Half zeven werden we wakker gebeld en begonnen we aan de eerste klus van vandaag, namelijk de tas inpakken. Alle spullen lagen door de kamer verspreid, aangezien we hier een aantal dagen gebleven zijn. Na anderhalf uur stapten we de bus in. We reden over de Bosporusbrug op weg naar de veerboot. We kwamen om 8.55 bij de boot en vijf minuten vertrok ie al. Wij hadden een tafeltje binnen gevonden waar Jantien aan de weblog heeft gewerkt en Janneke voor de catering zorgde. Na 40 minuten waren we aan de overkant en moesten we de bus weer in. We reden door naar de groene moskee, die zo genoemd wordt door de groene tegeltjes waarmee het betegeld is. Het is een vrij kleine moskee, maar het zag er mooi uit. Na dit bezoek ging de groep aan de gezamenlijke lunch, terwijl iets anders zochten. We stonden voor een cafxc3xa9 wat ons wel aansprak, maar we zagen nergens een kaart. Er kwam een jongen op ons af die vroeg of we wilden zitten, toen hij ook vertelde dat ze toast hadden waren we om. We namen plaats aan een tafeltje op een binnenplaats onder de wijnranken met uitzicht op een fonteintje. We hadden wel geen airco, maar het was heerlijk. De jongen kwam netjes vragen wat voor toast we wilden en of we het drinken alvast wilden hebben. We hebben dus een Turkse tosti gegeten met een colaatje.

Na de lunch gingen we naar Bursa waar we de begraafplaats van de sultans bezochten. Hier staan allerlei gebouwen en in die gebouwen ligt een sultan met soms in een bijgebouw nog wat mensen. De kisten die je ziet zijn symbolisch, deze geven namelijk dat de personen op die plaats onder de grond liggen. Toen we weer naar de bus wilden hadden een aantal kinderen een touwtje over de weg gespannen. Het is dan de bedoeling dat je ze een snoepje of kleingeld geeft. Osman had ze echter al iets van de groep gegeven en de touwtje gingen netjes naar beneden als we er aan kwamen.

De laatste stop was de grote moskee van Bursa. Deze is qua gebouw niet zo bijzonder, maar de sfeer is geweldig. Het is echt een ontmoetingsplaats. Een aantal mensen waren aan het bidden, kinderen renden rond, sommigen lazen een boek en veel mensen liepen rond met een camera en maakten foto’s. Opeens stond er een onbekende man bij ons gezelschap te luisteren naar de uitleg van Osman. Achteraf bleek dit een Nederlandse Turk te zijn, die zo’n uitleg een mooie bonus vond. Op verschillende plaatsen werden mensen van onze groep door onbekenden aangesproken voor een praatje. De sfeer is erg gemoedelijk en mannen en vrouwen zijn niet gescheiden. Als de vrouwen alleen willen bidden is daar ruimte voor, maar ze kunnen ook tussen de mannen bidden.

Ons hotel stond ook in Bursa, dus we moesten nog maar een klein stukje met de bus. Janneke wilde even rusten en Jantien is verder gegaan met de weblog. Het was erg warm in de kamer, want de airco blies wel, maar koelde niet. Later bleek dit bij iedereen zo te zijn. We konden de stad nog wel in, maar meer dan een modern winkelcentrum was er niet te zien, dus bleven we op de kamer.

Tijdens het avondeten werd er gevraagd wie er later nog wat wilde gaan drinken. Als je wilde moest je om 21.00 in de lobby zijn. Uiteindelijk stonden er dertien mensen. We liepen een stuk door de stad en het zag er steeds stiller uit, maar toen we de laatste hoek omgingen zagen we een plein met vele terrasjes. Janneke deed ondertussen een poging om te msn-en, die jammerlijk mislukte, dus besloot ze maar te bellen. Thuis gaat alles gelukkig goed. Op het terras kregen we allemaal een soort LU prince, omdat het die nacht een heilige nacht was. Gisterennacht was het rookverbod trouwens ingegaan in de horeca, maar voorlopig wordt er nog vrolijk door gerookt. Na een drankje hield Jantien het voor gezien en ze liep met vier anderen terug naar het hotel. Zij deed daarna ook nog een poging om te msn-en en nu lukte het gelukkig wel.