24 juli xe2x80″ Rhodos

Griekse_vlagVandaag gaan we niet met de boottocht van de groep mee, maar we maken onze eigen boottocht naar Rhodos. Om 7.30 kon je ontbijten, maar om 7.20 stonden we al bij de receptie op de taxi te wachten. De rit duurde zeker tien minuten en de haven is dus echt te ver om te lopen. Het was nog vroeg genoeg voor de taxi om ons voor de deur van het kantoor af te zetten. Later op de dag is dit een voetgangersgebied. We zaten net toen de mensen van het kantoor aankwamen en we moesten ons betaalbewijs omruilen voor een ticket. Het ticket een soort grote strippenkaart waar steeds een stuk vanaf gescheurd werd. Nu we de ticketst hadden konden we door de scan en de douane heen. De boot is een hydrofoil, wat een soort grote overdekte speedboot is. We gingen in de punt zitten, waar twee stoelen naast elkaar nog vrij waren. Toen we eenmaal vaarden zag je steeds meer mensen een dek naar achteren gaan. Wij bleven eerst wel zitten, maar toen de boot in plaats van naar het zuiden, naar het oosten ging varen gingen wij ook naar achteren. Er was wel een open dakluik voorin, maar die leverde te weinig verkoeling, zeker toen we in de zon kwamen te zitten. Om 11.00 kwamen we aan in Rhodos. Het eerste wat ons opviel was de temperatuur, die was een stuk aangenamer dan in Bodrum. We moesten weer door de douane, maar nu konden we in de snelle EU rij gaan staan.Rhodos_haven We kochten een boekje over Rhodos en liepen de stad in. De stadsmuur staat, wel of niet gerestaureerd, nog prachtig overeind. We liepen door de straatjes en na een half uur vonden we het tijd voor een cola en kozen een terras met mooi uitzicht op alle mensen. De cola kwam hier echter in halve liter Amstelpullen, dus die hadden we niet een, twee, drie op. Toen Janneke naar de wc was, vroeg Jantien de rekening, maar de ober zei, xe2x80x9cNee, ik wil nog langer naar de ogen kijkenxe2x80x9d. Jantien dacht xe2x80x9chet zal welxe2x80x9d, maar de rekening kwam echt niet, hij kwam pas toen Janneke erom vroeg.

KruisvaardersstraatWe gingen op weg naar het kruisvaarderskasteel en de straat met de kruisriddershuizen. De straat hadden we snel gevonden. We liepen erlangs, ervan uitgaande dat we de volgende straat moesten hebben. Deze straat bleek echter alleen op onze kaart te staan en niet in het echt. We liepen zelfs de oude stad uit. Na navraag gedaan te hebben bij de VVV gingen we weer terug naar de straat met de kruisvaardershuizen en liepen die in. Dit is echter een hele steile straat omhoog. Om de paar stappen namen we even rust en daarna gingen we weer.Kruisvaarderskasteel Het kasteel ziet er van de buitenkant goed uit, we zijn wegens tijdgebrek niet binnen geweest, maar we hebben ondertussen al wat kruisvaarderskastelen gezien. We liepen via een andere route terug naar de haven. Bij het eerste restaurant, met een mooie binnenplaats, gingen we lunchen. In de schaduw van de bomen genoot Janneke van een Griekse salade en Jantien van mousaka speciaal. Het speciale was dat de aubergine veranderd was in courgette. We hadden nog een uur om naar de haven te gaan. De oude stad is vrij klein en als je wil ben je er veel sneller, maar we namen nu een andere, langere weg naar beneden. We liepen eerst langs souvenirwinkels, maar die hielden langzaam op. We kwamen nu in het dorp van de oude stad.Rhodos De mensen hadden hun deuren en ramen openstaan en je kon zo naar binnen kijken. Het was heel rustig en authentiek. Langzamerhand kamen de winkels weer in zicht, waaronder een winkel met bronzen beelden. Ze hadden levensechte Griekse helmen uit de oudheid. Deze waren ons echter te groot, te duur en te zwaar, dus hebben we een sterk verkleinde variant gekocht.

Om 15.55 waren we in de haven en liepen we naar de douane. Hier mochten we gewoon doorlopen, zonder dat onze xe2x80x9cstrippenkaartxe2x80x9d kleiner werd, we hadden het net zo goed over kunnen slaan. Om 16.00 gingen we aan boord en kozen een rij van vier stoelen in het middenstuk. Janneke nam de stoel aan het gangpad en Jantien zat twee stoelen verder. De boot heen was zo rustig geweest dat dit moest kunnen en dat klopte ook. Langzaam vulde de boot zich met dezelfde mensen als vanochtend en ook een aantal anderen. Je moest om 16.00 bij de boot zijn, maar de meesten kwamen pas om 16.15 of later aanzetten. Toen om 16.40 (10 minuten te laat) de trossen los gingen kwam er ineens een gezin, vader, moeder en zoon, bij de boot staan. De medewerkers riepen van alles en we hadden het idee dat ze nog aan boord moesten. Toen ging die vrouw ervan door en wij dus ook, de vader en zoon op de kade latend.

De overtocht zou weer 2 uur 15 minuten duren. De route naar het westen ging goed, maar toen we naar het noorden draaiden bleken de golven de hoog. De boot klapte steeds met een harde knal op het water, waardoor we verplicht waren langzamer te varen. We kwamen een uur later dan gepland, 19.45 uur, aan. We moesten weer door de douane en kregen weer een stempel, waarna we opzoek gingen naar een taxi. Deze hadden we gelukkig snel gevonden. De chauffeur koos er voor om door de stad naar ons hotel te gaan in plaats van via de xe2x80x9crondwegxe2x80x9d. Dit bleek wel iets sneller dan vanochtend, maar het was duidelijk dat het niet te lopen was. We gingen direct door naar het buffet om te eten. Na het eten gingen we naar de kamer, want we hadden wel weer genoeg gedaan vandaag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *