Vanochtend werden we om 8.00 opgehaald met de tuktuk om naar de bamboetrein te gaan. De bamboetrein is een soort vlot van bamboe met treinwielen eronder en een motortje erop. De tuktuk werd met moeite op de bamboetrein getild en toen konden we weg. Het vlot is zo’n 30 cm boven de grond dus je heb een beetje het gevoel dat je vliegt. Onze trein was al 20 jaar oud en het vlot zag er ook niet zo stevig uit, wel om te zitten, maar niet om te staan. Leonie ging aan de rechtervoorkant zitten en Jantien aan de linkervoorkant. Het is een enkelspoor dus als je iemand tegenkomt moet de lichtste afbreken. Na een rit van zo’n 10 minuten komen we een trein tegen die vol met takken ligt. Gelukkig voor die trein is er een wissel in de buurt en parkeert hij zijn trein even op een zijspoor zodat wij erlangs komen. Iets verderop staat weer een trein op de rails, maar daar ligt bijna niets op en die is in een paar tellen van de rails. We hobbelen vrolijk verder en we beginnen langzamerhand te begrijpen wat de NS met vierkante wielen bedoelt. De rails is zeker niet gelijkmatig en het kan niet anders dan dat dat slecht is voor de wielen en het onderstel. Helaas komen we daar snel genoeg achter als na een kwartiertje de achteras van de trein breekt. We merken er zelf niets van maar de bestuurder zet hem snel stil en met wat moeite tillen ze de tuktuk eraf. Gelukkig is er een weg in de buurt en we gaan met de tuktuk verder, de kapotte trein achterlatend.
We gaan nu naar een nieuwe tempel, waar ze in 1997 aan het bouwen zijn. Het is weer eens iets anders dan alle oude historische en nu kunnen we goed zien hoe de oude eruit zagen. Ze worden namelijk gebouwd in Angkor Thom en Angkor Wat stijl. Ze zijn al redelijk ver en je kan zien dat het is moois gaat worden.
Hierna zijn we nog naar een andere nieuwe tempel geweest, waar ze alle sterrenbeelden hadden staan. Het leken op Chinese sterrenbeelden, maar de gids zei dat het iets anders zat in Cambodja. Dit is trouwens de eerste keer dat we iemand hebben ontmoet die ouder is, maar later is geboren. Onze gids is 17 april 1980 geboren, maar is volgens de Cambodjaanse telling 27, Jantien is 30 maart 1980 geboren en is dus 26. Als we het goed begrepen hebben komt dit doordat de gids net voor het Cambodjaanse nieuwjaar is geboren en iedereen dan een jaar ouder wordt. Dus toen de gids een paar dagen oud was, werd hij al 1.
Voor de lunch hebben we Khmer gegeten en het is wel lekker. Het is een beetje hetzelfde als ze hier allemaal (omliggende landen) eten. Het is rijst met op de schalen vlees met groente. Het is niet gekruid (op ons verzoek in ieder geval) en het smaakt best goed.
Als laatste gingen we naar drie stupa’s bovenop de berg en ze hadden gezegd dat het 509 treden waren, iets wat Jantien natuurlijk moet natellen. Zij kwam op 493, maar er zijn meerdere wegen naar boven, dus misschien dat een andere weg meer treden kent. Toen we boven kwamen hadden we het heel warm en moesten even bij komen, maar zodra we over de reling keken naar het uitzicht zagen we regen al en binnen de minuut regende het bij ons ook. We schuilden onder een kapotte parasol voor ongeveer een half uur voor de regen zacht genoeg was om weer naar beneden te gaan. Voor een van de stupa’s is een soort terras waar de kinderen ontzettend veel lol hadden, ze "zwommen", gleden over de vloer of duwden elkaar rond. Maar zodra wij inzicht kwamen stonden er een aantal op om direct heel zielig hun handje op te houden. Het is echt jammer dat ze dat aangeleerd krijgen of moeten doen.
’s Avonds zijn we nog even naar de Russische markt geweest, is niets Russisch aan, de naam blijkt een historische oorsprong te hebben, maar de meeste stalletjes gingen al dicht. Al hadden ze alleen maar dingen die we al gezien hebben. Vanavond gaan we onze tassen inpakken en hopen dat we ze onder de 15 kilo kunnen krijgen, anders wordt het bij betalen. Morgenochtend vliegen we namelijk naar Bangkok en dan morgenavond na middernacht vliegen we naar Dubai.