2 augustus – naar puno

Vandaag gaan we uit bolivia en weer terug naar peru, maar voor we gaan rijden we eerst langs tiahunaco. Dit is een site met ruine van volk voor de incaxc2xb4s. Deze hadden een er goed irigatie systeem, door dit systeemkonden ze meerdere malen per jaar oogsten. We hadden op deze tocht ook een gids mee. Op de site aan gekomen zijn we eerst naar het eerste musseum gegaan waar de meest mooie beelden staan, je mag hier geen foto maken van wege kunst dieven. Alleen mocht het vroeger wel en nu staat alle bveelden toch al op internet, maar ja. De gids was alleen slecht te verstaan en niet erg intersant, dus Leonie was er snel van door met Karin. Zij hebben lekker zelf langs alles gelopen. Na het museum kregen Martijn en de gids ruzie met elkaar, de gids vond dat martijn zich te veel met haar verhaal bemoeide. Martijn had namelijk nadat zij had gezegd geen fotoxc2xb4s maken gevraagd aan de bewaarder of we ook geen fotoxc2xb4s zonder flits mochten maken mocht half jaar geleden nog wel. Naderhand ging de gids zich met ons schema bemoeien en liep het een beetje uit de hand. Leonie, jantien en karin hebben zelfstandig op de site rond gelopen en fotoxc2xb4s gemaakt. Na het site bezoek zijn we gaan eten in het retsaurant er naast en daarna zijn we naar het 2de museum gegaan. Na even daar rond gelopen te hebben zij  we weer naar buiten gegaan en hebben we bij de stalletjes onze laatste boliviaons op gemaakt.

Om 1 uur zijn we richting peru gaan rijden. We kwamen nog langs een controle post waar we normaal gesproken langs moeten lopen en allemaal onze paspoort moeten laten zien. Martijn zei bxc3xb1ijven jullie maar zitten ik ga wel met een paspoorten lijst klangs. De gids was het daar niet mee eens want de regel is dat je het persoonlijk moet laten zien. De militeren waren het met martijn eens en we mochten zonder problemen door rijden. De gids was het daar niet mee eens en ging met de militeren praten, deze lachten haar uit. Hierna kwam de gids de bus in en zei zo hoord het niet , waarop karin riep hoe toch eens op met zeuren. Na nog een half uur langs het titicaca meer gereden re hebben waren we met de grens van peru. Hier moesten wij de bus uit en lopen over een brugentje naar peru lopen. Hier hebben we ons weer ingeschreven en toen konden we weer in een nieuwe bus naar puno. Na 3 uur waren we in puno waar we niet veel meer hebben gedaan dan onze tassen uitgepakt en gaan eten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *