26 juli – Efeze

Vanochtend gingen we om 8 uur weg om een klein beetje de hitte te ontwijken.Johannesbasiliek De eerste stop was de Johannesbasiliek. Volgens de legende woonde Sint Johannes op deze heuveltop en is er ook begraven. Later is er een basiliek gebouwd. Er staan nog veel muren overeind en daaraan kan je het formaat goed aflezen. Het doopvont is nog intact en Janny wilde voor de foto en film wel even demonstreren hoe dat moet. Het doopvont ligt van west naar oost en op die manier moet je er ook doorheen. Het oosten is namelijk goed, aangezien daar de zon opkomt, het westen is slecht, want daar gaat de zon onder.Ooievaars In het reisboek had ik al gelezen dat je naar ooievaars moest zoeken, maar zoeken bleek niet nodig. Zelfs op de enige zuil die overgebleven is van een van de zeven wereld wonderen, de Artemistempel, is een nest van ooievaars te zien.

Onze volgende stop was Efeze. Janneke had al de hele ochtend het idee dat ze wat vergeten was en vlak voor we naar binnen gingen kwam ze er achter, water.Nike Gelukkig kon je dat hier nog kopen, want in Efeze is niets, zelfs geen wc. We waren al gewaarschuwd voor de drukte, maar toch viel het erg tegen. We zijn wel vaker naar erg toeristische bezienswaardigheden geweest, maar dat was vaak alleen bij de ingang druk. Als je doorloopt waaiert het uit, maar hier niet. Iedereen loopt dezelfde route via het oude stratenplan. Overal staat dat er in Efeze nog zo veel overeind staat en dat het zo indrukwekkend is, maar niet voor mij. Ik vond dat de drukte elke verwondering te niet deed. Wat opviel is dat bijna alle toeristen in grote groepen door de stad trekken. Ze hebben allemaal een sticker met een nummer op hun shirt en lopen achter het bord met dat nummer aan. EfezeJe ziet bijna tot geen mensen die op eigen gelegenheid deze stad bezoeken. Toen we met onze groep bijna bij de terrashuizen aankwamen, wilden een aantal daar ook heen. Osman zei dat hij dat alleen deed als iedereen meeging, aangezien je er extra voor moest betalen. Hoewel best een grote groep wel wilden, wilden er ook genoeg niet en dus werd besloten deze over te slaan. In de bus hadden we ons ingelezen met behulp van de reisboeken en de Trotter, altijd erg kritisch, zei dat je er pertinent heen moest. Wij hebben de groep dus verlaten en zijn zelf maar naar binnengegaan voor 15 lira (7,50 euro) per persoon.

TerrashuisDe huizen heten terrashuizen omdat ze als terrassen zijn gebouwd, dat betekent veel trappen. Janneke liep twee trappen op en keek eens goed omhoog en besloot bij de ingang op Jantien te wachten. Jantien is het hele complex doorgelopen en verbaasde zich over de gaafheid van de mozaxc3xafeken en de frescoxe2x80x99s. Het complex was overdekt met een enorm dak, hierdoor had je geen zon op je hoofd branden, maar ook geen wind ter verkoeling. Het was er zelfs enigszins benauwd.Terrashuis_2 Toen Jantien helemaal boven aan kwam, kon zich er niet toe zetten om via de uitgang langs de huizen weer naar beneden te lopen en ze besloot via het complex naar beneden te gaan om Janneke te halen. Omdat Jantien vond dat ze naar boven moest ging ze opnieuw de eerste trap op. Hoe hoger je komt hoe mooier het wordt en gelukkig had ze er geen spijt van.

BibliotheekNa de terrashuizen kwamen we de bibliotheek en het theater tegen. We hebben ze goed bekeken zonder extra uitleg van onze gids en toen zijn we naar de uitgang gelopen. Het theater bleek nog het best te zien te zijn van een afstand. Bij de uitgang kwamen we de rest tegen, ze waren met een drankje aan het afkoelen in de schaduw. We bleken over tien minuten weg te gaan, dus hebben wij ook een drankje ter afkoeling genomen.

Het was nu tijd voor de lunch en de groep ging bij het grote restaurant bij Efeze eten. Voor de mensen die niet meegingen was hier echter niets. Osman liet iedereen in de bus stappen en we reden naar Selxc3xa7uk. Hier werden we afgezet en zouden er over anderhalf uur weer opgehaald worden. We waren weer met dezelfde groep die vorige gxc3xb6zleme onder de bomen had gegeten. Dit keer werd het kebbab en heerlijke Turkse pizza. De pizza was niet, zoals in Nederland opgerold, maar een een gewone pizza in kattenoogvorm. We stonden netjes op tijd bij de rotonde en na vijf minuten kwam de bus en konden we weer mee. Erg goede service.

MariahuisAls laatste gingen we vandaag naar het Mariahuis. Volgens de overlevering is Maria hier gestorven. Een Duitse non, uit de 20ste eeuw kreeg in een visioen deze plek door. Hoewel ze nooit buiten Duitsland was geweest klopte alles, alleen het huis was verdwenen. Dit hebben ze nu weer herbouwd. Er is ook een bron met vele kranen en een muur waar je boodschappen achter kan laten. We zagen een vrouw een nog volle 1,5 liter fles water leeg gooien bij een boom om hem te kunnen vullen met het bronwater. Behalve veel mensen waren er helaas ook veel wespen en iedereen had het snel gezien.

Om half drie kwamen we weer in het hotel aan. De meesten waren moe van de uitstap en de hitte en gingen naar de kamer, zo ook wij. We hebben in onze ruime kamer heerlijk rondgehangen en zijn pas om half acht voor het eten naar beneden gegaan. Jantien had haar fototoestel meegenomen om later die avond een groepsfoto te maken. Toen iedereen klaar was met eten regelde Osman een ober en wij gingen na wat overleg op een plek bij het zwembad staan. Na de foto ging Janneke naar boven en Jantien ging samen met Francine twee kaarten en twee enveloppen regelen. Bij de hotelwinkel verkochten ze 10 kaarten voor 2 lira, maar na wat zuchten mochten we er twee hebben voor een halve lira. De enveloppen gingen makkelijker, die kregen we gewoon bij de receptie. Nu konden we weer naar de groep en iedereen kon wat op de kaarten zetten. Na nog wat nagepraat te hebben bij het zwembad was het tijd om naar bed te gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *