Gisteren was het pas na een uur dat we naar bed toe konden, dus hebben we een beetje uitgeslapen tot 8 uur. Leonie was om 8 uur klaar wakker en heeft zij wat zitten rommelen. Na een half uur heeft ze Peter ook uit bed gekregen en bedacht wat ze gingen doen vandaag. Het werd het Sarawak cultural village, dit is een soort Archeon, alleen dan met verschillende volkeren. Er zijn 7 verschillende volkeren vertegenwoordigd. Ieder laat hier zijn huis zien en de manier van leven. De mensen die er werken zijn allemaal vertegenwoordigers van het volk.

Er gaat geen openbaar vervoer hierheen, maar wel een shuttle bus (10 rm/ xe2x82xac2). Deze rijdt alleen maar twee keer per dag 9:00 en 12:30. Om 8:55 liepen we naar de Holiday Inn waar de shuttle zou vertrekken. Bij de Holiday Inn aangekomen was de shuttle nog niet geweest maar zat wel al vol. En nu? De taxi dan maar. De taxi chauffeur vroeg ons 40 rm enkele reis, hier hebben nog wat af proberen te halen maar dat lukte niet. Wij zijn toen toch maar wel met de taxi gegaan en het bleek wel een goede zet. In de taxi vroeg de chauffeur natuurlijke wat we allemaal wilden doen. Wij hadden eigenlijk geen idee en hij kwam met het idee om na de village naar de Semeggo wildlife rehabilitation centre te gaan om te zien of we orang-oetans konden spotten.

Toen we in het park aan kwamen hebben we eerst wat ontbeten want dit hadden we nog niet gedaan. We hadden de met chauffeur de afspraak dat we om 13:00 weer bij de auto waren zodat we op tijd waren voor het voeren van de orang-oetans. Na wat rondgelopen te hebben en de verschillende huizen bestudeerd te hebben vonden we het weer genoeg. Inmiddels was het ook 12:15. Het is trouwens goed te merken dat het laag seizoen is, overal in de huizen staat dat er maar een maximaal aantal mensen in kan tot 100 personen. Wij hebben bijna de gehele tijd met zijn tweexc3xabn gelopen. Dit had ook te maken dat er een dansshow werd opgevoerd, maar hier hebben wij niet er veel interesses in. Na nog wat drankjes zijn we op weg gegaan naar het opvangtehuis.

In het opvangtehuis worden de orang-oetans die illegaal gevangen zijn en waarvan de moeder is omgekomen opgevangen en weer in het wild vrijgelaten. Om te zorgen dat ze altijd genoeg eten hebben worden ze bijgevoerd. Het is niet zo dat je gegarandeerd orang-oetans ziet, maar wel vaak. Wij waren veel te vroeg bij het centrum, dus dachten we dat we wat rond konden lopen. Dit bleek niet te kunnen. Ze zijn bezig met verschillende wandelpaden aan te leggen, maar deze zijn nog niet klaar. Het was maar goed dat we niet waren gaan wandelen, want 10 minuten na aankomst kwam er een goede stortbui naar beneden. Na een kwartier was deze weer over. Een half uur voor voedertijd zag een taxichauffeur van een andere groep een mannetje orang-oetang naar ons toe komen. Op dit moment waren we nog maar met zijn zevenen. We hebben dus goed kunnen zien hoe dit mannetje zich bewoog. Deze krijgt ook eerder eten en op een andere plaats dan waar het eigenlijk hoort. Naar mate het dichterbij voerdertijd kwam kwamen er steeds meer mensen kijken naar de etende orang-oetang. Om 15:00 mochten we naar de voederplaats waar ze normaal twee keer per dag voedsel kunnen krijgen. Hier zat al moeder en kind heerlijk aan al het eten te smikkelen. Wij en al die andere mensen snel foto’s maken. Na ongeveer een kwartier zag je in de verte de bomen wat bewegen. Dit bleken twee jonge mannetjes te zijn. Deze zag je mooi langzaam maar het platform toe komen. Inmiddels was moeder en kind in onze uitgang gaan hangen en konden we niet weg, wat overigens niet erg was. We hebben ongeveer drie kwartier naar de orang-oetans staan te kijken voor het weer hard begon te regen. Tijdens de regenbui wou moeder en kind graag schuilen onder het afdak waar alle mensen stonden. Deze mensen hadden dus pech want de orang-oetans zijn de baas en wij moeten op zijn minst 2 meer afstand houden. De mensen moesten naar buiten. Wij hebben nog even staan te kijken naar deze twee en toen moesten wij er vandoor. Een van de twee mannetjes wou graag alleen zijn met het vrouwtje.

Na dit zijn we lekker naar het hotel teruggegaan alwaar we wat gelegen hebben al voor we zijn gaan eten. Na cadeautjes gehad te hebben tijdens het kerstdiner en hebben we nu weer een cadeautje gehad. We hadden een lekker viergangendiner voor nog geen 10 euro. We waren alleen wel al om 20:30 klaar met eten. Na het eten hebben maar langs het water gelopen, maar ook hier is niet veel te doen. Om tien uur toch maar terug naar het hostel om wat te internetten en dan maar vlug gaan slapen. Iedereen alvast een

GELUKKIG NIEUWJAAR
Morgen gaan we naar Bako NP in de hoop neusapen te zien.