Omdat iedereen nog lag te slapen werd de film erg laat gestart, zelfs zo laat dat die nog niet afgelopen was toen we gingen landen. Toen we het vliegtuig uitgingen bleek dat we met de bus naar de terminal gereden zouden worden. We hadden niet zo’n haast dus namen we de derde en laatste bus, hier was tenminste genoeg ruimte om te ademen. We moesten door de douane, maar dat gaat heel snel, de beambte kijkt amper naar je foto, maar de nationaliteit is voldoende. We konden met de bus naar een andere terminal, maar je kon ook lopen. We besloten met een stel anderen om te gaan lopen. Alleen Jantien klaagde nogal dat de flessen wijn die we in Buenos Aires gekocht hadden zo zwaar waren, dus bood Boris aan om die te tillen. We kozen voor “niets aan te geven” en liepen tussen de afhalers door op weg naar de juiste terminal. Na 15 à 20 minuten lopen waren we er al. Hier moesten we onze instapkaarten laten zien, want we moesten nu weer naar het reizigersgedeelte. Hier konden we weer wachten, dus gingen we opzoek naar wat eten. Aan de andere kant van de vertrekhal hebben we lauwe pasta met fruit uit blik op, maar het smaakte goed. Hierna zijn we weer naar de juiste gate gelopen waar we weer konden wachten.

Ruim 20 minuten na de instaptijd kwam de rij in beweging. Nu moesten we nog een klein stukje (2,5 uur) vliegen en we zijn in Nederland. In het vliegtuig konden we weer wachten, want er kwam een passagier niet opdagen. Een half uur te laat vertrokken we eindelijk. Tijdens de vlucht heeft Leonie wat gelezen en een sudoku opgelost, terwijl Jantien bijna heel de vlucht geslapen heeft.

Ongeveer 20 minuten te laat landden we op Schiphol. Ons vliegtuig werd snel op een slurf aangesloten en we konden op weg naar onze spullen. Hoewel andere van de groep andere ervaringen hebben, bleek dat we zoals altijd lang op onze koffers moesten wachten. Toen we met volgeladen karretje naar buiten wilden rijden werden we aangehouden. Onze tassen moesten door de scanner. De douanier weet alleen niets van Argentinië en Buenos Aires. Ze vroeg ons naar illegale cd’s en andere nepartikelen. Die zijn alleen niet in Argentinië te krijgen, we hebben ze in ieder geval niet gezien. Ze ondervroeg ons of je uit Azië kwamen, want daar is alles goedkoop en er is ook veel te verkrijgen. Argentinië en Chili zijn maar iets goedkoper dan Nederland, dus niemand koopt daar een hoop souvenirs. Nadat alles gecheckt was mochten we alsnog door.