Vanochtend ging om 5.30 de wekker, want we wilden om 6 uur weg. We gaan naar een lezing van de Dalai Lama. Van zaterdag tot en met dinsdag geeft de Dalai Lama lezingen in Choglamsar. Dit is een plaatsje 7 km van Leh dat wordt bewoond door Tibetaanse vluchtelingen. Dit is ook de plaats waar de Dalai Lama verblijft als hij in Ladakh is. We lopen richting het busstation, maar worden al heel snel aangesproken door een andere toerist of wij ook naar de Dalai Lama gaan. Ze heeft namelijk een taxi geregeld en wil de kosten delen. Een paar meter verder vinden we nog een jongen die wel mee wil en nu zijn we met z’n vijven. Normaal kost een taxi naar Choglamsar 300 Rs, maar nu zijn de prijzen wat hoger. We betalen nu 450RS (6,75 euro) met z’n vijven. De weg naar het terrein is druk, erg druk. Beide weghelfden worden gebruikt, ook al is de helft nu aan het spookrijden, net als onze taxi. We worden een stukje verder afgezet en moeten de rest lopen. Er schijnt een buitenlanders stuk te zijn met Engelse vertaling, maar die hebben we niet gevonden. We lopen met de grote groep mee het terrein op. Het heeft wat weg van een festival in Nederland. Omdat het geregend heeft is de grond erg zompig en soms modderig. De grond veert gewoon een aantal millimeter onder je voeten. We steken het terrein over en gaan aan de rand van de weg, die net iets hoger ligt op het grind zitten. Overal het algemeen zijn het hier aardige mensen, maar als het iets met hun geloof te maken heeft, lopen ze je gewoon om ver. We worden de hele tijd geduwd, omdat er iemand langs wil, terwijl wij ook die richting in proberen te gaan. Als we eenmaal zijn gaan zitten hebben we het getroffen met onze buren. Jacqueline krijgt een plastic tas aangeboden om op de te zitten en mag later de paraplu van die vrouw delen. Ook de anderen om ons heen vinden ons wel grappig en duwen ons niet meer weg. Normaal zou het om 8 uur beginnen, maar vandaag blijbaar om 7.30. Eerst is er een soort kinderkoor te horen door alle luidsprekers. Daarna zien we allemaal mannen op het podium komen en mensen staan op. We hebben niet helemaal door wat er gebeurt, maar blijkbaar komt nu de Dalai Lama. We horen hierna een mannenstem, alleen verstaan we er geen woord van. Als we goed kijken blijkt dit dus de Dalai Lama te zijn. Hoewel hij al begonnen is, blijven de mensen komen en helaas is het looppad voor onze neus. Als er even niemand langs komt, hebben we goed zicht, maar helaas duurt dat nooit lang. Er wordt thee uitgedeeld en iedereen haalt zijn meegebrachte kopje tevoorschijn. Achter ons is een inzamelpunt voor eten. Er is ligt een enorme stapel van koekjes, zakken chips, limonade en andere zoete dingen. Wat de precieze bedoeling hier van is ontgaat ons. Helaas begint het een beetje te regenen en er gaan allemaal paraplu’s omhoog, erg kleurrijk. Gelukkig zet het niet door en blijft het bij miezer. Om kwart over acht houden we het voor gezien. We lopen met een boog over het terrein richting de uitgang. We besluiten terug te gaan lopen, of in ieder geval het eerste stuk. Helaas wordt de regen nu wat harder, maar echt plenzen doet het niet. Als we een klein half uur gelopen hebben stopt er een schoolbus. Een militair doet de deur open en vraagt waar we heen willen. Naar Leh. We mogen mee, dit is nog eens geluk hebben. Halverweg gaan de kinderen eruit bij hun school, maar de bus gaat nog verder, naar het vliegveld. Bij de rotonde moeten we eruit, maar het is nu nog maar 1 km, helaas wel berg op, maar we klagen niet. Tegen tienen schuiven we aan voor het ontbijt bij Dolphin, hier ontbijten we dagelijks. Om twaalf uur gaan we weer op pad. We gaan naar het “Book lover’s retreat” een eind de berg op. Jacqueline is hier de laatste dagen vaker geweest. We bestellen lunch en lezen een Kuifje. Hierna gaan we naar de nieuwe tempel bij “main market”. Hier was 26 juli de Dalai Lama op de bezoek. Het is een mooi terrein met een tempel in het midden, die is alleen helaas dicht. Tegenover de tempel is een grote, brede trap waar allemaal mensen onder de bomen zitten. We gaan hier even bij zitten. Na een tijdje besluiten we een rondje rond de tempel te lopen en dan terug te gaan.