We gaan er om 8 uur uit en doen rustig aan. We gaan wel snel ontbijten, want we weten niet zeker of het ontbijt ook nog na 9 uur is. Rond 10 uur gaan we met de taxi naar de Chatuchak weekend markt. Omdat het nu weekend is en rustiger op de weg, doen de taxichauffeurs nu niet moeilijk om de meter aan te zetten. We hebben een boodschappenlijstje voor de weekendmarkt. Tien jaar geleden hebben Leonie en Jantien sandalen gekocht in MBK shopping mall. Deze sandalen hebben we allebei nog steeds, maar ze beginnen nu toch echt wel te slijten. We zijn op zoek naar nieuwe sandalen. Ook zoeken we een grote hippietas voor Leonie. Eerst kon je ze overal kopen in de backpackerswijk, maar gisteren hebben we ze niet gezien. De weekend markt schijnt alles te hebben wat er in de winkel in Bangkok te koop is voor ongeveer de helft van de prijs. De markt gaat om 10 uur open en rond half elf arriveren wij. Het is niet super druk, maar er lopen wel al aardig wat mensen. De markt is een verzameling van heel veel stalletjes met hele smalle straatjes ertussen. Elkaar gewoon passeren kan niet. We lopen wat rond zonder echt te geloven dat we de sandalen zullen vinden tot Jantien ze ineens ziet. Na een uitgebreide pas sessie en hard zoeken naar maat 39 voor Leonie, hebben we 6 paar sandalen. Drie voor Jantien en drie voor Leonie.
Twee “straatjes” verder komen we ook een stalletje tegen dat de hippietas verkoopt (100 baht, in de MBK shopping mall inderdaad 200 baht). Die nemen we ook direct mee en besluiten om een uitweg te zoeken in deze wirwar van stalletjes. Het is nog niet eens echt druk en we worden nu al gek van de andere mensen die er lopen. We lopen langs nog een zaak met sandalen, maar deze hebben we niet meer nodig.
Als we de uitgang hebben gevonden nemen we een taxi naar MBK shopping mall. We moeten nog twee speelgoedauto’s vinden die in Nederland moeilijk te krijgen zijn. De speelgoed auto’s vinden we echter niet.
Na wat rond gelopen te hebben besluiten we, als goede gewoonte naar de film te gaan. Leonie en Jantien hebben dat vaker gedaan. Alleen van toeristische plek naar de volgende word je ook doodmoe van en een dagje mall is dan best lekker. Twee dagen geleden is “Dunkirk” hier in première gegaan. De film hebben ze in twee versies, de originele met Thaise ondertitels of nagesynchroniseerd. We kiezen uiteraard voor de eerste variant. De film begint om 14.30, dus we hebben nog ruim te tijd om eerst iets te eten.
Uit ervaring weet Jantien dat het heel koud kan zijn in de bioscoopzaal, maar we hebben helemaal niets bij ons. We hopen op het beste. Het is koud, maar de kippenvel blijft gelukkig achterwege. Na de voorvertoningen van andere films gaat iedereen staan. Het is tijd voor het Thaise volkslied en foto’s van de “nieuwe” koning. In oktober, een jaar na het overlijden van koning Bhumibol, wordt koning Bhumibol gecremeerd. Daarna wordt de nieuwe koning pas gekroond.
Na het volkslied gaat iedereen weer zitten en begint de film. De film is heel goed te volgen, al zijn wij gewend om ook naar de ondertiteling te kijken. Dat leer je snel af, want van dat Thais snappen we niets. Het was een goede film al hadden we het idee dat er minder mensen op het strand stonden dan er hadden moeten staan.
Na de film willen we eigenlijk naar het hotel gaan. Als we van de ene roltrap naar de andere lopen komen we langs een kraampje dat foto’s op telefoonhoesje en sleutelhangers brandt. Dit lijkt ons wel wat. We kijken naar de foto’s op Jantien haar telefoon en vinden daar twee leuke foto’s van de neefjes Bartjan en Caspijn. De vrouw van de winkel pakt de telefoon en zonder een probleem te maken van de Nederlandse instelling stuurt de via de bluetooth de foto’s naar de computer. We moeten nu 25 minuten wachten. We besluiten een rondje te lopen en komen een klein half uur later weer terug. Er is iets niet helemaal goed gegaan, dus het gaat opnieuw en wij moeten nu een half uur wachten. Het is ondertussen 20 voor 6, dus we besluiten om hier ook maar te eten. Als we weer terug zijn bij de winkel klopt het gelukkig wel. We stoppen alles bij de andere aankopen in de hippietas van Leonie (4,6 kg) en gaan richting de taxistandplaats. Hier moeten we een nummer trekken en wachten tot we aan de buurt zijn voor een taxi. Er staat een man bij de ingang alles in goede banen te leiden.
We hebben de hele dag geen last gehad van drukte op de weg, maar nu helaas wel. Je schijnt het in 25 minuten te kunnen lopen en dat doen we er nu ook over met de auto. Aangekomen bij het hotel gaat Janneke naar boven en Jantien gaat ijsjes halen. Helaas hebben ze de aardbeienijsjes niet meer. Ze hebben wel gekke dingen zoals een doerianijsje (grote vrucht met stekels die heel erg stinkt, maar lekker schijnt te zijn) en chocolade cola. De chocolade cola hebben we gisteren geprobeerd. Eerst proef je door de prik cola en daarna inderdaad chocolade. Niet iets voor ons. Het doerianijsje stinkt als we hem uit de verpakking halen. Het is net een magnum, roomijs met een chocoladelaag eromheen. De chocoladelaag heeft een hele overheersende smaakt, uien. Het roomijs is iets minder aanwezig, maar smaakt ook naar uien. Als je nog een keer een uienijsje wil eten, koop een doerianijsje.