20 augustus – (naar) Havana

We staan om half zeven op. We gaan ontbijten en gelukkig is er vandaag meer keuze dan gisteren. We zitten nu in een huisje dat verder van de ingang ligt en we hebben een eigen trap. We hebben dus ook een bellboy besteld om 8.15, want we gaan om half negen weg. Als we terug komen van het ontbijt zit de man al op een stoepje te wachten. Als Jantien om kwart over acht de tassen buiten zet is er echter niemand in de buurt. Na een paar minuten komt er iemand aanlopen om de tassen te dragen. Het is een geliefd baantje want het is snel verdiend, 1 CUC per tas.
20 aug a Om elf stoppen we even om naar de wc te gaan en iets te drinken. We zijn nu aan de rand van Havana. We hebben met de groep besloten dat we een toer doen i.p.v. direct naar het hotel. Om 11.40 staan we op het plein van de revolutie. Het is een enorm plein en het is er ook goed heet. Aan een kant is een toren en een beeld van de nationale held José Martí en op de twee flatgebouwen er tegenover zijn Che en Cienfuegos in lijnen getekend.
De volgende stop is Hotel Nacional. Hier verblijven de belangrijke mensen. Als we terug naar de bus lopen is er net een Britse tv-ploeg een item aan het opnemen. Helaas versprak hij zich de eerste keer, dus moest het nog eens over.
20 aug bHierna is Hamelstraat aan de beurt. Hier hebben kunstenaars zich uitgeleefd op muurschilderingen, badkuipen en andere knutselwerken. We vinden het niet zo bijzonder. Wel zijn ze hier gewend aan toeristen en word je elke meter aangesproken. Jantien heeft aan haar tas nog een aapje hangen, Janneke was zo slim om het eraf te halen, en nu wordt ze door kinderen belaagd die het aapje willen hebben. In de bus halen we het aapje er ook maar af.
We rijden door naar Habana Vieja, oftewel oud-Havana. Hier gaan we lopen. Alexis legt uit dat Cubanen zoveel mogelijk op straat lopen en niet op de stoep en onder de balkons. Je weet immers nooit wanneer er een naar beneden komt.
20 aug cEnkele gebouwen zijn opgeknapt, maar veel ziet er erg vervallen uit. Sommige wegen zijn ook helemaal opgebroken. We komen langs een apotheek wat meer een museum is dan functioneel. Het ziet er prachtig uit met alle potten op de plank, maar die zijn allemaal leeg. Er is een kleine vitrine waarin wat medicijnen liggen, maar veel is het niet. Er ligt wat aspirine en maandverband en dat is het wel.
We lopen door naar Plaza Vieja. Hier spreken we om drie uur weer af, dan hebben we ruim een uur om wat te eten. Wij lopen naar hotel Raquel, een Joods hotel met een dakterras. We hebben echter geen zin om naar boven te gaan en blijven beneden. We nemen allebei een kippensoep, die rood is en alleen maar groente bevat, en een salade van groente, tonijn, ham, kaas en fruit. We hebben nog niet zo’n goede lunch gehad.
Janneke besluit door te lopen naar Plaza de la Catedral en Jantien loopt naar het ontmoetingspunt. Daar aangekomen is de Britse tv-ploeg er weer. Nieuwsgierig waarvoor ze zijn loopt Jantien eropaf en vraagt het. De man, Simon, vertelt dat ze van London Live zijn en een item maken dat heet “48 hours in Havana”. Jantien zegt dat we ze net ook gezien hadden en toen al hadden gegokt dat hij Brits is. Hij zegt: “Laat me raden, jij komt uit Nederland”. Altijd fijn om te weten dat je een goed Nederlands accent hebt als je een andere taal spreekt. We praten wat over de hoogtepunten van onze reis en over het gebrek aan tijd dat hij heeft. Hij werkt van acht tot acht en gaat na twee dagen weer terug. Hij is ook net is het nieuw geopende Mauritshuis geweest en ik moet er echt heen van hem, Rotterdam – Den Haag is niet zo ver.
We lopen langs een aantal pleinen, voordat we Janneke weer zien. Janneke ziet op een terras en er zitten twee vrouwen voor met enorme sigaren. Dat zijn eigen twee sigaren aan elkaar geplakt met tape. Je mag een foto van ze maken voor 1 CUC, maar ze verdienen niet veel. Veel mensen maken een foto van afstand en lopen dan door.
20 aug d Op weg naar het hotel rijden we langs de Amerikaanse ambassade. Hier staan een heleboel vlaggenmasten voor. De Amerikanen hadden namelijk een scherm op gehangen met boodschappen voor de Cubanen. De Cubaanse regering beantwoordde dit met heel veel vlaggenmasten met Cubaanse vlaggen ervoor, zodat de teksten niet meer te lezen waren. Toen de Amerikanen het bord weghaalde, haalde de Cubanen de vlaggen weg.
Het hotel ligt een behoorlijk stuk buiten de stad en bestaat uit een groot hotelgebouw en bungalows. Wij hebben bungalows. De nummers zijn wat verwarrend, maar de kamers zijn geweldig. Het is allemaal wat oud, maar dat is alles is Havana, maar we hebben een aparte slaapkamer en woonkamer.
20 aug e Als de spullen op de kamer ligt gaat Jantien geld wisselen. Op weg naar de receptie komt ze Fred tegen. Hij zit op een randje onder een boom met zijn tas nog naast zich. Hij heeft zijn kamer nog niet gevonden, want de nummering is ook erg vreemd. Samen gaan ze een nieuwe poging doen. Ze vragen het even aan een medewerker en komen dan via de vuilnisstort bij Fred’s zijn kamer.
Onderweg naar de receptie komt Jantien Lianne en Annemarie tegen zijn gaan ook geld wisselen, maar zij gaan naar de bank want de koers is niet zo gunstig bij het hotel. Jantien besluit mee te gaan. De bank zou om zes uur dicht gaan dus we moeten even doorlopen. Kwart voor zes zien we de bank met een hoop mensen ervoor. Annemarie gaat vragen of we hier geld kunnen wisselen. De man wijst naar de overkant van de straat en buiten steekt er een man zijn vinger op. Wij lopen richting de overkant van de straat, maar worden tegengehouden. We zijn helemaal goed, maar we moeten buiten blijven wachten. De man die zijn vinger opstak was de laatste, wij zijn erna.
Het wisselen gaat soepel alhoewel Jantien het grappig vond toen ze vroegen waar we vandaan kwamen, terwijl ze onze paspoorten hebben.
20 aug f Om zeven uur staan we weer klaar voor de bus, we gaan naar de andere kant van baai, bij het fort. Hier krijgen we allemaal een Cuba Libre (of cola als je alcoholvrij wilt) en kijken naar de zonsondergang. Naar mate het donker wordt krijgt de skyline van Havana langzaamaan steeds meer lichtjes.
Hierna rijden we door naar het restaurant. Janneke en Jantien doen hetzelfde als vanmiddag, namelijk soep en een salade. We zitten buiten onder grote rieten puntdaken en uiteraard staat ook hier een band te spelen. Het is best nog wel warm, nog steeds boven de 30 graden en het windje gecreëerd door de ventilator is erg welkom.
Na het eten rijden we terug naar het hotel, waar we moe in bed stappen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *