23 juli – Salar de Uyuni

Vanochtend is Jantien vroeg opgestaan (6.40) om nog even lekker te kunnen douchen. Leonie en Peter hadden dat gisteren al gedaan. Er waren toen wel wat problemen met het warme water, maar ze hebben wel een warme douche gehad. Helaas waren er blijkbaar xc2xb4s ochtends weer problemen, want het water was ijskoud. Dus dan maar om 7.30 aanschuiven bij het ontbijt. Het ontbijt zag er goed uit en er was zelfs een klein bordje met wat fruit voor iedereen. Helaas waren de stoelen van een mindere kwaliteit, want ineens zat Jantien een stukje lager. De schroeven bleken helemaal niet aangedraait te zijn, dus was het een nogal wankel stoeltje.

Web_salar_de_uyuni_1Om 8.10 vertrokken we richting de grens in een erg klein busje. Peter zat opgevouwen op de achterbank en Leonie zat met Martijn naast de bestuurder. Jantien zat zelfs helemaal niet in het busje, maar ze zat in de truck waar alle bagage in zat. De grens was een klein stukje rijden en toen moesten we in de rij gaan staan. Eerst mochten we er niet uit, want iemand anders was al het een en ander voor ons aan het regelen. Toen we eruit mochten, mochten we zelfs al halverwege de rij instromen omdat daar al iemand voor ons stond. De grensovergang ging erg goed en iedereen stapte weer in het busje en Jantien in de truck.

Web_salar_2De truck reed wel sneller dan het busje, dus al snel konden ze elkaar niet meer zien. We reden langs een vulkaan en de chauffeur van Jantien vertelde hoe die heette en wat we nog meer zagen. Toen de weg net iets breder werd vroeg de chauffeur of Jantien een foto wilde nemen en dus reed hij de auto precies zo dat ze alleen haar raampje naar beneden hoefde te toen. Net toen ze weer op weg gingen kwam het busje weer inzicht. Op deze manier heeft Jantien nog een fotostop gehad. Na 20 minuten rijden had de truck de 40 km naar de Boliviaanse grens overbrugt en is Jantien uitgestapt om de bus te filmen, maar die kwam maar niet. Na ruim 20 minuten kwam de bus eindelijk in het zicht. Het bleek dat zij een echte fotostop hadden gemaakt en dat iedereen in de sneeuw hadden gestaan.

Web_3_autosOok deze grensovergang ging erg soepel en om 11.00 gingen we op weg in drie fourwheeldrives. De bagage was op het dak gelegd en we hadden een erg leuke chauffeur die ons min of meer had uitgezocht. Zodra hij een paar jonge mensen zag zei hij dat alle bagage op zijn auto moest. Hij houdt namelijk van muziek en ging er vanuit dat er wel iemand een Ipod had. Het hobbelde lekker in de auto en na een aantal fotostops kwamen we om 13.00 bij een warmwaterbad aan wat gelijk de lunchpauze was.

Web_salar_1Het bad heeft een betonnen rand, maar verder is het redelijk natuurlijk. Er zijn geen kleedhokjes, maar er staat wel een huisje zodat je uit het zicht en uit de wind je kan verkleden. Er waren maar een paar mensen die een poging wilde wagen, waaronder Leonie en Jantien. Als je je hand in het water stak voelde het niet zo heet aan, maar als je er echt in gaat is het wel echt warm. We zaten met zxc2xb4n zessen in het water met een glaasje wijn, terwijl de rest toe keek. Na een tijdje gingen we het bad weer uit om te genieten van een heerlijke lunch.

Web_geiserNa de lunch mochten we weer in de auto om de rit te vervolgen. In de autoxc2xb4s was het lekker warm, want het zonnetje scheen. Als we echter uit de auto waren maakte de wind het erg koud. Onderweg stopte we nog bij was geisers, die een erg onaangename geur verspreiden, maar het was wel een mooi gezicht.

SlaapplaatsOm 17.30 kwamen we aan bij onze slaapplaats. Het is een stenen huis zonder verwarming op 4250 meter hoogte. We kregen drie kamers toegewezen en xc2xb4onzexc2xb4 auto kwam in de kamer met de betonnen bedden terecht. Het voordeel van deze kamer was dat er geen raam naar buiten was, maar alleen naar de gang, dit scheelde waarschijnlijk wel in de kou. De accomodatie was erg basic en er was dus ook geen douche, maar alleen ercht koud water. Er was wel een winkeltje waar we nog wat chocolade konden kopen. Om 19.45 gingen we eten. We zaten aan lange banken in de gang, aan de ene kant waren kamers en aan de andere kant was een heel groot raam (enkelglas) naar buiten. Het eten was erg lekker, maar voordat iedereen zijn koffie of thee op had waren wij onze tanden al aan het poetsen. We hadden het koud en we waren moe. Om 21.00 uur zou ook de stroom, dus het licht uitgaan. De bedden sliepen helemaal niet slecht, maar het was wel erg koud.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *