maandag 22 juli naar Kurashiki

Vanochtend moesten we om half negen verzamelen, zodat we om kwart voor negen kunnen vertrekken. Dat was geen probleem, aangezien er wifi in de lobby is. Iedereen was al eerder naar beneden gegaan om nog wat te internetten, voordat we weggaan.
22 juli aDe eerste stop is bij Imabari, het begin van de bruggen van de Shimanami-highway. Deze weg verbindt negen kleine eilandjes met elkaar. Er is een klein informatiecentrum waar te zien is hoe ze de bruggen hebben gebouwd. Na een twintig minuten gaan we weer verder. De volgende stop is bij het eind van de bruggenroute bij Onomichi. Hier kan je naar een uitzichtpunt lopen en naar een tempel. Er is ook een restaurant waar ze Belgische wafels en spaghetti serveren. Jantien loopt eerst naar de tempel, maar vindt tempel niet heel indrukwekkend. De weg ernaartoe is zeker niet aan te bevelen. Hij is heel snel en vooral als je hem op de terugweg weer op moet, voel je dat goed aan je kuiten.
22 juli b Janneke en Jantien bestellen allebei een Belgische wafel, die Jantien lekkerder vindt dan de wafels die je in België krijgt, omdat hier geen suikerklontjes inzitten.
22 juli cDe laatste stop die we maken is bij het vissersdorpje Tomo-no-Ura. Hier staat een kleine oude stenen vuurtoren. Je vraagt je af of die vroeger geholpen heeft, aangezien die zo klein is, maar hij zal er wel niet voor niets staan. We lopen wat rond en komen bij een winkeltje die de plaatselijk drank verkoopt. Ben noemt het kruidenjenever, maar Jantien vindt het meer iets weghebben van hoestdrank. Het is wat stroperig en smaakt heel zacht. Jantien die niet bekend staat als een alcohol liefhebber, kan dit drankje wel waarderen. In de winkel staan een plastic sneeuwpoppetje op zonne-energie te wiebelen. Dit past totaal niet bij de omgeving. De winkel heeft een open pui en het is goed warm. Zo’n wiebelend sneeuwpoppetje werkt dan echt op mijn lachspieren. Na een half uur hebben Evi en Jantien het wel gezien en voegen zich bij Janneke in een hotellobby. We hebben in totaal vijf kwartier, maar wij vinden het zo wel genoeg. Langzaamaan komen er steeds meer groepsgenoten eerder terug.
22 juli dRond half vijf komen we aan bij het hotel. De hotellobby zit op de negende verdieping en de kamers op de 10e, 11e en 12e verdieping. Janneke blijft in het hotel, terwijl Jantien met de andere naar het oude centrum loopt. Het ziet er mooi uit en heeft iets weg van het vissersdorp van vanmiddag. Rond half zeven is Jantien weer terug en haalt Janneke op om wat te gaan eten in het foodcourt in het warenhuis tegenover het hotel. Na het eten haalt Jantien nog wat boodschappen voor morgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *