Om 6.40 ging de wekker en iets voor zeven liep ik de ontbijtzaal in. Er zaten maar vier andere mensen en er waren drie mannen voor de bediening. Een bakte de eieren en de andere twee hadden ieder hun eigen tafels om te bedienen. Soms waren ze iets te enthousiast en wilden ze je bord al weghalen voordat je het opat, maar verder was de service goed. Om 7.20 ben ik terug naar de kamer gegaan om de boel te reorganiseren. Allerlei spullen die in het vliegtuig in mijn handbagage zaten, moesten nu in mijn grote rugzak. Een groot nadeel hiervan is dat ie nog zwaarder wordt. Om 8.00 stond de chauffeur van gisteren al op ons te wachten, dus konden we op pad. Behalve een chauffeur hebben we ook een bijrijder, wat die man doet is mij niet geheel duidelijk. Hij let op de bus, hebben we er maar van gemaakt. Het verkeer in Delhi is inderdaad apart. Iedereen duwt met zijn voertuig of het nu een auto, bus, brommer of fiets is. Alles gaat door elkaar. We stonden even vast bij een rotonde. De bedoeling van een rotonde is dat het verkeer daardoor beter doorstroomt, maar hier rijden ze er met zijn allen op en kan er vervolgens niemand meer af. Na een uur kwamen we blijkbaar door de woonplaats van de chauffeur, want hij stopte even om zijn bankzaken te regelen. Terwijl we stonden te wachten hadden we mooi zicht op twee vrouwen en twee mannen die bakstenen aan het verplaatsen waren. De vrouwen legden er ieder zeven of negen op hun hoofd en de mannen maar vijf of zeven. Later stopten we even om van een mijn aan de andere kant van de weg een foto te maken, maar ik ben bij de bus gebleven. Toen we daar stonden stopte een grote tuktuk met 12 mensen erin, bijna allemaal kinderen. De kleinsten kwamen naar ons toe en gaven ons een hand. We konden zo met ze mee naar een tempel, maar onze reis gaat daar niet heen. Ondertussen waren de anderen terug  en gingen we weer verder.
Na drie uur zijn we gaan lunchen. Ik heb het maar gehouden op tomatensoep met naan. De tomatensoep was kruidiger dan thuis, maar best lekker. Ik heb nog geprobeerd met naan de soppen in je soep, maar dat gaat moeilijk, het neemt de soep niet op. De rest van de weg heb ik veel geslapen. We hebben een klein busje met drie rijen van drie stoelen. Ik zit op de achterste rij met vaak mijn ogen dicht en dit bleek een heel goed plan. Toen ik een half mee gekeken had met de chauffeur had ik besloten dat ogen dicht echt een betere optie is. Je gaat toch meerijden en inhalen voor een bocht, zou ik toch niet zo snel doen. Om vier uur kwamen we in ons hotel. Het ligt 5 kilometer buiten het stadje, dus we blijven maar bij het hotel. Er is wel een zwembad en weer een hele grote kamer. Ik kom mijn tijd hier wel door.
Ik heb de web-log bij gewerkt en ben toen bij de receptie gaan vragen of er internet is. Dat is er alleen bij de receptie zelf, dus heb ik mijn laptop gehaald en heb ik geprobeerd die op het internet aan te sluiten. Dat lukte helaas niet. Toen heb ik de verhalen op een stick gezet en wilde ik die mailen. Na een half uur klooien moest ik helaas bekennen dat ook dat niet ging lukken. Ik kwam gewoonweg niet in mijn webmail, allebei niet. Ik heb daarna wat op bed gelegen en ben om 7 uur eens gaan kijken waar je wat kan eten. Ik vond Thea an Paul met een biertje uitkijkend over het zwembad en ben erbij gaan zitten. Mijn cola viel ook in de smaak van een vlieg, die het voor elkaar kreeg het flesje in te vliegen en toen mijn cola op te drinken. Toen een half uur later Josxc3xa9 en Andrxc3xa9 aan kwamen lopen zijn we naar binnen gegaan om te eten. Het is een nieuw complex en het is geen hoogseizoen, dus zijn er weinig gasten. We waren op dat moment de eersten, later kwamen er nog vier en meer heb ik er niet gezien. Er was geen menukaart, dus werd het voorgelezen. Je kon een buffet kiezen (en eigenlijk ook weinig anders), dat dan op tafel geserveerd zou worden. We kozen allemaal voor het buffet (450 INR ca. 9 euro). Het is voor Nederlandse begrippen niet duur, maar ik heb het idee voor Indiase wel. Je kan alleen niet anders, want er is geen alternatief in de buurt. Als vrij snel kwamen de gerechten. Ze werden alleen niet op tafel gezet, maar je kreeg van alles wat twee scheppen op je bord. Het was best lekker, alleen heb ik toch echt een andere definitie van xe2x80x9cno spicyxe2x80x9d. Om half tien heb ik afgerekend en ben nu zo goed als blut. We moeten morgen echt een pinautomaat vinden, want zoveel euro's heb ik niet meegenomen om te wisselen.