’s Ochtends om 6.00 gaan we ons bed uit om de olifanten in het bos op te halen. We worden door de mahouts in een auto gezet, maar vervolgens blijkt dat we toch moeten lopen. We krijgen allemaal twee suikerrietstokken mee en we beginnen aan de wandeling van een half uur. Het is erg warm en binnen een paar minuten is alles nat van het zweet. Nu waren die pakken sowieso nog nat omdat het dezelfde pakken zijn als gisteren en in de vochtige lucht droogt alles niet zo snel. Wanalee staat lekker dichtbij en terwijl Jantien haar zoet houdt met het suikerriet slaat haar mahout met de platte kant van zijn mes het vuil van haar rug. Daarna mag Jantien met een stel takken haar rug schoonvegen. Wanalee ligt gedurende deze schoonmaak want anders is ze te groot. Prathida wordt met de mahout haak schoon geschraapt, maar wordt niet afgeborsteld.
Bij de rivier is het tijd voor het ochtendbad. Jantien haar mahout gaat zoals gewoonlijk mee, maar die van Leonie staat weer lekker aan de kant. Na een uur zijn we weer bij de homestay en liggen er heerlijk schone kleren op ons te wachten gevolgd door een ontbijt van toast met eieren. Om 9.00 gaan we weer trainen. Jantien hoeft als enige niet naar het trainingsveld te lopen, want ze mag op de olifant, haar mahout kwam namelijk net langs lopen. Het gaat steeds beter maar het "song Soong" gaat erg slecht. De olifant staat en tilt haar rechterpoot een stukje op, je moet op die poot gaan staan en je aan d’r oor vasthouden. Bij grotere olifanten kan je met je linkerhand een stuk vel pakken maar daar is die van Jantien nog te klein voor, van Leonie niet. Zonder zet onder de kont komt Jantien er echt niet op. Leonie lukt het soms. Leonie mag ook opstappen terwijl Prathida nog ligt en dan blijven zitten als ze opstaat. Van de drie kwartier trainen is het steeds 15 minuten trainen en 30 minuten eten. Die beesten blijven eten. 9.45 gaan we weer in bad. We maken er een lekker watergevecht van. Helaas zijn de schone kleren nu ook nat. Om 10.00 begint de show dus zijn wij vrij. We kleedden ons om in droge kleren van ons zelf en gaan naar het ziekenhuis. Hier worden olifanten uit heel Thailand behandeld. Twee olifanten zijn er al sinds 1999 en gaan nooit meer weg. Ze zijn in 1998 op een landmijn gaan staan. Bij de olifant met een achterpoot op een landmijn is weinig te zien, behalve dat een van zijn achterpoten iets korter is. Bij de olifant die met zijn voorpoot op de landmijn is gaan staan zit nog steeds een wond, deze heelt heel langzaam omdat 60% van het gewicht op de voorpoten wordt gedragen.
Om 12.00 krijgen we een lunch, kip met cashewnoten met rijst en daarna zijn we tot 14.00 uur vrij. Dan moeten we weer trainen. Deze keer mag Jantien proberen op een olifant te blijven zitten die opstaat, maar dit lukt niet. Zodra de olifant omhoog gaat voelt ze zich wegglijden en springt ervan af.
Om 14.45 gingen we de olifanten weer richting het bos brengen. Ook deze keer is dit inclusief bad. Na een uur worden er mooie plekjes gezocht. Wanalee liep als laatste dus was het even zoeken. Prathida staat ook ontzettend ver weg. Nu weer een half uur terug en dat hebben even tijd voor onszelf tot 19.00, want dan gaan we eten. Om 21.00 gaan we weer naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op.