Om half acht zijn we opgestaan, hebben ontbeten en snel de tassen ingepakt. Om 10 uur zaten we in de bus richting het stenen woud. Dit was vroeger de zeebodem. Het doet denken aan Asterix en Obelix met al die rotspartijen. Na een tijdje gelopen te hebben namen we een weggetje tussen de rotsen door. Dit was wel een mooie route, maar eruit komen bleek een probleem. We hebben een uurtje in dit doolhof rondgelopen en uiteindelijk met de hulp van chinezen hebben we de uitgang gevonden.
Toen we eindelijk weer wisten waar we waren zijn we wat gaan eten in een luxe restaurant. In het midden van de tafel ligt een grote ronde glazen plaat waarop alle gerechten staan. Zo kan iedereen van alles wat nemen.
Om half twee stonden we weer klaar voor de bus richting Kunming. In Kunming aangekomen stond de rest van de groep klaar om te vertrekken richting Dali. Na een ritje van een kwartier waren we op het busstation. Daar konden we overstappen op de lijndienst richting Dali. Hoewel het een lijndienst is is de bus wel alleen voor ons. Vooraf zegt iedereen dat we er vijf uur over gaan doen, dus vol goede moed vertrekken we om 16.00 uur. Er loopt een oude weg van Kunming naar Dali en ze zijn bezig met een nieuwe. Wij nemen de nieuwe. We hobbelen om een weg vol met kuilen zoekend naar een redelijk route. We hopen echt dat de bus het niet begeeft. Na twee uur horen we ineens angstige kreten vanuit achterin de bus. Er schijnt rook uit te komen, maar de chauffeur vind het geen reden om te stoppen. Nadat alle ramen open gedaan zijn, zien we de hele weg ook geen rook meer. Na vier uur (21.00 uur) op de hobbelige weg hebben we het einde ervan bereikt. Nu kunnen we ook eten, dus stoppen we voor een snel diner van een half uur. Na het diner moeten we nog eens twee uur rijden, dus van die vijf uur klopt helemaal niets. Om 24.00 uur kwamen we eindelijk aan bij het hotel en iedereen ging snel naar bed.

Rond een uur of acht zat iedereen weer aan het ontbijt. We konden kiezen uit plakrijst met honing of noedels (een soort mie). Het was even wennen, maar het was wel een voedzame maaltijd. Na het ontbijt moesten we weer terug naar Yangshuo fietsen. Terwijl ik tegen Leonie en Roderick zei dat racen wel leuk was, maar dat ze wel uit moesten kijken, viel ik zelf om. Het was namelijk een smal pad en onze toektoek (bagageauto) stond op de weg. Toen ik erlangs wou, viel ik naast de weg in een rijstveld. Het was verder niets ernstig, maar het zag er wel stom uit.
Na een fietstochtje van een uurtje (we waren fout gereden) kwamen we in Yangshuo aan. Daar hebben we nog snel even wat souvenirs gekocht en de website bijgewerkt voor we weer verder gingen.
We zijn met de bus van Yangshuo vertrokken naar Guillin naar het vliegveld. Deze busrit was 1,5 uur. Op het vliegveld aangekomen moesten we met zijn allen inchecken want we hadden een groepsticket en in China hebben ze daar aparte loketten voor. Verder moesten we daar ter plekke luchthavenbelasting betalen van wel 50 yuan (5 euro).
Na het inchecken moesten we door de paspoortcontrole (vreemd want je blijft in hetzelfde land, maar ja elke provincie/stad heeft zijn eigen regels). Daarna alles door de scan, alwaar ik (Leonie) eruit werd gehaald om te kijken of ik geen bom bij me had. Mijn extra batterij voor de fotocamera zat bovenin mijn tas en niet bij mijn camera. Ik moest deze in mijn camera stoppen en laten zien dat hij het deed.
Toen zagen we dat het vliegtuig vertraging had, maar voor hoe lang stond er niet op. Gelukkig was het maar een half uur. Na het landen van het vliegtuig werden alle passagiers eruit geschopt om het vliegtuig schoon te maken. Na 5 a 10 minuten mochten de passagiers weer terug en daarna mochten wij er in. Na 1,5 uur rustig vliegen zijn we geland in Kunming. Daar stonden twee busjes klaar, een voor de bagage en een voor ons. In het hotel aangekomen hebben we onze spullen in de kamer gezet en zijn we Kunming ingegaan. We gingen op zoek naar twee pagodes uit de Tangdynasty. Na een tijdje gelopen te hebben kwamen we bij een megashopping centrum en dat konden we natuurlijk niet voorbij laten gaan. Na wat geshopt te hebben, gingen we weer op zoek naar de pagodes. We zaten veel dichter in de buurt dan we dachten, maar hebben een heel stuk omgelopen. Toen het al donker was waren we weer bij het shoppingcentrum en de pagodes bleken nog geen vijf minuten lopen ervandaan. We hebben nu een mooie foto van een verlichte pagode.
Na deze hele wandeling zijn we nog even snel bij de Pizza Hut gaan eten en daarna snel naar het hotel gegaan om te slapen.

Vanochtend Chinese kookles gehad. Het was heel leuk en lekker om op te eten.
Na de kookles zijn we naar de ‘home stay’ gegaan. We gaan een nacht bij een familie slapen. Het klinkt primitiever dan het is want je hebt gewoon tweepersoonskamers. Aangekomen bij de familie hebben we echt vakantie gevierd. Bijna iedereen van de groep is gaan zwemmen in de rivier. Het schijnt er lekker geweest te zijn, maar ik (Jantien) ben lekker bij het huis gebleven en heb languit in de schaduw gezeten met de mp3-speler.
’s Avonds hebben we weer eens echt chinees gegeten en zoals gewoonlijk was het veel te veel. Na het eten is iedereen nog even blijven zitten om wat te praten, maar over het algemeen ging iedereen vroeg naar bed. Nou ja naar bed. Het bed was er wel, maar een matras kan je het niet noemen. Het was een vijf centimeter dikke laag stro, die in een leren omhulsel zat. Boven op de stro lag een heel dun matje/deken. Het was erg hard om op te slapen. Nu zijn hier alle beden redelijk hard, maar dan zijn ze tenminste nog vlak. De stromatras had redelijk wat kuilen en hobbels.
De rest vertel ik later wel, maar ik moet nu echt weg anders mis ik het vliegtuig naar Kumning. Tot later.

Vandaag zijn we gaan fietsen. Met zijn vijven zijn we er met een gids op uit getrokken. Na een mooie rit door het platteland kwamen we om 12 uur bij de grotten aan.
De grotten zijn helemaal niet mooi. Ik heb al veel mooiere gezien. Dit had veel meer weg van canoying. We moesten op glibberige rotsen omhoog en omlaag klimmen en van veiligheidsmaatregelen hadden ze nog nooit gehoord. Dit zou in Europa ook compleet onmogelijk zijn. We hebben daarom rustig aan gedaan en we kwamen er ontzettend vies uit, terwijl we toch de ‘schone’ tour gedaan hadden.
Na de grotten gingen we lunchen bij de gids thuis. Ook hier weer een heerlijk uitgebreide maaltijd.
Na de lunch zijn we naar Moon Hill gegaan. Dat is een grote berg/rots met een gat erin. Het was lichamelijk ontzettend zwaar om omhoog te klimmen. Het zweet stroomde echt van je gezicht. Het uitzicht was schitterend en er komen ook echt nog foto’s op de site, maar we hebben gewoon erg weinig tijd. Na moon hill zijn we terug naar Yangshuo gegaan voor een rustige maaltijd en dan naar bed.

Om 6 uur was iedereen weer wakker in de trein. Het heet niet voor niets een hardsleeper, want het zijn net planken waarop je ligt. Ik was de enige die gebeten was door zogenaamde ‘bed bugs’ ondanks dat ik in mijn eigen lakenzak geslapen had. Om half zeven stonden we weer op het perron en gingen we weer de bus in voor anderhalf uur.
Aangekomen in Yangshuo zijn we eerst gaan ontbijten, want de kamers waren nog niet klaar. We hebben heerlijk ontbeten met toast, ei en thee. Niet echt chinees, maar wel lekker. Na het ontbijt zijn we naar de kamers gegaan en hebben we genoten van een douche. De rest van de dag zijn we door Yangshuo gelopen.
Om half vier gingen we weer weg voor een excursie. We hebben een boottocht in de omgeving gemaakt. Het is een sprookjesachtig landschap met het karstengebergte hier. Het zijn namelijk geen gewone bergen. Ze komen steil de grond uit en in de omgeving van de berg is het helemaal vlak.
Na het boottochtje zijn we met z’n alle chinees gaan eten. Met stokjes eten gaat heel makkelijk en het eten is heerlijk. Het zijn allemaal heel bekende dingen alleen zit hier overal zout en knoflook door.
Na het eten gingen we nog een keer met de boot, maar nu naar de aalscholvervissers kijken. Deze vissers vissen m.b.v. aalscholvers (vogels). Aan de voorkant van de boot hangt een grote lamp en aalscholvers vissen alleen in het licht dus blijven ze bij de boot. Ze hebben een touwtje om hun nek en daarom kunnen ze alleen kleine visjes doorslikken en geen grote. Als ze een grote hebben dan haalt de visser hem uit het water en laat hem de vis uitspugen. Het blijkt een hele effectieve manier om vis te vangen.