Om 3.30 ging de wekker en pakten we de laatste dingen in. Gisteren was Janneke erachter gekomen dat ze haar bergschoenen kwijt was en ze had de "hele" nacht liggen denken waar ze zouden kunnen zijn, maar ze wist het niet. Toen Leo alvast de koffer naar de auto bracht, bleken de schoenen in de achterbak te liggen. Dus om 4.15 gingen we met alle spullen richting Schiphol. We waren er ruim op tijd en konden direct inchecken. Na wat gewinkeld en gewacht te hebben konden we aan boord. Na een korte vlucht kwamen we in Wenen aan op het moment dat onze volgende vlucht zou gaan boarden. Gelukkig was het maar 10 meter lopen naar de gate. bij de gate bleek dat er twee mensen te veel mee wilden en voordat ze vrijwilligers hadden gevonden mocht niemand aan boord. Het duurde ongeveer een half uur voordat ze gevonden waren. Eerst werd er maar 200 euro geboden, maar later 400 euro of 600 euro in tickets. Wij konden ons natuurlijk niet opgeven als vrijwilliger, want we hebben een groepsvisum. We zouden alleen het land niet in komen.
Na een paar uur vliegen landden we in Damascus. Het is een klein vliegveld waar nog veel aan verbouwd wordt. Na de bagage hebben we geld gewisseld en zijn we naar het hotel gegaan. Daar hebben we wat rondgehangen tot we om half acht in de lobby moesten verzamelen. We gingen met de hele groep uiteten. Bij het eten zaten we aan verschillende tafels, dus we hebben maar met vier mensen van de groep gepraat, maar het was gezellig. Na het eten was het tijd voor een heerlijk bed.