rij en de stoelen zelf waren ook van de betere soort. Helaas had deze bus last van dezelfde kwaal als alle bussen hier, de ramen trillen open en dat ie niet bevordelijk voor de temperatuur.

Het verhaal van de wandeltocht van Leonie en Peter zullen ze zelf moeten typen, dus nog wat geduld aub.

Wandeling_1 Wandeling_2 Wandeling_3 Wandeling_4

One thought on “30 juli – Sucre

  1. Hey Jantien,

    Veel beterschap!!! Hebben ze ook gezegd wat het is? Klinkt als buikgriepje ofzo, maar wat vervelend zeg!!

    Hopelijk is het snel over.
    gr,
    Lonneke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *