Vanmorgen wou Peter op tijd opstaan zodat we op tijd klaar stonden als de shuttle kwam. We waren dan ook al om 7 uur uit ons bed. De tassen verder ingepakt en we zijn naar het restaurant gelopen voor het ontbijt. Alleen waren ze er niet op voorbereid dat men zo vroeg al kwam eten, dus duurde het wat langer. Na het ontbijt hebben we de kamer betaald en de laatste dingen gedaan. Om 8:45 was onze shuttle er al. We dachten dat we nog andere mensen moesten op halen in Janbiani, maar de driver zei dat er niemand anders in Janbiani verbleef. Dit klopt ook want toen bij in Paie kwamen waren daar ook de mensen die eigenlijk in Janbiani zouden verblijven. Toen moesten we nog opzoek naar de twee nieuwe. Eerst naar het hotel waar ze zaten, maar daar waren ze niet. Toen maar naar het hotel ernaast, hier waren ze ook niet. Na een half uur zoeken zijn we maar richting Stonetown gegaan. Onderweg begon het te regenen, want de regentijd is begonnen. Eenmaal in Stonetown hadden we 1,5 uur voor we moesten vertrekken. Leonie heeft toen via email de verhalen naar Jantien gestuurd zodat zij die op de weblog kon zetten, want Leonie kon er niet op. Hierna hoorden we dat het de bedoeling was om de anderen ergens anders op te halen, want dit was met de anderen afgesproken. Wij hadden hier niet bij gezeten, dus wij wisten van niets. De anderen die het wel wisten hadden de bus van 8 uur genomen naar Stonetown en de rest die met ons mee was wist ook van niets. Zij moesten nu met het vervoer van het hotel als een speer naar Stonetown om de ferry te halen. Leonie was ondertussen ook nog even met de taxi naar een drogist gegaan om iets te halen voor keelpijn, we hebben voor bijna alles wat bij ons behalve voor keelpijn. Na terugkomst was het ondertussen tijd om naar de ferry te lopen. Op het moment dat we begonnen te lopen begon het te regenen. Het bleef regenen, de gehele 10 minuten naar de ferry. We waren dan ook zeiknat toen we daar aankwamen. Vlak na ons kwamen de anderen, dus die waren ook op tijd. Toen de ferry op. Wij zijn binnen gaan zitten voor de tv die een film van Jean-Claude van Damme draaide. Een over-de-top film maar wel tijdverdrijf. Het enige wat jammer was dat de airco een beetje koud stond. Leonie heeft nog een droog shirt aangetrokken omdat het zo koud was. Het heeft waarschijnlijk niets geholpen want ze is nu verkouden. Eenmaal op het vaste land moesten we weer terug met de bus, een klein stukje maar en dan met de loopferry en dan met de truck naar de camping. Het busje wat ons naar de loopferry moest brengen wou niet startte en aanduwen lukte ook niet. Julie heeft toen een andere bus geregeld. Deze bracht ons in 5 minuten naar de loopferry waar we deze net zagen vertrekken. We moesten toen 10 minuten op de volgende wachten. Met deze ferry worden we snel aan de overkant gebracht, waar de truck al op ons stond te wachten. Vervolgens moesten we weer 15 minuten rijden waarna we bij de camping waren. Omdat Peter geen zin had om om 5:00 de tent neer te halen hebben we een upgrade genomen naar een van de huisjes. Na het eten zijn we eigenlijk gelijk naar bed gegaan.

Vandaag zijn we om 5:30 opgestaan om op tijd te zijn voor mijn tour xe2x80x9czwemmen met de dolfijnenxe2x80x9d. Om 5:45 was ik al klaar. Er was nog niemand bij de receptie waar ik moest wezen, maar ik ben toch nog maar even buiten gaan kijken. Hier stonden ze al te wachten. Met de auto waren we in ongeveer een half uur op de plaats van bestemming. De reden waarom ze om 6 uur weggaan is dat ze dan eerder zijn dan de grote groepen uit Stonetown. Dit klopt, want toen ik er stond was er net 1 boot weg. Ik kreeg een snorkel, bril en flippers en ging op de boot. Op dat moment baalde ik wel een beetje ik was er net achter gekomen dat ik geen water en geld bij mij had. Na ongeveer een 10 minuten zoeken hadden we dolfijnen gevonden. De gids zei wanneer ik het water in mocht, zodat ik een beetje voor zou liggen en met ze mee konden zwemmen. De eerste keer dat we ze vonden waren ze zo weg. Dit hebben we nog een paar keer gehad en elke keer kon ik ze iets langer volgen. Op een gegeven moment kwam ook de andere boot erbij en waren we met zijn vieren wat meer dan genoeg was. Ik probeerde elke keer fotoxe2x80x99s te maken maar er kwamen elke keer bubbels op de foto. Het leek erop dat er bubbels in het water zaten. Na wat geprobeerd te hebben zagen we ineens twee groepen bij elkaar komen waardoor er een stuk of 12 dolfijnen waren. Blijkbaar waren we ook in ander water want ineens kon ik wel mooie fotoxe2x80x99s maken. Ik heb dus veel fotoxe2x80x99s gemaakt. De dolfijnen gingen steeds naar dieper water en hier kwamen we ook kwallen tegen of stukjes kwal, hierdoor werd ik gestoken en ben terug gegaan naar de boot. Toen zijn we een stukje terug gevaren en zagen nog een groep. Ditmaal was ik weer alleen en kwam tussen een groep van ong. 8 dolfijnen die aan het spelen waren. Deze kwamen aan alle kanten van mij naar boven. Na verloop van de tijd kwam ook de andere boot en gingen de dolfijnen zwemmen. Toen ik ze kwijt was ben ik in de boot gestapt en zijn we teruggegaan. Er kwamen andere boten aan met ongeveer 15 mensen erop. Ik had geen zin om na alleen of met max. 4 personen en de dolfijnen gezwommen te hebben nu in eens met zxe2x80x99n zestienen in het water te liggen. Daarbij had ik dorst dus gingen we terug naar het hotel. Hieraan gekomen dacht ik naar de kamer te gaan, maar Peter deed niet open. Leonie dacht dat Peter nog sliep en riep Peter enkele malen. Toen er geen reactie kwam bleek hij al aan de ontbijttafel te zitten. Leonie is eerst gaan douchen en heeft zich daarna bij Peter gevoegd. Na het ontbijt heeft Leonie de kaarten afgeschreven, waarna we gezellig samen aan het strand zijn gaan zitten. Hier hebben we eigenlijk de hele ochtend gezeten. Leonie heeft haar tweede boek uit en heeft nog wat zitten typen aan het reisverslag. Peter heeft gewoon gezeten. Na de lunch was de was klaar en heeft Leonie deze opgeruimd. Hierna heeft ze de laptop mee naar buiten genomen en nog wat zitten typen. Laat in de middag heeft Leonie nog een snorkel gehuurd om te kijken of er nog wat te zien was. Er waren wat kleine vissen, maar voor de rest niets. Daarna lekker weer gedoucht en weer zitten tikken aan het reisverslag. Peter had inmiddels het eten besteld. Om 19:30 zijn we gaan eten Leonie had garnalen en Peter sizzle vis, ofwel gebakken vis wat voor je neus wordt afgebakken in loeiheet pannetje. Na het eten ging Leonie gelijk naar bed, want ze was moe en niet helemaal fit. Peter heeft nog de tassen ingepakt en is daarna ook naar bed gegaan.

Om 9 uur zou de shuttle die ons naar Janbiani brengt komen, maar we zaten al om 7 uur aan het ontbijt. Daar zeiden Lin en Nick dat ze nog even naar de markt gingen kijken, want daar was Nick gisteren rondgeleid door iemand uit Stonetown en hij vond dat leuk. Ik ging met ze mee en Peter ging de tas en de kluisinhoud opbergen. We zijn door alle straten gelopen met echt mooie deuren. Lin en ik hebben van veel deuren een foto genomen en ik ook video. Na wat gedwaald te hebben waren we bij de markt waar Nick ons meenam naar de slagerij en visafslag. Bij de slagerij werd voor je neus het vlees van de beenderen afgesneden om het vervolgens niet gekoeld neer te leggen wachtend totdat het verkocht was. De visafslag was niet veel beter, hier lagen de vissen opgestapeld met een zwerm vliegen er omheen en op. Wat wel leuk was is om te zien hoe de vis verkocht werd, dit werd nog op de ouderwetse manier gedaan per opbod. Na de vis zijn we naar de kippenafslag gegaan. Hier worden kippen levend verkocht en daarna kan je ze aan mannen geven die ze voor je doden en pukken. De kip wordt levend in een pan met kokend water gedaan waarna de veren geplukt worden. Hierna zijn we weer richting hotel gegaan want we werden zo opgepikt. Op deze terugweg heeft Lin een stuk glas tussen de slipper en voet gekregen, hierdoor had ze een grote snee in haar voet. Gelukkig had ik voor de zekerheid pleisters in mijn videotas zitten. Deze hebben we er, nadat het wat doorgebloed was, op gedaan, zodat er tijdens de terugreis geen vuil in kon komen. Terug in het hotel zat de rest op ons te wachten ondanks dat het nog geen 9 uur was. Ik heb Lin nog wat desinfecteringmiddel gegeven, want die van haar lag in de truck. Daarna werd alles in een busje gedaan en gingen we naar het strand toe. De reis erheen duurde een uur. Er was alleen wat verwarring bij de chauffeur, deze dacht dat wij allemaal bij hetzelfde werden afgezet, maar dat was niet afgesproken. Nick en Lin en wij zouden naar Janbiani gaan terwijl de reis naar een Paje ging. Normaal gaat iedereen wel naar hetzelfde en was het dus een beetje raar voor de chauffeur maar ook voor Julie. Deze weet nu niet precies waar iedereen zit en vindt dit niet prettig. Na een vijf kwartier waren we bij ons hotel wat er goed uitzag. Hier werden we dan ook goed onthaald. Na de sleutel van onze kamer te hebben gekregen hebben we nog even een tour geregeld naar het Jozani woud en voor morgen voor Leonie een tour om met de dolfijnen te zwemmen. Na een half uur kwamen ze vragen of de kamer goed was. We hebben de was nog even ingeleverd, wat erg veel was want we hadden eigenlijk geen schone kleren meer. Daarna wat hebben we gegeten en daarna naar het woud. Hier leven de red colobus aapjes die alleen op Zanzibar voorkomen en met uitsterven bedreigt worden omdat er niet veel bos meer is. In het Jozani woud leven ook andere apen, de zogenaamde blauwe apen of terwijl Sykesxe2x80x99s apen, die op Zanzibar zien er anders uit dan op het vaste land. Dit is te zien aan de kop, die van het vaste land hebben een spits gezicht terwijl die van Zanzibar een plat gezicht hebben. Eerst hebben we een wandeling door het park gemaakt met een ranger, wat erg leuk was, want we hebben nu kleine insecten gezien die we anders nooit gezien hadden. Zo heb je de krabspin, deze heet zo omdat zijn uiterlijk wat op een krab lijkt. Op een gegeven moment zagen we ook de xe2x80x9cblauwexe2x80x9d aap, deze zijn erg schuw en als ze je zien zijn ze weg. Voor ons kwam een hele groep langs, deze hebben ons even zitten aankijken en gingen toen ook weer verder. Daarna zijn we opzoek gegaan naar de red colobus aapjes, de eerste groep die we zagen wou niet naar de grond komen en dat was wel zo leuk vond de ranger. We gingen dus op zoek naar een andere groep, deze vonden we al snel. Dit kwam omdat er voor ons xc3xa9xc3xa9n vanuit de boom naar de elektriciteitkabel sprong en weg liep naar zijn familie. Er bleek er nog een in de boom te zitten die vast ook naar zijn familie zou gaan, dus wij hebben even moeten wachten en toe sprong die ook. Daarna zijn we naar die familie gegaan waar ook een klein aapje was, deze was leuk aan het spelen. Hier hebben we nog door het mangrove bos gelopen, hier was niet echt veel te zien behalve bomen. Wat wel apart was, was dat het alleen een zout water bos was i.p.v. een brak water bos. De twee bossen liggen ook echt tegen elkaar aan, maar er is een duidelijke grenslijn, waar de bomen groeien die zoet en die zout water nog hebben. Na het mangrove bos zijn we naar de vlindertuin gegaan, dit project is opgestart om niet meer bos te verliezen. De dorpsbewoners krijgen geld als ze cocons vinden en daarheen brengen. Hier laten ze ze uitkomen waarnaar ze weer in het wild worden gezet. Dit was wel grappig. Hierna zijn we wel teruggegaan naar het hotel en daar hebben we lekker wat gerust voor het eten. Leonie had een krabcocktail als vooraf en als hoofdgerecht de kreeft, Peter had de gegrilde vis als hoofdgerecht. Na het eten nog wat kaarten geschreven en gelezen en  daarna naar bed. Leonie moet zich morgenochtend om 6 uur melden.

De wekker ging al om 4 uur want Peter wou er zeker van zijn dat we op tijd waren. Dit waren we want Leonie had de tassen natuurlijk allang gepakt. We stonden dan ook helemaal klaar om 5 uur om te gaan. Er waren er alleen nog een aantal niet klaar, waaronder een schot, Ross, deze kwam net zijn tent uitkruipen. Ik heb samen met Carolien de tent van Ross afgebroken en gezorgd dat deze op tijd was. Iedereen zat in de truck alleen de twee nieuwe mensen nog niet. Een aantal zijn we gaan zoeken. Ze kwamen uiteindelijk om 5:45 aanzetten. Toen was de vraag xe2x80x9chalen we het nog?xe2x80x9d, Julie zei van wel. De truck bracht ons bij de ferry die naar het centrum van Dar es Salaam gaat, de vroege ferry hebben nog net gehaald. Eenmaal aan de overkant gingen we met de truck naar de volgende ferry, namelijk naar Zanzibar. Hier kwamen we uiteindelijk om een 6:15, wat ruim op tijd was. We gingen door de poort en toen stond er een rij waar mensen zich doorheen wurmden. Wij stonden allemaal netjes te wachten en toen dacht ik xe2x80x9cwaarom doen die mensen dat nu?xe2x80x9d. Het bleek dat wij het ook moesten doen want dan konden we naar de ferry. We konden namelijk gewoon al de boot op. We zijn op de boot in de afgesloten ruimte met airco gaan zitten. Dit bleek een goede keus aangezien Leonie zeeziek werd. Ze had een gemberpil genomen, wat goed werkt met de truck, maar deze bleek niet echt te werken op het water. Het kan ook iets te maken hebben gehad dat we weinig hadden ontbeten. Na een reispil en wat chips ging het wat beter. Tijdens de reis hebben we leuk naar lord of the ring deel twee gekeken. Eenmaal aangekomen konden we met de truck naar het hostel, wat in het midden van het oude deel lag. Hier hebben de spullen neergelegd en daarna zijn we mee gegaan met de spice (kruiden) tour. In het eerste deel kregen we wat historie te zien. Wat vooral interessant was hoe de slaven werden verhandeld en waarom. De Arabieren hadden de Zanzibaren verlost van de Europeanen, maar hadden wel gelijk zich zelf gevestigd op Zanzibar. Ze vonden alleen dat er veel gedaan moest worden, dus vonden ze maar dat er slaven moesten komen. Er werden dan mensen van het platteland naar de stad genomen en daar verhandeld. Tijdens de verhandeling werd je geslagen en hoe langer je het uithield zonder te huilen hoe meer je waard was. Als je gelijk ging huilen dan kon je terug in het gevang. Dit gevang was niet echt groot (zie foto) Leonie kon er net in staan en hier werd je dan met ong. 65 vrouwen en kinderen of 55 mannen in opgesloten. Bij het naar beneden gaan naar de slavenkelders was mij al een mooi schilderij opgevallen alleen was het een beetje groot. Toen we terugkwamen van de slavenkelders zag Peter het ook en vond deze ook mooi. Gevraagd hoe duur het was en de mevrouw zei 25 dollar, ik keek naar Peter en op dat moment zei de gids iets tegen de mevrouw waarna ze 20 dollar zegt. Dit vonden wij wel een mooie prijs, waarna we het gekocht hebben. Het schilderij is denk ik 2 hoog en 60 cm breed, ik wil niet weten wat dat gaat kosten om in te lijsten. Op de plaats waar vroeger slaven werden verhandeld is een kerk gebouwd ter nagedachtenis. Bij de kerk stond een boom en deze zat helemaal vol met spinnenwebben.
Hierna gingen we weer de bus in en naar het huis van de eigenaar van het bureau dat de tours regelde waar we lunch kregen. De lunch was redelijk maar het sap die we kregen was echt heerlijk. Nu op naar de kruiden. Eerst was de vanilleplant aan de beurt, dit is een verdringerplant. Deze heeft groene vruchten die er uitzien als bonen, dit zijn de vanillestokjes. Deze worden na verloop van tijd zwart waarna je ze kan gebruiken. Hierna naar een boom, bij deze boom kregen we een blad ervan en moesten we raden wat het was. Ik dacht kaneel te ruiken maar dat kon niet wat kaneel is een schors, dat wist ik. Het bleek wel kaneel te zijn en de schor van de boom kunnen ze pas gebruiken na 5 jaar. Daarvoor is de smaak niet zo sterk en gaat de boom dood als je het schors eraf haalt. Hierna naar de peperplant wat ook een verdringer is. Wat de gids er nog bij vertelde was dat deze goed was voor de mannen als ze wat ouder werden en toch kinderen wilden hebben. Hetzelfde geldt ook voor vrouwen maar dan met gember. Er zitten twee Amerikanen die kinderen willen krijgen en deze worden nu peper en ginger genoemd. Hierna hebben nog veel plantjes gezien waaronder, gember, kruidnagel, een gele wortel en een vrucht waar een rode kleurstof van wordt gemaakt voor lippenstift. Na de tour mochten we vruchten proeven, de enige die we nog niet geproefd hadden jackfruit, deze was wel aardig maar niet echt lekker. We kregen ook citroengrasthee met vanille-extract erin, Peter vond dit echt geweldig. Hier kon je ook kruiden kopen, wat we ook gedaan hebben. De Australixc3xabrs kunnen niets kopen want ze mogen het niet meenemen. Wij hebben voor mijn ouders, Peter zijn ouders, Jantien, Bart en Jolanda en voor ons vanille-extract en saffraan meegenomen. Voor ons ook nog vanillestokjes en thee.
Hierna terug naar Stonetown, waar we eerst de email checkten voor onze reservering. We hadden bericht dat we konden komen naar de blue oyster, dus dat zat goed. Ook hebben we nog geprobeerd om verhalen op de website te krijgen maar dat lukte niet. Daarna maar naar het hotel gegaan waar we even zijn gaan liggen omdat we moe waren. Maar na een uur kregen we er genoeg van en zijn we de stad ingegaan. Na wat te hebben rondgekeken zijn we naar het Afrika hotel gegaan voor de zonsondergang. Hier hebben we wat zitten praten met Angela een Australische van Kroatische afkomst. Na de zonsondergang hebben we wat gegeten van de tentjes langs het water. Leonie heeft verse garnalen gegeten en Peter een vegetarische pizza. Na de pizza zijn we naar het hotel gelopen want nu waren we echt moe. Op de weg terug hebben we ook nog een ijsje gegeten.

Vandaag moesten we om 7:30 vertrekken zodat we op tijd in Dar es Salaam waren, omdat Julie de tickets naar Zanzibar moest regelen. Dit keer vertrokken we wel op tijd. We moesten tijdens het ontbijt gelijk ook onze lunch maken, want we konden onderweg niet stoppen. Dit kon pas bij een parkeerterrein van Dar es Salaam en dat is niet prettig om daar te eten. Om ongeveer 12 uur reden we Dar es Salaam binnen waar we gelijk in een lange file terecht kwamen. Hier wordt op zijn Afrikaans gereden en ook tijdens een file. Er wordt namelijk elk gaatje benut, maar dat wil niet zeggen dat het beter is, want hierdoor kan het zijn dat mensen elkaar weer vast zetten. Verder wordt er veel getoeterd. Na een uur xc3 anderhalf uur kwamen we bij het parkeerterrein aan. In de tijd dat we in de file stonden kwamen alle meezingnummers voorbij en stond iedereen in de truck (mag geen bus zeggen, want dan wordt de chauffeur boos) mee te zingen en te dansen. Aangekomen bij de parkeerplaats mochten we voor anderhalf uur de stad in. Eigenlijk iedereen ging naar een winkelcentrumpje, hier had je een supermark en een internetcafxc3xa9 en nog een aantal andere winkels. We zijn even in de supermarkt geweest om wat te drinken en een verjaardagskaart (een van de groep is jarig vandaag) te kopen. De verjaardagskaarten waren niet echt leuk, maar ze waren ook maar 1000 shillings (ong. xe2x82xac0,75) per stuk, ik had er voor de zekerheid maar twee meegenomen. Hierna naar het internetcafxc3xa9 gegaan en hier moesten we even wachten. Op het internet hebben we gekeken welke accommodatie we zouden nemen op Zanzibar. Julie had wel een aantal opties, maar deze waren allemaal bovenin in Nungwe. Dit plaatsje schijnt erg toeristisch te zijn en Peter had daar geen zin in. We zijn uiteindelijk uitgekomen bij de blue oyster in Janbiani. Dit is een klein plaatsje aan de oostkust wat Peter beter beviel. Het hotel krijg erg goede commentaren van iedereen op internet, dus dat zal ook wel goed zitten. In ieder geval is het er rustig en mooi. Na het internet gingen we weer naar de truck. We moeten nu nog een uur rijden naar de camping, vroeger kon dit sneller want de truck mocht met de ferry. Op de camping aangekomen konden we een upgrade krijgen zodat we morgenvroeg de tent niet hoefde af te breken. De groep had namelijk besloten om de vroegere ferry te nemen van 7 uur, dit betekende dat we om 5:30 weg moesten. Na het uitladen zijn we de zee ingegaan. Ook hebben we nog even met het thuisfront gebeld om te zien of daar alles goed ging. Net voor het eten hadden we met iedereen op het strand afgesproken op Nicks verjaardag te vieren met bubbelwijn. Na het eten kregen we taart voor Nicks verjaardag en daarna was het mijn buurt met afwassen, maar dat ging snel. Ik had namelijk het een en andere al voor het eten en tijdens het eten afgewassen. De rest deed het droog wapperen (we hebben hier namelijk geen theedoeken i.v.m. hygixc3xabne). Hierna vroeg naar bed gegaan, want we waren moe. De anderen hebben nog uitgebreid Nicks verjaardag gevierd.