Vanochtend gaat de wekker om 7.30. Janneke heeft goed geslapen, maar Jantien is veel wakker geweest. Dit is ieder jaar eigenlijk wel zo. We kleden ons aan en gaan ontbijten. We hadden al gelezen dat het een uitgebreid ontbijt is en dat klopt. Er is een compleet Aziatisch ontbijt en een Europees ontbijt. Er is fruit en yoghurt, pannenkoeken en ook brood met beleg. Na het ontbijt snel nog even naar boven om de tas te pakken en dan naar beneden voor de toer door Bangkok. We doen er alleen te ang over, want de receptie belt om te vragen waar we blijven. Beneden aangekomen wordt Janneke haar broek wel goedgekeurd, maar die van Jantien niet. Het zijn echter allebei driekwartsbroeken. Jantien gaat weer naar boven om een lange broek aan te trekken.
De gids is nogal geschrokken van de wandelstok van Janneke. We gaan namelijk een toer door door Bangkok met lokaal vervoer. We leggen uit dat we zelf de grenzen aangeven en dat hij wel goed komt. We lopen eerst zigzaggend door de straatjes naar de boot. Jantien is tien jaar geleden in Bangkok geweest en daar ook wel eens met de boot gegaan, dus ze dacht te weten hoe het zou werken. Het is echter een ander soort boot. Deze is kleiner en je kan langs de gehele boot in- en uitstappen. Deze boot vaart ook door een kanaal en de andere vaart op de rivier. Het instappen is wat moeizaam, maar met wat hulp zitten we allemaal in de boot. De Thai die dit dagelijks doen springen al af of op de boot voordat deze goed en wel is aangemeerd.
  

Na de boot nemen we een tuktuk naar de koninklijk paleis. Het is veel drukker dan tien jaar geleden. Volgens de gids heeft dat twee oorzaken, een er komen veel Thai in het jaar van na de dood van de koning hem de laatste eer bewijzen en twee er komen steeds meer grote groepen Chinese toeristen. Hoe dan ook, het is druk. We lopen door het paleis en de gids vertelt er veel bij. Niet alles hebben we verstaan, maar hij doet zijn best. Het paleis is veel goud en tierelantijnen. Het is er echter ook heel warm. Vanwege alle bebouwing waait het er weinig, dus de 35 graden voelt ook als 35 graden. Gelukkig is het wel bewolkt, want in de volle zon is het nog warmer.
Na het paleis stoppen we even bij een 7-eleven om wat water te kopen. We zien hier ook een poppetje wat lijkt op een poppetje dat we mee moeten nemen. De kassa geeft echter meer aan dat de prijs die ervoor staat. De winkelier zegt dat we geen wisselgeld krijgen. Als we blijven staan pakt hij de poppetjes van de toonbank en zet ze achter zich neer en krijgen we ons geld terug. Daarna begint hij heel boos alle prijskaartjes uit dat vak eruit te trekken. Nu staat er gewoon nergens meer een prijs voor.
Laatste stop, de markt en daar aansluitend de bloemenmarkt. We lopen hier een klein rondje. Het gaat om het idee en we zijn toch niet van plan hier iets te kopen.
We gaan met de taxi terug naar het hotel, maar we staan helaas meer stil dan we rijden. Na drie kwartier komen we kwart voor een aan in het hotel.
Janneke wil even rusten na al dat lopen. Als lunch hebben we nog de meegenomen krentenbollen.
Bij terugkomst waren we de man van 333travel tegen gekomen. We hebben hem gevraagd of hij een goede zaak weet om kleding te laten maken. Hij zou het aan zijn collega vragen en over een half uur wist hij meer. Ruim een half uur later is Jantien hem op gaan zoeken in het kantoortje beneden. Hij had een folder gekregen van zijn collega van een winkel die je komt halen en weer terug brengt zonder aankoopverplichting. De winkel is gebeld en om half drie stonden ze beneden met een busje om ons naar de winkel te brengen. We hebben een jasje van Peter bij ons wat jaren geleden ook in Thailand gemaakt is. Hij wil er eigenlijk nog wel een, maar dan misschien iets voor de zomer. We laten het jasje zien en wordt een “kreukvrij” linnen bij gepakt. Hij is een mooie kleur, maar de prijs valt nogal tegen, 6000 baht (160 euro). Hiervoor wil Leonie het niet laten maken (Peter was bezig, dus we hebben Leonie gebeld).
We besluiten om een taxi naar Khaosan Road te nemen. Dit is de backpackers wijk en hier hebben Leonie, Peter en Jantien 10 jaar geleden gezeten. Het is een wereld op zich. Het voelde heel gemoedelijk. Het is ontzettend druk en de taxi doet er een uur over. Hij wilde de meter ook niet aanzetten, maar we hadden een prijs van 150 baht afgesproken. De laatste rit met gids was ongeveer even lang en die kostte met de meter 130 baht. De prijs is dus prima.
Aangekomen om Rambuttri, dat is de straat naast Khaosan Road, herkend Jantien niets meer. Wij zaten altijd op Rambuttri, omdat Khaosan road zo druk was en Rambuttri een stuk rustiger. Dat is niet meer zo. Rambuttri is ontzettend druk.
We gaan eerst maar iets eten. De lunch stelde niet zo veel voor en ondertussen is het zes uur. Het is nog steeds de backpackerswijk. Bijna elke eetgelegenheid heeft wifi en je hoort veel muziek door de straat galmen.
Na het eten lopen we de straat verder in. Jantien heeft geen idee of we de juiste richting op lopen. We lopen terug naar het restaurant en zoeken op de gratis wifi naar het laatste hotel waar Jantien hier heeft overnacht (dat had ze bij favorieten gezet). We weten nu in ieder geval welke kant we op moeten. Na 50 meter zien we een kleermakerszaak. We gaan hier eens vragen. Terwijl een man met ons praat wat we willen, is een andere man het jasje helemaal aan het bestuderen. Hij vraagt of het bij hen gemaakt is, want de mouwen lijken erg op zijn werk. Als hij de voering bekijkt ziet hij dat het niet van hem is, want dat doet hij anders. Maar voor het getrainde oog is het dus duidelijk van Thaise makelij.
Ook hier krijgen we verschillende stoffen te zijn, maar Leonie is (via WhatsApp) niet overtuigd. Als we vertellen dat hij een jasje voor op een spijkerbroek is komt er ineens andere stof te voorschijn. We donkerder dan we in eerste instantie in gedachten hadden, maar wel heel mooi. In deze stof zit ook een percentage kasjmier en dat is te voelen. Deze nemen wel. De prijs is ook een stuk beter 3800 baht (100 euro). Voor kleding laten maken moet je dus nog steeds het beste in de buurt van Khaosan road zijn.
We nemen weer een taxi terug voor 150 baht (4 euro). Janneke gaat direct door naar de kamer, maar Jantien loopt nog even langs de 7 eleven. Ze neemt wat drinken mee en heerlijke aardbeien ijsjes. Hij lijkt het meest op bevroren aardbeienpurree. Heerlijk.