Vanochtend staan we om 6.30 uur, want Alexis wil om 8 uur weg. Toen hij dat gisteren in de bus zei kreeg hij boegeroep en gespeelde verontwaardiging van de groep. Als we om 7.15 het huisje verlaten zitten er al een aantal reisgenoten op de stoelen onder de overkapping. Blijkbaar kan je pas ontbijten vanaf half acht.
Kwart over acht gaan we weg. We rijden naar Soroa. Tegen twaalf uur stoppen we bij een restaurant langs de weg. Terwijl iedereen aan een grote tafel gaat zitten, staan Lianne en Jantien bij de ingang. Lianne om van de zon te genieten en Jantien op zoek naar gekleurde nummerborden die ze nog niet heeft. Als de sandwiches komen, gaan we wel aan tafel zitten. De sandwiches zijn hier meer beleg dan brood, er ligt heel veel ham (in ons geval) op. Ze hebben hier ook zelf gemaakte citroenlimonade, erg verfrissend en weer eens wat anders. Als we willen betalen zegt de ober dat we maar 7 CUC moeten betalen. Wij zijn er van overtuigd dat het 14 moet zijn, maar hoe we ook duidelijk proberen te maken dat we voor twee personen betalen, de ober is er van overtuigd dat hij gelijk heeft. Janneke vraagt bij de bus aan Alexis wat de consequentie voor de ober is als hij een kastekort heeft. Alexis zegt dat ze dat zelf moeten bijleggen. Dat gaat dan wel erg hard als je maar 20 CUC per maand verdiend. Alexis gaat voor ons proberen te betalen. Hem lukt het wel en de ober is ons ook dankbaar, want ondertussen had hij zijn fout ingezien.
Als we weer willen vertrekken is het erg warm in de bus. Op zich gek want Danilo zorgt er altijd voor dat de airco al een tijdje draait. De airco blijkt dan ook kapot. We moeten allemaal de bus uit en Alexis zegt dat het wel tien minuten à kwartier kan duren. We vragen of we nog een limonade kunnen bestellen en dat is goed. Als we vijf minuten zitten komt Alexis naar ons toe. De airco blijft kapot, maar de groep heeft besloten zonder airco door te rijden. We moeten nog zo’n anderhalf uur. Het wachten op een monteur kan echter wel vier uur duren. We hebben onze drankjes alleen nog niet en willen niet weglopen, terwijl ze nu gemaakt worden. Alexis gaat het vragen en binnen de minuut staan onze limonades op tafel. We drinken ze zo snel mogelijk leeg en gaan de bus is. Net een sauna. Het dakraam is wel opengezet en de deur van de bus blijft ook open. Alleen als het er stoffig is bij wegwerkzaamheden doet Danilo de deur dicht. Het is best uit te houden zolang de bus maar rijdt. Als hij stil staat voel je hoe warm het in de bus is.
Aangekomen bij de orchideeëntuin stappen we om twee uur de bus uit. Voor het eerst is het prettiger om de bus uit te stappen dan in te stappen. Er is een wandeling met gids door de tuin. Iedereen doet daar aan mee, behalve wij. Wij nemen onze boeken en gaan op een stoel in de schaduw zitten. We hebben het niet zo op tuinen. Voordat we gaan zitten lopen we eerst alleen naar een oude Nederlandse stadsbus die hier nog gewoon rondrijdt, al staat hij niet geparkeerd. Het is helemaal nog hetzelfde inclusief de sticker die waarschuwt voor de boete van 60 gulden bij zwartrijden die op het hokje van de chauffeur is geplakt.
Na een half uur lezen is de groep terug en gaan we naar het hotel, dat blijkt om de hoek. Wij hebben een huisje bijna aan het zwembad. Daar is het nu een enorme herrie, maar om zes uur houdt dat op. Er zijn heel veel mensen die een dagpas kopen om een dag te komen zwemmen. Het is best grappig als we met onze koffers een weg door mensen in badkleding een weg naar ons huisje zoeken.
We zetten de spullen neer en gaan dan ook zwemmen. Het zwembad bestaat uit twee delen, een diep en ondiep gedeelte. Er is een verbinding tussen die twee delen en die zit onder een bruggetje, waar veel kinderen vanaf springen. Veel zwembaden hier zijn steeds erg ondiep, maar hier mag je wel duiken. Iets wat in die andere baden niet mag.
Na het zwemmen gaan we de was weer doen en die hangen we buiten op aan de muur. De muur heeft decoratief uitstekende stenen, waar de was heel goed aan blijft hangen.
Om half acht lopen we naar het begin van het complex, want daar schijnt het restaurant te zijn. Als we weglopen komt er een bewaker achter ons aan en die vraagt wat. We begrijpen hem niet, dus Jantien loopt terug. Hij vraagt het nog eens en probeert dan de deur open te doen. Als dat niet lukt gebaart hij dat alles goed is. Hij wilde even zeker weten of we de deur op slot hadden gedaan.
Het eten is hier inclusief. We krijgen een salade vooraf, kunnen kiezen welk hoofdgerecht we willen en er is ook nog een toetje. Het smaakt allemaal erg goed. Na een uur zijn we klaar en gaan we weer terug naar ons huisje. Dezelfde bewaker ziet ons naar binnengaan en blijft wachten totdat hij ziet dat we de was binnenhalen en dat loopt hij weer door. De bewaking is hier best goed.