Vanmorgen heeft niemand een wekker gezet, maar we waren ongeveer om 8 uur uit bed. We hebben niet bij het hostel ontbeten, maar we zijn Arica ingelopen. We zijn eerst over de 21 de Mayo gelopen, een grote brede straat met veel winkels en restaurants. Daar vonden we eigenlijk niks leuks dus zijn we maar doorgelopen. We kwamen bij een klein tentje uit, meer een overdekt terras, waar we een broodje kip bestelden wat niet eens op de kaart stond. Daarnaast bestelden we ieder een sinaasappelsap. De sinaasappelsap is vers geperst en krijg je in een maatbeker, zodat je twee volle glazen heb. Het broodje kip was ook heel erg geslaagd, ondanks dat ze maar wat hadden gemaakt. Het waren grote, ronde, warme broodjes met veel kip en mayonaise, die erg goed vulden. Na het ontbijt zijn we nog op zoek geweest naar het Harry Potter tot een stalletje ons kon vertellen dat er maar 6000 stuks zijn in heel Chili en allemaal in Santiago. In Arica hebben ze ook geen echte boekwinkels het zijn meer kantoorboekhandels met veel pennen en schriften. Waarschijnlijk lezen ze niet zo veel.
Toen we stonden te bedenken wat we wilde gaan doen kwamen we Jeanine en Karin tegen. Na even overlegd te hebben besloten Karin en Peter de heuvel naast de stad te beklimmen voor een mooi uitzicht en gingen Leonie, Jeanine en Jantien naar de haven om met een bootje een rondje te varen. De wandeling van Peter en Karin was leuk en op ten duur dachten ze de andere drie op een bootje te zien. Boven op de berg was een museum over de veldslag tussen de Chili en Peru en dat hadden ze met veel tinnen soldaatjes nagebootst.
De anderen drie liepen naar de haven, maar zagen geen opstapplaats voor de bootjes. We hebben wat rondgelopen en naar de ruige zee gekeken en ondertussen wat gieren en pelikanen zien rondvliegen. We kwamen langs een klein tentje waar we wat te drinken kochten en zijn op een muurtje gaan zitten waar we dat rustig hebben opgedronken.
Op ongeveer dezelfde tijd liepen we elkaar weer tegen het lijf op 21 de Mayo, waar we wat hebben gegeten. De lunch van Leonie en Jantien bestond uit alleen een milkshake. Leonie heeft nog wel de helft van het broodje van Peter opgegeten, terwijl dacht een bescheiden ijsje te nemen. Het ijsje viel echter iets groter uit dan gepland, dus was het maar goed dat Jantien geen lunch had genomen.
Hierna hebben we nog was rondgelopen en hebben we een ketting voor Janneke gekocht. De maakster van de ketting heeft hem nog even gepast om te laten zien dat de ketting niet bij een klein nekje hoort. Na deze korte wandeling zijn we terug naar het hotel gelopen waar we een tijd hebben gexc3xafnternet.
Om half zeven zijn we met zijn zessen, intussen was Martijn er ook bij, weg gegaan om wat te gaan eten. We kwamen bij een pizzaria waar pas 1 tafel bezet was. We bestelden ieder een pizza, waarna er werd gevraagd of we niet een grote pizza konden delen, want het zou wel 20 minuten duren. De kok, die in het restaurant de pizza klaarmaakte, was duidelijk helemaal gestress. We hebben toen 2 grote (voor 2 personen) en 2 kleine pizzaxc2xb4s besteld. Dit leverde nog steeds veel stress op, maar we hopen toch iets minder. De pizzaxc2xb4s zelf waren erg lekker en iets voor negenen waren we weer in het hotel.
We verzamelden namelijk om die tijd, want we moesten de nachtbus van tien uur hebben. De bestelden taxixc2xb4s waren er heel snel, dus om 19.15 stonden we allemaal al op het busstation. Na even gewacht te hebben moesten we de bagage op een bank leggen en open maken. Er werd vluchtig naar gekeken en er kwam een stempel op dat het gecontroleerd was. Iets later mochten we de bus in. Het was een luxe bus met kussens en dekens. We zaten achterin en Jantien zat naast Jeanine. Al heel snel verhuisde Jeanine en Jantien voor de langste van de groep omdat wij blijkbaar veel beenruimte hadden. De stoelen stonden overal wel even ver uit elkaar, maar de ene stoel kon veel verder naar achteren dan de andere.