Vanochtend stond Leonie om 8.00 bij Jantien voor de deur, ze kwam douchen. De douche op haar kamer was niet warm te krijgen. Peter had bedacht dat het weekend was, dus die bleef in zijn bed. Het was de bedoeling dat we een kamer zouden uitchecken en in de andere kamer de spullen zouden achter laten en zouden douchen voor we vanavond weer weg gingen. Jullie begrijpen dat we uiteraard de kamer van Jantien wilden houden, aangezien de andere kamer een kapotte douche had, dus gingen Leonie en Jantien naar de receptie. Het duurde een hele tijd voordat de mevrouw achter de balie het begreep, maar uiteindelijk vond ze het goed. We gingen nu naar de kamer van Leonie en Peter om de spullen en Peter op te halen om naar de andere kamer te brengen.
Een kwartier later stonden Leonie en Jantien weer bij de balie om de kamer van Leonie en Peter uit te checken. Peter nam de tijd om nog even wakker te worden. Toen we bij de balie stonden vroeg dezelfde vrouw als een kwartier geleden xe2x80x9cHebben jullie alle bagage verplaatst?xe2x80x9d. Nadat we daar bevestigend op beantwoord hadden kregen we het volgende antwoord xe2x80x9cHelaas, het kan toch niet. Jullie moeten alles weer verplaatsen.xe2x80x9d Hier gingen we uiteraard niet mee akkoord en er werd nog iemand bijgehaald. Die mevrouw zei dat de dubbele bedden volgeboekt waren en dat we toch echt naar die andere kamer moesten. Wij antwoordden dat ons gisteren was beloofd dat we in de kamer met het dubbelbed mochten blijven en dat we dat nu ook wilden. Daarnaast was ons een kwartier geleden ook nog toegezegd dat we daar mochten blijven. Na veel heel en weer gepraat en een ietwat gexc3xafrriteerde Leonie, kwam er heel zacht uit xe2x80x9cOkxc3xa9xe2x80x9d. We zijn direct weggelopen in het geval ze zich weer zouden bedenken.
We gingen op zoek naar ontbijt, maar aangezien het zondag was ging alles pas om 10 uur open en dat was pas over een half uur. We vonden een tentje dat open was en waar ook al behoorlijk was mensen zaten. We bestelden een soort tosti, maar de boterhammen waren vervangen door een bolletje wit zoet brood. Niet echt lekker, maar wel te eten. De zwarte bes smoothie maakte veel goed. Terwijl we zaten te eten kwam Peter aangelopen die French Toast bestelde. Ik denk niet dat er ook maar xc3xa9xc3xa9n Fransman is die hier French Toast in zou herkennen. Het waren twee hele dikke witte licht geroosterde boterhammen die met een soort pindakaas aan elkaar geplakt zaten.
Na dit ontbijt gingen we de rest van Melaka bekijken. We hebben een Chinese tempel bezocht waar alle materialen vanuit China zijn gexc3xafmporteerd. Dit feit maakte de tempel wel bijzonder, maar vooral de kleine theatervoorstellingen van hout waren indrukwekkend. Overal waren een soort kleine poppenkasten gemaakt, alleen zaten die poppen allemaal vast en kun je er niet meer spelen, alleen maar naar kijken. Daarnaast hebben we vooral wat rondgelopen. Toen het een stuk drukker werd, de dagjesmensen waren gearriveerd, zijn we naar het winkelcentrum gegaan. Hier was het lekker koel maar niet rustiger. We kwamen een winkel tegen die alleen maar puzzels verkocht, geen legpuzzels maar denkpuzzels. Het leuke is dat je er spelletjes kan proberen en dat hebben we ook gedaan. Jantien heeft er direct drie gekocht. Deze spellen zijn ook in Nederland te krijgen alleen dan voor het dubbele bedrag. Het winkelen sloten we af met de film National Treasures 2. De bioscoop zaal was echter behoorlijk koud en redelijk bevroren kwamen we uit de bioscoop.
Terug in de kamer was het douchen en omkleden en weer naar beneden, maar nu met alle bagage. De taxi was er al en binnen twee uur waren we op de LowCostCarrier Terminal (LCC). Leonie en Peter checkten hun spullen in. Hoewel er eigenlijk geen bagage bij gekomen was, waren de tassen 7 kilo zwaarder dan een dagen terug. Het zal zeer waarschijnlijk aan de weegschalen gelegen hebben, maar de tassen waren al weg toen er gezegd werd dat er bijbetaald moest worden. De man aan wie betaald moest worden vroeg nog of er verschillende weegschalen gebruikt waren, maar helaas, de tassen waren al weg. Volgende keer nemen we gewoon heel heel heel veel handbagage mee, want daar kijken ze niet naar.
Nu Leonie en Peter ingecheckt waren was het voor Jantien tijd om naar de andere terminal te gaan. Ze werd door Leonie en Peter naar de bus gebracht die je voor 1,5 ringit (xe2x82xac0,30) in een kwartier naar de andere terminal brengt. Het inchecken ging allemaal goed en daarna begon het wachten. Het wachten werd wel een stuk aannemelijker gemaakt door een bord spaghetti en een van de puzzels die vanmiddag gekocht was. Toen Jantien het sms-je van Leonie kreeg dat ze geland waren mocht ze eindelijk, een half uur later dan gepland, boarden.