We zetten de wekker om 6.30 en pakken de laatste dingen in. Als we om 7 uur gaan ontbijten bij Dolphin regent het echt. Het is geen miezer zoals we hier al hebben meegemaakt, maar echte regen. Na het ontbijt halen we onze tas en lopen naar de hoofdweg. Daar staat een taxi die ons voor 200RS naar het vliegveld brengt. Het is een klein vliegveld met één landingsbaan. We moeten wachten tot we worden omgeroepen, al is de omroepinstallatie niet te verstaan. Overal hangen A4-tjes met de mededeling dat er geen handbagage meegenomen mag worden, behalve camera’s, laptops en documenten. Iedereen heeft echter een handbagage tas bij zich. Gelukkig blijkt dit ook geen probleem. Bij het inchecken gaat de tas zoals gewoonlijk op een lopende band. Die band is echter maar 10 meter lang. Aan het eind worden de tassen onder een afdak buiten neergezet. Als we door alle controles zijn moeten we met de bagagetags onze tassen aanwijzen. Als je dat niet doet gaat je tas niet mee. Als we gaan boarden lopen we naar een bus, die werkelijk niet meer dan 150 meter rijdt en voor het vliegtuig stopt. We mogen die 150 meter echter niet lopen. Op tijd, 10.40 uur, stijgen we op. Het is een onrustige vlucht. In het uur dat de vlucht duurt krijgen we wel nog allemaal een broodje en een stukje chocoladecake uitgedeeld. Om iets voor 12 uur landen we in Delhi. We willen met de metro naar het centrum, maar de speciale vliegveldmetro is buitenbedrijf. We nemen dus maar een taxi, die ons aan het begin van Main Bazaar, Pahar Ganj afzet. We bekijken eerst één hotel en besluiten door te lopen. Bij het volgende hotel blijft Jantien met de bagage achter terwijl Jacqueline nog wat kamers bekijkt. Om half twee hebben we een kamer en begint het helaas ook te regenen. Het is niet zo heet als drie weken geleden, maar wel veel natter. Het is 33 graden, maar wel 100% luchtvochtigheid. Alles is gelijk nat als je naar buiten stapt. Helaas zijn de straten nu ook nat door de regen en alles verandert snel in een modderpoel. Na drie stappen zit er tussen de zolen en de voeten van Jantien al een laag modder. We gaan naar de wijk Karol Bagh. Hier gaan we kijken naar een sjaal voor de moeder van Jantien, die we helaas niet vinden. Jantien heeft het op dit moment ook helemaal gehad en wil het liefst direct naar huis. Het gemoedelijke van Ladakh is hier niet. Iedereen duwt, riksja’s rijden het liefst over je heen, auto’s toeteren continu en het weer zit ook niet mee. Jacqueline heeft hier minder last van. We besluiten maar terug naar het hotel te gaan. ’s Avonds gaan we eten op het dakterras waar we drie weken geleden ook zaten. Het smaakt goed en gelukkig is het opgehouden met regenen. Na het eten is het tijd om te gaan slapen.