Bangkok (10 augustus)

Vanochtend stond om 6 uur de tuktuk chauffeur van twee dagen geleden al op ons te wachten. We reden in een rap tempo naar het vliegveld en konden als tweede inchecken. Bij AirAsia mag je maar 15 kilo meenemen, dus hadden we alle boeken en andere zware dingen in de handbagage gedaan. De tassen wogen allebei 15,5 kilo, dus dat was goed. Bij de beveiliging moest Leonie alleen haar tas openmaken, ze had namelijk alle opladers in haar handbagage en dat is niet te herkennen op de monitor.

Toen het bijna boarding time was werd er omgeroepen dat we naar een andere gate moesten. Dat was alleen niet zo handig, er moest namelijk nog een vlucht boarden op diezelfde gate op hetzelfde moment. Iedereen was na de gate wijziging al in een lange rij gaan staan (en wij stonden vooraan) omdat we dachten dat we zo aan boord konden. Een man in uniform zei dat we beter nog konden gaan zitten, maar er waren en geen stoelen vrij en we stonden vooraan, dus zijn we blijven staan. Het is namelijk redelijk essentieel om vooraan te staan aangezien je geen stoelnummer hebt. Toen uiteindelijk 5 minuten voor de officixc3xable opstijgtijd mochten boarden gingen wij als eerste richting vliegtuig. We namen de stoelen vooraan met 3 x zoveel beenruimte, plus je bent snel het vliegveld uit. Na ruim een uur vliegen landden we maar 5 minuten te laat. We waren inderdaad snel het vliegveld uit, bus in, bus uit en bijna vooraan bij de immigratie. We moesten nu maar 5 minuten wachten i.p.v. een uur van vorige keer. De tassen kwamen er net aan, dus mee op de kar en naar de taxi.

We gingen naar hetzelfde hotel als vorige keer in Bangkok, dat hebben we namelijk al betaald. We zijn als eerste het pak van Peter op gaan halen, wat er zeer goed uitziet. Daarna zijn we de rest van het boodschappenlijstje gaan afwerken. We hebben kralen gekocht voor Lonneke, shirts voor Nicolette en de kaarten toch nog maar even gepost (waren we 3 weken geleden vergeten en in Laos en Cambodja kan je geen Thaise postzegels gebruiken). We zijn nog even in China Town en een shopping mall geweest, maar we 2 shirts hebben gekocht voor Peter en Leo.

Na nog een uur achter het internet gezeten te hebben gingen we naar de kamer om de tas in te pakken. Alles moest er weer uit om alle nieuwe spullen en vooral het pak goed in te kunnen pakken. Maar gelukkig krijgen we hier wat ervaring mee en waren we vrij snel klaar. Leonie had wel zin in een massage en we gingen op zoek naar een andere salon. Jantien vind zoiets helemaal niets maar is wel even meegelopen. Nadat Leonie naar binnen was gegaan ging Jantien terug naar de hotelkamer om haar boek te lezen. Na een half uur kwam Leonie helemaal relaí terug en wilde nog even haar gezicht ook laten doen. Ze vond het wel zo gezellig als Jantien meeging, maar ook dit liet ze aan haar voorbij gaan.

Na alle behandelingen was Leonie er helemaal klaar voor, maar we moesten eerst nog even eten. We hadden niet zoveel geld meer, dus wilde Leonie nog even pinnen, maar Jantien vond dat het moest kunnen. We hebben gewoon niet het duurste van de kaart besteld en toen hadden we zelfs nog geld over voor sinaasappelsap en verse ananas voor op het vliegveld.

Om 22.00 gingen we met de rugzakken op de rug opzoek naar een taxi. We hebben al wat ritten van en naar het vliegveld gemaakt deze vakantie dus we weten wat het kost en hadden ruim geld gereserveerd. Leonie benaderde een taxi en vroeg expliciet om een meter en de chauffeur zei ja en deed de meter aan. Tijdens de rit begon de chauffeur te vertellen dat een rit naar het vliegveld zo’n 200 Bath kost en dat vonden wij een redelijk prijs en waren daar wel blij mee. We hadden 250 Bath gereserveerd in het geval we in de file kwamen, of ander oponthoud. Op een gegeven moment zag Leonie dat de chauffeur de meter had uitgezet, hier waren we niet blij mee, maar 200 Bath was ook goed. De rit ging erg spoedig en we namen alleen de goedkope tolweg (20 Bath) en niet de dure (50 Bath). Toen we bijna bij het vliegveld waren kwamen we toch nog een in file, een file voor het afzetgedeelte van het vliegveld. Toen we er uiteindelijk waren en de tassen uit de auto hadden betaalde Jantien de chauffeur de "afgesproken" 200 Bath. Terwijl we naar onze tassen bogen begon de chauffeur te zeuren dat we 300 moesten betalen en dat is echt afzetterij. (’s Ochtends kostte de rit 320 Bath en dat is inclusief 50 Bath extra voor het nemen van een vliegveld taxi en dat was in de file en inclusief de dure tolweg.) De chauffeur begon een beetje zielig te doen, dat het echt 300 was en dat hij de tolweg had betaald en dat hij de meter had afgezet. We hebben hem gezegd dat wij niet hebben gevraagd voor het afzetten van de meter, de tolweg maar 20 Bath was en dat hij 200 had gezegd (en wij dat herhaald hadden) en we zijn gewoon weggelopen.

Tijdens het inchecken bleek de vlucht overboekt te zijn en Leonie vroeg of ze vrijwilligers nodig hadden, maar dat was niet zo. We kregen netjes de stoelen die we on-line hadden gereserveerd en gingen richting de paspoort controle. Daar stonden militairen als extra controle, waarschijnlijk als reactie op de verijdelde aanslagen in Engeland. Alles ging verder goed en we zaten al snel bij de gate te wachten.

Een half uur voor boardingtime werden er een aantal mensen omgeroepen, die maar niet kwamen. Een uur lang werden steeds dezelfde mensen omgeroepen om zich bij onze gate te melden. Blijkbaar waren dit de vrijwilligers die naar de business class waren verplaatst en hun boardingpass moesten wisselen. Helaas wilden ze niet gaan beginnen met boarden voordat ze die mensen hadden gevonden, dus het werd later en later. Om ons heen zag je allemaal mensen moe voor zich uitkijken en met moeite wakker konden blijven. Op den duur vond iedereen het wel tijd en gingen we met z’n allen in de rij staan, terwijl we helemaal nog niet mochten. Uiteindelijk mochten we boarden en binnen no-time was de balie niet meer bereikbaar omdat ie omgeven was met mensen. Toen vroeg de omroepster om plaats te maken en de business class passagiers erlangs te laten, waar werkelijk niemand gehoor aan gaf. Iedereen was het wachten zo zat, iedereen wilde naar het vliegtuig. We vertrokken weer eens te laat, meer dan een half uur, maar de precieze tijd weten we niet, omdat we allebei al (half) lagen te slapen tijdens het opstijgen. Leonie heeft het opstijgen helemaal niet meegekregen en schrok toen ze Jantien haar horloge zag en zag dat het al 2.30 was terwijl ze dacht dat we nog op de grond stonden.

0 thoughts on “Bangkok (10 augustus)

  1. Wel weer een interessante reis nog niet alles gelezen maar tot nu toe heel erg leuk. Wel leuk want het nederlandse meisje grietje om te ruilen met Jantien.
    En is het pak voor Peter goed bevallen? En Jantien toch mazzel dat je mee mocht in het vliegtuig ondanks maar 1 Hartog nu meiden als ik meer tijd heb zal ik alles nog lezen en de foto”s zie ik wel tegemoet
    kitty

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *