Vanochtend ben ik al vroeg wakker, maar ga pas om 8.30 mijn bed uit. Alhoewel, ik heb wel al een paar wc bezoekjes gemaakt. Ik pak het grootste gedeelte van mijn spullen in en ga naar beneden. Als ontbijt bestel ik toast met jam, appelsap en thee. De thee is weer Indiase thee met veel melk, dus die stuur ik terug. De appelsap heeft een hele vreemde smaak, die laat ik maar staan. De toast is warm bruin brood, geen echte toast. Ik eet 1 xe2x80x9ctoast' met jam en drink mij thee, dit was wel weer genoeg ontbijt.
Het hotel kan niet bellen met een een buitenlijn, dus word ik de straat opgestuurd naar een belwinkel. Ik probeer twee nummers van Jet Airways, maar een bestaat er niet en de ander wordt niet opgenomen. Ik besluit de wijk even kort te gaan bekijken. Er zijn veel straatjes, maar ik ga zoveel mogelijk rechtdoor, anders kan ik het straks misschien niet terugvinden. De straat komt langzaam te leven. Stalletjes worden opgebouwd en je ziet mensen bezig met hun ochtendritueel. Er worden mooie spullen voor lage prijzen verkocht, dus ik besluit nog even wat souvenirs in te slaan. Niks hier herinnert je aan Delhi, heerlijk. Je kan rustig de koopwaar bekijken en niemand wil je iet aansmeren. Ik koop wat tassen, een mok en mini gebedsvlaggetjes. Ik zie ook een leuke, kleine, gekleurde gebedsmolen. De man in de winkel is echter niet de eigenaar en vraagt me over een uur terug te komen. Een uur later zijn er vier mannen in de winkel en geen van hen weet de prijs. Ik kan het dus niet kopen. (Een paar dagen later zie ik dezelfde gebedsmolen in een winkel in Groningen en koop ik hem daar. Vast duurder dan in Delhi, maar toch.)
Ik ga terug naar het hotel, stop alle nieuwe spullen in mijn tas en haal de overbodige troep eruit, zoals oude t-shirts, een paraplu en weggooi slippers. Ik check een kwartier voor tijd om 11.45 uit. Mooi op tijd. Er checken meer mensen uit en anderen komen binnen, dus ik besluit weg te gaan en zelf een taxi te zoeken. De receptie heeft daar nu geen tijd voor. Al snel vraagt iemand of ik een taxi wil. Op mijn vraag of hij een meter heeft antwoordt hij bevestigend en ik loop mee. Ik vraag hoe lang de rit is en hoeveel het ongeveer kost, 300INR. Gisterenavond was ik 780 INR voor ongeveer het dubbele kwijt, dus ik vind het goed. In de auto zie ik geen meter, komt die man met een of ander lulverhaal over xe2x80x9ctouristxe2x80x9d op de voorruit en waarom je dan geen meter mag hebben. Ik heb geen zin meer in gezeur, dus ga ik akkoord en met een andere man als chauffeur rij ik weg.
Hij stopt voor Indian Airways, dus ik vraag om Jet Airways. Nu komt er een man naar de auto, die zegt dat het kantoor dicht is en dat ik naar een of ander boekingskantoor moet, waar hij heel toevallig voor werkt. De man stapt in en we rijden naar zijn kantoor even verderop. De man stapt uit en ik moet ook uitstappen en mee komen, dat weiger ik. Ik zeg weer dat ik naar Jet Airways wil en de man wordt boos. Hij schreewt xe2x80x9cYou don't listen. I said it is closed. I showed you, now come with me.xe2x80x9d Uiteraard blijf ik zitten. Ik had niets gezien, we reden best snel. Weer een andere man komt bij het open raam staan. Hij vraagt of ik een hotel wil, maar als ik zeg dat ik vanavond terugvlieg wijst hij mijn chauffeur netjes de weg naar het kantoor. We stoppen nu vlak bij het kantoor wat om de hoek schijnt te zijn. Man nummer drie komt bij het raam staan en zegt dat het kantoor dicht is en dat ik even mee moet lopen, dan kan ik het zien. Ik blijf zitten en zeg dat de auto ook de hoek om kan. Ik laat mijn spullen niet achter en ga ze ook niet mee slepen. We rijden de hoek om en waar nummer 40 hoort te zitten is alleen een dicht luik. Okxc3xa9, echt dicht dus. Wel vreemd, aangezien de kantoren van de andere maatschappijen wel open zijn en mijn Trotter zegt dat het kantoor open moet zijn. Het is dan wel zondag, maar ze vliegen toch elke dag. Man nummer drie wil me naar een agent van Jet Airways brengen, tegen extra betaling natuurlijk. Ik vraag aan de chauffeur wat het kost om naar het vliegveld te gaan. Nogmaals 300 INR, dus we gaan naar het vliegveld.
Bij het uitstappen doet de chauffeur zielig en zegt dat de prijs nu 700 INR is, dat zegt zijn baas. Hij kan de boom in. Ik betaal 600 INR en loop weg. Het probleem met het vliegveld in Delhi is, dat je er niet in komt zonder ticket en dat heb ik nog niet. Ik begin bij ingang xc3xa9xc3xa9n, de ingang van Jet Airways volgens de borden. Die is dicht, ingang twee dan maar. Daar mag ik niet door omdat ik geen ticket heb. Ik word een stuk verderop gestuurd, maar zelf weten ze ook niet waarheen. Ik probeer ingang vier. Die zeggen dat ik ingang acht, de laatste. De man hier stuurt me naar terminal twee. Ik moet een stuk terug en dan met de lift naar beneden, daar kan ik ergens oversteken. In lift staan nog een aantal mannen en ik vraag aan een waar ik moet uitstappen zodat ik naar terminal twee kan lopen. Hij wijst me de weg en vraagt wat ik daar te zoeken heb. Ik vertel dat ik het kantoor van Jet Airways zoek. xe2x80x9cDie is daar niet.xe2x80x9d zegt de man xe2x80x9cen dat weet ik zeker. Ik werk namelijk voor Jet Airwaysxe2x80x9d. Hij had inderdaad een speldje van Jet Airways opgespeld en zo ook de andere mannen. Ik word gestuurd naar de plek waar ik begonnen was, ingang xc3xa9xc3xa9n. Aangezien die nog steeds dicht is ga ik weer naar ingang twee. Dit keer gaat een bewaker een medewerker halen. De bewaker komt alleen terug en zegt dat er niemand is, waarschijnlijk eten. Ik blijf staan en de man gaat nog eens kijken en vind ontzettend snel een dame van de balie. Ik mag mee met de medewerkster en ze vult mijn gegevens in. Mijn ticket is helemaal niet gewijzigd, zegt ze. Gelukkig kan ze het voor dezelfde 60 euro, die ik zou moeten betalen, wijzigen. Tweexc3xabnhalf uur nadat ik begonnen ben heb ik mijn ticket en sta ik weer buiten. Ik heb geen zin Delhi weer in te moeten, dus loop ik naar de wachtruimte. Nu mag ik van 14.30 tot 23.00 hier zitten. Er is niets, maar ik heb drie stoelen, het is er koel en met mijn boeken en puzzels vermaak ik me wel. Als lunch en avondeten eet ik de overgebleven Ferrero Rocher op en drink ik de fles water op die ik vanochtend gekocht heb.
Om 23.00 verlaat ik de wachtruimte en loop buitenom naar ingang twee. Ik mag naar binnen na het tonen van mijn ticket. Ik ga in de rij staan bij de balie die steeds groter wordt. Een grondstewardess vertelt dat het systeem vast is gelopen en dat het een kwartier kost om alles weer op te starten. Na een tijd wachten kan ik inchecken. Hierna wissel ik mijn overbodige roepies en koopt drie marsen als avondeten (3e was gratis) en wat water. Ik koop nog een fles met echte Indiase wijn. Van mijn laatste roepies koop ik een mini riksja. Ik heb nog 17 roepies over en vraag aan de verkoper wat ik daarvoor kan kopen. Hij geeft een rol fruitella voor 15 roepies en ik ben door mijn geld heen.