Vandaag is er een fietstocht door de omgeving. Janneke gaat niet mee en blijft in het hotel. Zij gaat de was doen. Op de twaalfde verdieping staan twee wasmachines en twee wasdrogers die op munten werken. Het kost twee wasbeurten en een van de droger om alles te wassen. De spullen die niet in de droger mogen hangen nu in de hotelkamer te drogen.
Jantien verzamelt om 8.15 in de lobby voor de fietstocht. We gaan eerst met de trein naar Soya, dit is de tweede stop. Daar zijn we iets voor negen uur en om negen uur gaat de fietsverhuur open. Na een paar minuten komt er een vrouw aan en worden de fietsen verdeeld. Ze zijn voor bijna iedereen te klein, maar voor Jantien niet. Het zadel moet wel op z’n hoogst, maar dan is de fiets perfect. In totaal is de fietstocht 18km lang en we doen er ongeveer drie uur over. Onderweg stoppen we drie keer. Bij de eerste stop staat een man ons mooi aangekleed op te wachten. In de omgeving is een Japanse tuin. De man neemt ons mee naar binnen en laat wat prenten en een typisch Japans instrument zien.
Het is vandaag trouwens weer heerlijk warm 33 graden en 55% luchtvochtigheid. De tweede stop is bij een pagode. Vlak voor pagode gaat het een beetje steil omhoog en een aantal mensen voor me stappen af en blokkeren daarmee de weg, waardoor iedereen nu omhoog moet lopen. Bij de volgende etappe zorgt Jantien er ook voor dat ze wat verder vooraan zit. De pagode ziet er mooi uit en eromheen lopen is heerlijk. Je loopt dan in de schaduw en het waait er behoorlijk omdat het op een heuveltje staat. Als we weer verder rijden blijkt dat we nog niet iedereen hebben. We wachten naast een groep bomen met allemaal zakjes erin. Bij nadere inspectie blijkt in elk zakje een perzik te groeien.
De laatste stop is bij een Japanse schrijn. Voor we aan de trappen beginnen gaan de meesten een ijsje aan de overkant van de weg kopen, zo ook Jantien. De trappen naar de schrijn zijn volgehangen met lampions. Het complex zelf is ruim opgezet en ziet er mooi uit.
We moeten nu nog een klein kwartier verder fietsen voor we bij het station zijn. Hier leveren we de fietsen in. In de reisbeschrijving staat dat je ook terug kan fietsen, maar ik geloof niet dat ik de weg gevonden zou hebben. Iets meer dan de helft van de mensen, waaronder Jantien, besluit terug te gaan naar Kurashiki. De rest gaat door naar een Japanse tuin. We gaan met ze allen met de trein naar een groter station, daar gaan de twee groepen uit elkaar. We moeten ruim vijf minuten wachten. Om ons heen blijken alle Japanners in een rijen te zijn gaan staan. We besluiten dus maar aan te sluiten. We moeten een aantal haltes, maar het is geen probleem om op het juiste station uit te stappen. Op elk station is in ons alfabet het vorige, huidige en volgende station aangegeven. We weten dus een station van tevoren dat we eruit moeten.
Om half twee zijn we terug bij het hotel. Janneke en Jantien eten als lunch wat van de spullen die we gisteren bij de convini hebben gekocht. Daarna lopen we naar buiten en nemen een taxi naar Ivy square. Dit een een stuk waar alle gebouwen overgroeid zijn met klimopplanten. We lopen iets verder door en komen dan in het oude gedeelte van Kurashiki. Hier wandelen we wat rond. Het ziet er erg leuk uit Het leeft ook meer dan gisterenavond. Er is een soort Japanse gondel en er zijn riksja’s, maar in plaats van een fiets, word je voortgetrokken door een rennende Japanner.
Als we uitgekeken zijn lopen we naar de grote weg in de buurt en proberen we een taxi aan te houden. We staan er helemaal nog niet lang tot een vrouw op de fiets een praatje met Jantien begint. Ze heeft het over het warme weer en vraagt of we naar het station moeten. Jantien zegt ja, omdat het hotel aan het stationsplein ligt. Ze rijdt verder en komt dan weer terug. Blijkbaar staan er om de hoek taxi’s te wachten. Ze zegt dat we moeten blijven staan en zij zal er een halen. Terwijl we hierop wachten komt er een vrouw uit de winkel tegenover ons aanlopen in haar werkkleding om ons attent te maken op de taxi’s. Blijkbaar straalt het van ons af dat we een taxi willen. De eerste vrouw komt inderdaad met een taxi de hoek om en wij stappen in. De vrouw van de winkel rent daarna weer terug. Aangezien we een aantal stoplichten hebben, houdt de vrouw op de fiets ons makkelijk bij. Als we uitstappen staat ze al klaar om te helpen. Ze probeert ons te vertellen hoe we zonder trappen, het station in kunnen komen. We leggen uit dat we er al zijn, want we moeten naar het hotel. We bedanken haar nogmaals en ze vervolgt daarna haar weg, terwijl naar de lift lopen.
’s Avonds besluiten we weer wat te gaan eten in het winkelcentrum aan de overkant van het stationsplein. We lopen de Italiaan binnen en zien Ben daar zitten. We sluiten bij hem aan. Als we ons eten op hebben blijven we nog even zitten om te praten, maar om acht uur gaan we terug. Ben eerst nog even langs de convini voor het ontbijt van morgen en wij direct naar het hotel.