Vanochtend barstte om 5.00 uur een hoosbui los. Deze maakte ons allebei wakker waarna we besloten er maar uit te gaan en de bus van 6.30 richting Laos te nemen. Om 6.05 stonden we op het busstation en we hadden de bus vrij snel gevonden, waarna we een plaatsje zochten in de kleine bus. Het was maar goed ook dat we zo vroeg zaten, want al snel zat de bus vol en moest men gaan staan. We hadden nog niet ontbeten, dus kochten we twee van die bakken met noedels (dachten we) als ontbijt. Twee waren nogal ondefinieerbaar dus nam Jantien twee keer krab. Het bleken alleen geen noedels te zijn maar een soort van pap. Het smaakte niet onaardig, maar niet voor elke dag.

Om 8.50 waren we in Chiang Khong waar de chauffeur een tuktuk voor ons regelde met een mooie prijs. De tuktuk bestuurder vroeg of we naar een bureau wilden om het visum en de slow boat te regelen. We hebben daar niet echt op geantwoord, dus zette hij ons er toch af. De prijs is niet veel duurder dan als je het zelf doet dus besloten we het maar door het bureau te laten doen. We moesten ons paspoort afgeven en na 30 minuten hadden we een visum. We werden direct met de auto naar de oever gebracht waar we op zo’n smal, laag, lang bootje stapten die ons naar de overkant bracht, naar Laos. In Laos stond iemand van het bureau te wachten die op onze tassen pasten terwijl we ons bij de immigratie van Laos melden.

Na de nodige stempels gingen we in de rij staan om geld te wisselen, maar we werden door de mensen van het bureau gewenkt dat we op moesten schieten, dus dan maar geen geld wisselen. In de straat stond weer een auto te wachten die ons naar de boot bracht. We moesten nog zo’n 5 minuten wachten en toen kwam de mevrouw terug met de tickets en konden we de boot op. Op de boot was het al behoorlijk druk en we zaten niet zo snel een leeg bankje, wel zaten er veel mensen alleen op en kleine twee persoonsbankjes. We liepen nogmaals door het gangpad toen een vrouw een bankje naar voren ging zodat we een leeg bankje hadden. Het bleken ook Nederlanders te zijn. De bankjes zijn vrij smal en staan dicht op elkaar. Ook is de plank die als rugleuning dient recht boven het einde van de zitting geplaatst zodat je alleen recht op kan zitten. Om 11.00 zaten we op de boot, maar hij ging pas om 12.00 varen, toen hadden we al genoeg van die bankjes, maar we moesten nog 6 uur. Het uitzicht is wel mooi, maar je voelt de hele tijd het ongemak van de bankjes. Af en toe komt er een soort speedboot langs die ontzettend veel herrie maakt. De mensen op de speedboot hebben allemaal een helm op, oordoppen in en een zwemvest aan. De mensen op die boot zijn wel in een dag in Luang Prabang, maar zelfs de Lonely Planet raad het af dit te doen, vanwege de vele ongelukken die er mee gebeuren.

Om 18.00 legde de slow boat aan in een klein plaatsje, Pakben, waar we een kamer moesten zoeken. Leonie is samen met Petra, de vrouw voor ons op de boot, een hostel gaan zoeken terwijl Jantien met Bram op de bagage wachten. We hadden net alle tassen toen Petra en Leonie weer terug kwamen. Ze hadden een hostel met eigen douche en toilet op de kamer en het zag er schoon uit. Hert restaurant had een mooi uitzicht op de Mekong. In de kamer was het wel donker en het licht werkte nog niet, want de dieselgenerator stond nog niet aan. We zijn maar wat gaan eten in het restaurant. Het hostel had een huiskat die steeds bij Leonie van haar bord probeerde te eten en steeds weer tilde Leonie de kat van tafel en zette ‘m ver weg. Om 21.00 gingen we naar bed, want de wekker zou weer om 6.00 gaan.