Vanmorgen moesten we vroeg op, want er wacht ons een busrit van 8 uur. Ondanks niet te veel slaap voel ik me goed. Ik ga vandaag wel voorin de bus zitten want daar heb je minder last van hobbels. Ik zat nog niet in de bus of ik sliep al. Ik werd wakker toe we waren gestopt. We bleken bij een paleis te staan. Ik was eigenlijk te moe om mee te gaan maar ben toch gegaan. Het bleek een heel leuk paleis te zijn met veel kamers. In elke kamer stond een persoon om te vertellen wat er te zien was. Na drie kwartier gingen we terug naar de bus. Eenmaal in de bus ben ik weer in slaap gevallen. Tot dat we stopte voor de lunch. Hier heb ik wat vegetable fried rice gegeten. Eenmaal weer terug in de bus, je raad het al, ik sliep zo. Net voordat we in Madurai waren werd ik wakker. Eenmaal in Madurai hebben we afscheid genomen van de chauffeur en bijrijder. Ik heb samen met Marlies ze ieder 20 euro gegeven. Bijna iedereen van de groep gaf het aan een van hen en liet het aan hun over het te verdelen. We vertrouwenden niet op het kastensysteem en hebben het zelf eerlijk verdeeld.
Daarna zijn we even naar de kamer gegaan. We zijn voor het eten nog even de stad ingelopen en heb al wat winkeltjes gezien. We zijn om de tempel gelopen en daarna teruggelopen naar het hotel. We hebben op het dakterras gegeten. We zijn om acht uur met de groep mee naar de processie gegaan. Bani had voor de verandering weer een verrassing voor ons, hij had een gids geregeld. Hij had niemand het verteld en niemand had erom gevraagd. We zijn in de tempel onze eigen weg gegaan. We hebben wat rondgelopen en toen de processie begon hebben we ons bij de groep gevoegd. Ik vond aan de processie niks aan. De bedoeling was om Sheba bij zijn vrouw te brengen voor het slapen gaan. Hierna weer snel naar het hotel en naar bed. Je zou het niet denken maar ik ben moe.