Iedereen had het even gehad, dus niemand wilde naar de woestijnkastelen toe behalve Jantien. De reisbegeleidster had een aantal keer gezegd dat ze iets zou regelen, maar we hadden ’s ochtends nog steeds niets gehoord. We waren zelfs extra vroeg gaan ontbijten zodat we haar nog zouden zien, maar niets. Janneke heeft het toen aan de receptie gevraagd en die konden wel een chauffeur regelen van 9.00 tot 17.00 voor 100 JD (ca. 100 euro). Iets na negenen kwam de chauffeur in een mooie nieuwe auto. We reden eerst naar Al Kharaneh. Er is nog steeds discussie of het een fort of een karavanserai/herberg was. Zelf vinden we een karavanserai. Als je binnenkomt zijn aan beide kanten stallen en opbergruimtes. Als je door loopt kom je op het centrale plein. Aan weerzijde zijn onafhankelijke units. Ze hebben een woonkamer met daaraan vast een aantal slaapkamers. Dit lijkt ons handiger voor een herberg dan voor een fort. Er is ook nog een tweede verdieping waar ook vele kamers zijn. Op de achterkant van de tweede verdieping na is het "kasteel" nog helemaal heel. Het is ook een stuk aangenamer in het kasteel dan er buiten, het is goed gebouwd.
Het tweede "kasteel" is Amra, een badhuis. Het is veelkleiner, maar nog helemaal heel. Het bijzondere hier zijn de vele goede fresco’s. Zeker als je binnenkomt zijn de fresco’s op het plafond nog heel kleurig en goed te zien. Na ook hier een half uur te hebben rondgelopen en vele foto’s gemaakt te hebben was het al weer tijd voor kasteel nummer drie.
Onderweg naar dit kasteel stopte onze chauffeur ineens langs de weg. Hij wees naar een andere stilstaande auto en zei dat dat een vriend was. De vriend kwam naar ons toelopen en zei dat we naar het verkeersbord moesten kijken, echt een foto waard. Op het bord staat dat als je rechts gaat je naar Saoedi-Ariabie gaat en links ligt Irak. Na de foto sloegen we licks af, maar de Irakese grens hebben we niet gehaald. Vrij snel naar de afslag ligt het fort/kasteel van Azraq. Het is bekend als verblijfplaats van Lawrence of Arabia en het is in de eerste wereldoorlog ook gebruikt. Het is gemaakt van basaltblokken en zal er na een regenbui heel zwart uitzien. Nu is het vooral stoffig en veelal een bouwval. Het is afgebrand geweest en ze zijn bezig met de restauratie. In een kamer kon je in het plafond complete palmbomen herkennen en in een andere kamer hadden ze al het beeldhouwwerk verzameld. Na dit bezoek vonden we het mooi geweest en wilden we terug naar het hotel. We wilden nu ergens lunchen, maar als de chauffeur een fruitkraam wist hielden we ons aanbevolen. Na anderhalf uur rijden en een aantal schamele kraampjes langs de weg gezien te hebben, stopten we bij een goed gevulde grote kraam. We hebben van alles gekocht en de komende dagen hoeven we niets anders te kopen.
In de hotel kamer hebben we eerst even bij liggen komen van de inspanning en hitte onder het genot van zeer goede kersen. Om zes uur was het tijd om wat van Amman te zien. We gingen naar het Romeinse theater, maar dat sluit om zes uur. De man die er echter voor zat zei dat je de heuvel op moest lopen en dan kwam je aan de bovenkant uit. Jantien is gaan lopen en het uitzicht was goed. Je kon zo het theater in kijken en het is net zo goed als dat je in het theater staat. Hierna hebben we nog wat door de oude stad gelopen om vervlogens weer naar de Burger King te rijden. We namen samen een maaltijd wat na al die kersen meer dan genoeg was. Hierna gingen we weer terug naar het hotel. We hebben nog een was gedaan en toen naar bed.