Er was een bus geregeld die ons om 7.15 naar Petra zou brengen. Iedereen stond ruim op tijd klaar, maar er kwam geen bus. Om 7.25 werd er bij de receptie gevraagd waar de bus bleef en zagen ze als antwoord dat de bus helemaal niet zou komen. Als oplossing kwamen er een aantal mensen van het hotel naar buiten en werden er twee auto’s aangewezen, waarvan een met een groot laadruim. Er werd ook een taxi aangehouden en zo waren ze toch op weg naar Petra. Het is een klein stukje rijden, dus tien minuten later stonden we voor de ingang. Nu moesten er nog kaartjes gekocht worden en dat duurde ook weer even. Dus om 8.00 uur gingen we op pad. als je door de ingang gaat moet je eerst een zanderig pas af. Dit kan je ook met een paard doen (moet je sowieso betalen), maar dat leek ons geen goed idee. Het zag er niet naar uit dat de paarden goed behandeld werden en dat geeft problemen. Een paar mensen van de groep wilden wel op een paard, maar na een paar seconden ging het fout. Het paard viel naar achteren op en vrouw uit onze groep en die heeft nu veel last van haar rug. De man bij het paard vond dat het haar schuld was, maar ze heeft jarenlang paardgereden en aan wedstrijden gedaan, dus lijkt het ons stug dat ze iets fout deed.
Na het lange zandpad volg de Siq. Deze kloof markeert het echte begin van de stad Petra. Ook deze is vrij lang, maar wel erg fascinerend. Je blijft foto’s maken van de rotsformaties, die van reusachtige formaat zijn. Onderweg zie je hier en daar kleine nisjes uitgehakt. Dit maakt het allemaal nog mooier. Na een wandeling van een half uur vanaf de poort kom je bij het eind van de Siq en krijg je een soort dxc3xa9jxc3 vu, je ziet dan de schatkamer tussen de spleet door. Dit heb je wel nooit eerder gezien, maar wel op zoveel foto’s dat het heel bekend lijkt. Alle uitgehouwen gebouwen zijn eigenlijk tombes, maar voordat ze dat wisten hadden ze al namen gekregen vandaar schatkamer. De schatkamer is immens groot en hoewel er veel mensen voor stonden stoort het absoluut niet op de foto, ze zijn maar een paar mm. Voor de ingang van de schatkamer liggen roosters. Hieronder zijn nieuwe opgravingen te zien. Onder het "huidige" Petra ligt nog een stad. Ze kunnen nog zo’n 11 meter graven.
We liepen met de groep een rondje langs een aantal hoogtepunten. Janneke liep op haar eigen tempo, maar die kwamen we steeds weer tegen. We zagen de koningsgraven, het theater, grotten en vele uitgehouwen versieringen. Na het rondje, het was ondertussen 11.30, sloot Janneke zich juist weer bij ons aan en zijn we met een aantal naar de Byzantijnse kerk gegaan met mooie mozaxc3xafeken. Deze waren, net als de opgravingen voor de schatkamer, ook nieuw voor Janneke. Naast de kerk is een bedoexc3xafenentent waar we een hele tijd hebben gezeten. We hebben een drankje gekocht en onze lunch opgegeten. Om 13.00 is Jantien met nog twee anderen vertrokken naar de offerplaats. Deze is een stuk omhoog met behulp van vele trappen. We moesten eerst terug naar de trappen, ongeveer een kwartier, voordat we onze klim konden beginnen. Het pad omhoog is vrij zwaar in de volle zon en je bent ook heel blij als er even schaduw is. De rotsen die je tegenkomt hebben allerlei kleuren en zijn heel mooi om te zien. Na een aardige klim van een half uur waren we boven. De offerplaats zelf is niet zo bijzonder. Het is een uitgehakt vierkant met aan een kant een trapje met verhoging. Het bijzondere komt pas als je nog even doorloopt. Je hebt dan een prachtig uitzicht op Petra en de hoofdwegen waar iedereen loopt. Zo zagen we bijvoorbeeld dat een aantal groepsgenoten op de terugweg waren. Via sms hebben we Janneke laten weten dat we boven waren en er werd ons gevraagd even te wachten. We kregen weer een sms dat er foto’s genomen waren, maar we zagen haar maar niet. We dachten dat ze al op de terugweg was, maar ze bleek nog in de bedoexc3xafenentent te zijn. Vanuit daar had je mooi uitzicht op de top van berg waar we op stonden. Na de foto’s ging Janneke wel terug, iets wat vanaf die rots goed te volgen was. Voor ons zat er ook weinig anders op dan terug te gaan. De terugweg was om meerdere redenen makkelijker. Er lagen nu meer stukken in de schaduw en we voelden af en toe wat wind.
Onderaan hebben we nog wat gedronken voldaan met onze prestatie. Daarna moesten we ook maar echt terug. De terugweg is natuurlijk net zo lang als de heenweg, dus dat is nogal een eind. Bij de schatkamer aangekomen was het al een stuk rustiger dan vanochtend, al kwamen we in de Siq wel mensen tegen die nog naar Petra gingen. Janneke kwamen we aan het eind van de Siq weer tegen. We hebben even gezellig bij haar op het bankje gezeten en zijn daarna op Janneke d’r verzoek doorgelopen. Aan het eind van het zandpad hebben we op haar gewacht. Ze kwam uiteindelijke helemaal niet zoveel later aan. we namen een taxi naar het hotel en daarna een welverdiende douche.
’s Avonds gingen we met een gezin uiteten. Het idee was om naar de Pizza Hut te gaan, want in het foldertje van Petra staat dat ie er moet zijn. We zijn helemaal voor "veilig" voedsel aangezien iedereen allerlei darmproblemen heeft. De receptie zei dat de Pizza Hut in de Mxc3xb6venpickstraat was, maar daar hadden we ’s middags alleen maar andere pizzeriaxe2x80x99s gezien. Toch zijn we maar met twee taxi’s die kant opgegaan. We werden inderdaad bij twee "gewone" pizzeriaxe2x80x99s afgezet. Omdat we toch wel erg graag "veilig" voedsel willen besloten we eens bij het Mxc3xb6venpick hotel te gaan kijken. Voor de ingang staat een klein gebouwtje wat de security check blijkt te zijn. Iedereen moet door een metaaldetector en de tassen worden gescand. Een aantal jaar geleden is er in de hal van een Mxc3xb6venpick hotel in Aqaba een bom ontploft en dat willen ze duidelijk niet nog eens. Het buffet was redelijk aan de prijs voor Jordaanse begrippen, maar in Nederland vind je zoiets niet voor 25 euro. We besloten hier maar te gaan eten en iedereen werd met de hap vrolijker. Er was enorm veel keus, maar alleen al de plakjes echte kaas waren het al waard. We hebben enorm goed gegeten en het toetjesbuffet had gewoon te veel keus. Na deze feestmaaltijd namen we weer een taxi en was het weer bedtijd, aangezien Jantien morgen vroeg op moet.