Vanochtend gaan we om 7.30 ontbijten, want we hebben een taxi besteld vanaf 8.30 uur. We lopen naar de taxistandplaats om te kijken of onze chauffeur er staat. Ze wilden ons eerst ophalen bij het hostel, maar daar kan helemaal geen auto komen. De taxistandplaats is ook maar 10 minuten lopen. Onze chauffeur heeft “voor het kantoor” nogal letterlijk genomen, want zijn auto staat voor de trap geparkeerd. We stappen in en rijden in een uur naar TakTok. TakTok is een dorp verder dan Chemrey, maar omdat bus steeds moest stoppen gisteren, gaat het nu veel sneller. Om 9.45 uur komen we aan en lopen we een weg af naar beneden. Het klooster is de weg omhoog, maar het festival is blijkbaar de weg naar beneden. Aan weerszijden staan stalletjes opgesteld. Het lijkt wel een soort braderie. Aan het eind van de weg is een met doeken overdekt plein. Hier omheen zitten al allemaal mensen, voornamelijk toeristen. We gaan op de “tweede rij” op de grond zitten. Om ons heen horen we dat het om 11 uur gaat beginnen, nog drie kwartier wachten. Langzaam komen er ook plaatselijk mensen op de grond zitten. Ze gaan voornamelijk achter een rij stoelen aan de rechterkant op de grond zitten. Veel toeristen vinden dit het moment om fotoxb4s van de plaatselijke bevolking te maken. Ze staan rijen dik met enorme lenzen voor die mensen. Het is werkelijk beschamend. De meeste mensen krijgen ongevraagd een enorme lens in hun gezicht geduwd, omdat de toeristen graag een mooie foto willen. Om kwart voor elf komen er een hoop monniken naar buiten en gaan in een rondje staan. Ze doen een soort langzaam dansje, van de ene op de andere been en hebben allemaal iets anders in hun handen. De ene heeft een fluit, de ander een trommel en weer een ander een soort bekkens. Na een tijdje gaan de monniken weer weg en worden vervangen door monniken verkleed met een enorm, rood masker. Eerst één en later meer. Een dans later zijn de maskers in verschillende kleuren en hebben ze een tijger(print)vel om hun heupen. Tijdens al dat dansen wordt er aan de plaatselijk bevolking pakken brood, rollen koekjes, snoep en drinken uitgedeeld. Ze kijken amper wat er gebeurt, maar als er iemand met spullen in de buurt is worden ze wakker. Naast Jantien zit een oud vrouwtje met maar een voortand. Ze vertelt Jantien hele verhalen, maar die snapt er uiteraard niets van. Als er spullen uitgedeeld worden, vindt ze dat Jantien ook iets moet krijgen, maar de uitdelers denken daar anders over. Na zo’n 2 uur dans staan we op, omdat we echt niet meer weten hoe we moeten zitten. De grond is keihard en onze voeten slapen. We kijken nog even staand vanaf de zijkant en besluiten dat we het wel gezien hebben. De taxichauffeur vertelt dat het drie uur zou duren. We hebben er dus tweederde van gezien. We rijden weer in een uur terug en om 13.45 zijn we weer in Leh. We gaan even naar de kamer om daarna wat te gaan drinken. Jantien bestelt nog wat patat. Jacqueline had brood meegenomen en had dus niet zo’n honger. Hierna kopen we een krant waar het bezoek van de Dalai Lama in staat. Als we door de straat lopen worden we aangesproken door de man van het reisbureau waar we de excursie van de Nubra vallei hebben geboekt. Hij had een papier opgehangen waar we twee mensen vragen die met ons de jeep willen delen. Dit scheelt uiteraard in de kosten. Hij heeft twee Spanjaarden gevonden alleen willen die ook naar Panamik, daar zijn heet waterbronnen. Wij wilden alleen naar Hunder, Diskit en Sumur. Met Panamik erbij wordt de tour 1000 RS duurder, maar we delen dan wel door vier. We vinden het goed. ’s Avonds hebben we mosa’s gegeten. Dat is een gerecht dat uit Zuid-India komt. Het is een soort enorme pannenkoek van 40 cm lang die heel groot is opgerold. In het midden kan je kiezen voor een vulling, maar hoeft niet. Die rol is gemaakt van rijstmeel en er zijn dips bij van linzen. Het smaakte erg goed, al vond Jantien het nogal veel. Na het eten hebben we weer even contact gehad met het thuisfront, Jacqueline bellend en Jantien via de msn en daarna zijn we gaan slapen.