We gaan weer om 7 uur op om net als gisteren tas in te pakken, te ontbijten (karig ontbijt) en om 8 uur te vertrekken. We rijden een klein stukje om vervolgens een wandelingetje te maken tussen de landbouwakkers. De akkers worden bewerkt door vrouwen in kleurige kleding. Ze zijn wel helemaal bedekt, maar dat zal vooral met de zon en de wind te maken hebben. Het is af en toe behoorlijk zandfhappen als er een windvlaag komt. De wandeling is best leuk, de temperatuur is ook nog fijn in de ochtend. We nemen een hoop foto’s en na een half uur zijn we weer terug. Hierna rijden we naar Hallabiyeh, een Byzantijnse vesting. De vesting ligt op een heuvel en je moet een behoorlijk stuk omhoog lopen. Een aantal mensen besluiten de vesting van beneden te bekijken, waaronder Janneke en Jantien. Omdat we weer onderweg gaan eten stoppen we in een dorpje om spullen te kopen. We  drinken eerst wat met z’n allen in een theehuis. Het theehuis is eigenlijk een grote hal. Hierna gaat iedereen een rondje door het dorpje maken. Jantien slaat wat pruimen en kersen in. Als ze wil betalen steekt de man 1 vinger op, dus geeft Jantien 100 Syrische ponden. Dit blijkt echter niet genoeg, maar we snappen niet wat het dan moet zijn en de man accepteerd vervolgens de 100.
De volgende stop is Rasafah, een Romeins-Byzantijnse stad middenin de woestijn. Het is weer lekker warm (rond de 40 graden) als we daar aan komen. De hele stad is ommuurd en er staan nog best wat gebouwen overeind. Het mooiste zijn echter de cisterns oftewel waterresevoirs. Ze liggen onder de grond en het is nog een hele klim om er te komen. Het lijkt net een kathedraal zo mooi is het gemaakt. Het is bijna zonde om het als wateropslag te gebruiken, maar het zal vast heel nuttig geweest zijn in de woestijn. Na deze uitstap gaan we het gekochte eten opeten. Het is een plaatselijk gerecht van rijst met kippenpoten en yoghurtsaus. Het smaakt goed, maar er blijft ontzettend veel over.
Als laatste stop voor Aleppo stoppen we bij de bijenkorfhuisjes. De huisjes zijn gebouwd, de naam zegt het al, in de vorm van een bijenkorf. Op die manier is het warm in de winter en koel in de zomer. De grond rond die huisjes is alleen erg vervuild met vuilnis. Overal liggen plasticzakken, verpakkingen en flessen, ontzettend zonde.
In Aleppo aangekomen gaat Janneke naar de kamer, terwijl Jantien wat gaat internetten. ’s Avonds gaan we met een kleine groep in de buurt van het hotel eten. Jantien heeft heerlijke vis en Janneke smakelijke kip en een biertje. Morgen gaan we Aleppo bekijken.