Vanochtend worden we vanzelf wakker omdat anderen hun bed uitgaan. We gaan om half acht ontbijten en om half negen vertrekt de groep om de Voltzberg te beklimmen. Janneke gaat uiteraard niet mee, maar Jantien heeft er ook niet zo zin in. Je schijnt door stromen te moeten lopen en steeds je slippers en wandelschoenen moeten wisselen. Of op je slippers beginnen, maar wel je wandelschoenen meenemen, want aan het eind heb je die nodig. Laat maar.
Wij lopen achter ons huis omhoog naar het “vliegveld”. Het is een stuk gras waar 2 à 3 vluchten per maand komen. Hier zitten wat vogels, al verschuilen die zich als het te warm wordt.
Vlak achter ons huis zitten een heleboel doodskopaapjes. Als we stoppen om ze te bekijken komen er ineens veel meer. We laten de aapjes maar met rust en lopen het pad naar boven, naar het vliegveld. We zien hier verschillende vogels, waaronder twee rood-blauwe papagaaien. Ze waren helaas alleen te snel voor de foto. Omdat het een vliegveld is, is er ook een wachtruimte, vier banken in een vierkant met een dak erop. Hier zitten we een tijd en als we wat horen loopt Jantien naar de bomen om het beter te kunnen zien.
Iets na tien uur lopen we via een andere route terug. We lopen nu tussen de bomen door over een klein pad, het lijkt net een echte trekking. Terug bij ons huis besluiten we vakantie te vieren. Gewoon een beetje niets doen, lezen, zoiets. Jantien gaat langs de kant van de rivier zitten en ziet een hoop vlinders vliegen. Ze gaan steeds naar een bepaald punt en als ze iets verder loopt ziet ze een heleboel vlinders bij elkaar op de grond tussen de rotsen zitten.
We eten ons lunchpakket in ons huisje en blijven gaan gewoon wat lezen. Later lopen we nog eens naar de rivier (Coppename rivier) waar de gieren een bad nemen. Ze gaan om de beurt de rivier in en gaan dan op de rotsen zitten met hun vleugels wijd om ze te drogen. Het is een heel mooi gezicht.
Om vier uur zou de rest terugkomen, maar iets voor zes uur horen we het bootje aankomen. Jantien was net op weg om nog eens vogels te gaan kijken op het vliegveld. Ze ziet nu weer veel gieren, maar ook twee papagaaien, die volgens de Surinamers trouwens raven heten. Ook komt er een toekan overvliegen die daarna op een tak in het zicht gaat zitten. Weer eentje voor de foto.
De wandeling van de groep viel best wel tegen. Ze kwamen moe en onder de modder terug. Het was modderiger dan verwacht.
’s Avonds eten we weer wat de pot schaft, namelijk rijst, saus met vis en kool. De vis is gewoon in rechthoekige stukken gesneden, dus je hebt of veel graten of geen. Na het eten heeft iedereen het al snel gehad en gaan iedereen snel naar bed. Tegen tien uur ligt bijna iedereen weer in zijn eigen klamboecoconnetje.