Vanochtend verzamelen we om 9 uur. Janneke gaat niet mee, die gaat haar eigen weg. Met de groep gaan we in een sneltreinvaart door een aantal wijken. We lopen eerst naar het metrostation en kopen daar voor 1000 yen (8 euro) een dagkaart voor de metro. Onze eerste stop is Asakusa. Toen we de metro uitkwamen hadden we direct zicht op de gebouwen van Asahi beer. Het grote gebouw stelt een volle bierpul voor compleet met schuimkraag, het kleinere gebouw ernaast is een zwart bierglas  met een gouden vlam, maar wordt de gouden drol genoemd. Links zagen we nog de Tokyo Tower.
We lopen verder naar de Sensoji tempel. Voor de tempel is een lange weg met aan beide zijden marktkraampjes met souvenirs. Na drie kwartier hier rond gelopen te hebben zijn sommigen weer wat souvenirs rijker en gaan we weer verder.
We gaan naar Shinjuku, naar het Tokyo Metropolitan Goverment gebouw. Hier mag je gratis naar de 45e verdieping om het uitzicht te bekijken. Helaas was het heiig en kon je niet ver zien. Op een heldere dag schijn je berg Fuji te kunnen zien.
We gingen weer verder naar Shibuya. Hier is het grote kruispunt waar Tokio bekend om staat. Het was er nu niet zo heel erg druk, maar bij groen licht staken er toch behoorlijk wat mensen over. We besluiten wat te eten in een restaurant met uitzicht op het kruispunt. Helaas zijn er maar drie tweepersoonstafels bij het raam, dus we gaan ergens in het midden zitten. Jantien bestelt een fruitsalade, maar krijgt een bord met alleen een bolletje ijs. Iets later halen ze het weg om het twee minuten later weer neer te zetten, maar nu heeft de ober een grote kom met fruitsalade bij zich. Hij schept een paar flinke scheppen fruit om het ijs heen. Waarom ze dat niet al in de keuken gedaan is onduidelijk. Als een een tafeltje bij het raam klaar is lopen we er heen om een foto te maken. De serveerster komt direct met spullen aan om de tafel opnieuw te dekken. We wachten even en als ze klaar gaan we weer staan voor onze foto. Dit mag blijkbaar niet, want als de voetgangers eindelijk gaan lopen worden we ongeveer aan onze armen weggetrokken bij het raam. Er wil een klant zitten. Dat wij ook klanten zijn, maakt ze geen moer uit.
Shibuya is een plek waar je kan gaan zitten en mensen kan bekijken. voor ’s avonds schijnen er nogal wat vreemd geklede Japanners langs te komen. De Japanners kijken zelf niet op of om als er iemand langsloopt die er naar onze standaarden vreemd uitziet.
We gaan weer verder en nu naar Omotesando. Dit wordt Champs-élysées van Tokio genoemd. Er zitten alle dure merken, zoals Louis Vuitton, Gucci, Prada enz. We gaan ook een gebouw in en de groep neemt direct allemaal foto’s, behalve Jantien. Het is inderdaad een mooi gebouw, maar het lijkt enorm om het Alexandrium in Rotterdam en daar maakt ze ook geen foto van. In de winkelstraat zit ook een winkel met souvenirs. Die gaan we toch maar in al is het voor de airco. Het is wel kouder in Tokio dan de rest van de reis. Zowel gisteren als vandaag is het 29 graden met 65 – 70% luchtvochtigheid. Gisteren miezerde het nog een beetje, wat wel lekker verfrissend was, maar vandaag is het droog. De Japanners pakken trouwens bij een druppel regen al de paraplu en als ze hem op hebben vergeten ze hem weer weg te doen al is het al tien minuten gestopt met regenen. Ze zijn blijkbaar bang dat ze smelten.
De groep gaat verder naar Ginza, maar omdat Tisa, Evi en Jantien daar gisteren al geweest zijn gaan we door naar Akihabara, dit is de elektronica wijk. We vinden een kleine overdekte markt waar je allemaal moeren, snoeren en dergelijke kan kopen. Verder is er vooral veel manga, Japanse strips, te zien. Er zijn ook Maid cafés, helemaal gericht op de anime/manga. De vrouwen staan in belachelijk pakjes op straat mensen binnen te lokken. Ze zien er uit als tienermeisjes. Een vrouw draait helemaal door als ze ziet dat er een foto van haar gemaakt wordt. Ze vliegt Evi ongeveer aan en eist dat de foto gewist wordt vanwege de copyright. Wij vinden dat je dan ook niet op de openbare weg moet staan in zo’n kostuum. Evi heeft echter helemaal geen foto genomen, want er stonden allemaal mensen van Belgische Koning Aap groep voor die we daar tegenkwamen. Als de groep wegloopt, rent het “Maid meisje” er achteraan omdat ze denkt dat zij een foto hebben genomen. Later neemt Jantien meerdere foto’s als ze niet opletten.
We houden het voor gezien en gaan terug naar het hotel. Bij het metrostation koopt Jantien eten en gaat naar het hotel. Om half zes komt ze eraan. Janneke blijkt om vijf uur teruggekomen te zijn. Zij is ’s ochtends op haar gemak richting het park gegaan. Op weg naar het park kwam ze langs een tempel, Benten Hall. Hier stonden waterlelies die zo groot waren geworden dat ze boven de balustrade uitkwamen. Daarna liep ze door naar de tempel. Toen ze dat allemaal gezien had, vervolgde ze haar weg naar het park. Ze heeft daar uit de automaat een warme koffie genomen en rustig in het park opgedronken.
Vervolgens is ze met de metro naar Shinjuku gegaan. Ze heeft ze wat door de wijk gelopen. Deze was erg gezellig, want er liepen veel mensen en er waren veel restaurants. Toen ze het Tokyo Metropolitan Goverment gebouw niet kon vinden heeft ze zich er door een taxi laten afzetten. Ze heeft de lift naar de 45e verdieping genomen en van het weinige uitzicht genoten. Ze heeft daar ook op hoogte geluncht. Na de lunch is ze rustig aan de terugreis begonnen. In de metro werd ze nog aangesproken door een mevrouw die slecht Engels sprak. Ze bleek een fysiotherapeut en wilde Janneke wel behandelen. Aangezien we toch binnen een aantal dagen thuis zijn, leek haar dat niet zo’n goed plan.
In het park bij het hotel heeft ze nog een ijsje genomen, waarna ze doorgelopen is naar het hotel.
Toen ze op de kamer was, klopten Paul en Freddy aan op zoek naar Jantien. Zij had namelijk gezegd dat ze haar laptop mochten lenen. Aangezien de laptop op de kast stond, hoefden ze niet op Jantien te wachten, maar mochten ze hem van Janneke direct lenen. Ze zaten nog op de kamer toen Jantien met de pizza’s aankwam. Paul en Freddy hebben ook wat pizza gegeten waarna ze weer weggingen. Wij hebben gewoon wat op de kamer gehangen en nog wat gelezen.