Vanochtend hebben we om 9 uur afgesproken met Chammi. We willen naar het centrum van Kandy. Eigenlijk is het een vrije dag, ook voor Kandy, maar toen we gisteren vroegen hoe we met een tuktuk naar de markt moesten, zei Chammi dat hij wel zou rijden. Het is niet zo heel erg ver, gisteren hebben we het natuurlijk gelopen, maar voor Janneke is het wel wat ver.
Chammi zet ons af aan het begin van de (winkel)straat. Kandy wordt beschouwd als (een van) de mooiste stad van Sri Lanka. Misschien een ander deel dan dit, want we vinden het helemaal niet zo mooi, maar vooral ontzettend druk. Er is niet normaal op de stoep te lopen, overal zijn mensen. De stoep is hier wel met een hek van de weg gescheiden. Het is gewoon te druk om zo maar ergens over te steken en nu worden de voetgangers gedwongen dat bij zebrapaden te doen. Bij deze zebrapaden staat politie om het verkeer te regelen.
Als eerste gaan we naar een boekenwinkel. Janneke spaart bijbels in verschillende alfabetten, Jantien wiskundeboeken. Jantien loopt een klein boekwinkeltje binnen en daar zijn drie vrouwen aan het werk. Ze vraagt om een wiskundeboek in het Singalees. Ze vinden het nogal een raar verzoek en weten niet zo goed welk boek ze nou wil hebben. Uiteindelijk krijgt ze er drie in handen, waarvan Jantien er een neemt. Het boek kost 300 roepies, nog geen 2 euro.
We lopen verder de straat af en komen rechts de mart tegen. Hier wordt vooral kleding verkocht, maar ook andere niet-eetbare dingen zoals speelgoed. Jantien wil wel een katoenen, loszittende broek kopen, waar heel veel mensen hier in lopen. Het is echter niet zo makkelijk. Ze hebben voornamelijk twee maten, medium of XXL. Medium is te klein en in XXL kan Jantien tot haar oksels optrekken. Het kost wat winkeltjes, maar uiteindelijk vinden we er twee. Er is een man, die ons van winkel naar winkel sleept om de juiste broek te vinden. Hij heeft zelf ook een winkel, maar verkoopt zijde, geen broeken. Hij vertelt dat hij de Nederlanders dankbaar is voor de hulp na de tsunami. Blijkbaar is ons geld hier goed terecht gekomen. Hij vertelt ons ook dat we naar de lokale kruidenmarkt moeten. Die is veel goedkoper dan als je iets bij de kruidentuin koopt. We hebben inderdaad gezien dat de prijzen bij de kruidentuin heel hoog zijn en wij willen wel naar de kruidenmarkt. De man wijst een beetje in de juiste richting, maar als Jantien vraagt waar het precies is, loopt hij met ons mee. Zodra we bij een stalletje staan loopt de man weer terug naar zijn eigen stalletje op de andere markt aan de andere kant van de weg.
De prijzen zijn inderdaad een stuk lager dan bij de kruidentuin, zo’n 3 keer goedkoper. We slaan kruiden voor Leonie in, thee en nog een speciale olie voor Peter. We kopen ook direct maar wat fruit bij de buurman. Dit is trouwens echt een markt voor de Sri Lankanen, je ziet er weinig buitenlanders. We zijn nu wel redelijk door ons geld heen. We lopen terug zoals we gekomen zijn en proberen geld te pinnen wat mislukt. Janneke gaat bij een KFC zitten met alle spullen en Jantien gaat op zoek naar een pinautomaat van de Commercial Bank. Hier lukt het pinnen namelijk wel.
In de buurt kan ze niets vinden, dus ze loopt terug naar de markt, hier moet ook ergens het station zijn en gisteren heeft ze daar een Commercial Bank gezien. Als iemand vraagt of ze een broek wil kopen, antwoord ze dat ze ook zoek is naar het station. Blijkbaar gaat ze verkeerd en wordt teruggestuurd. Nog geen 20 meter verder komt ze de man van daarnet tegen. Ze zegt dat ze op zoek is naar een ATM, maar wel van Commercial Bank. We gaan weer in de richting waar ze vandaan komt op weg naar een grote shopping mall. Hier zijn ook drie banken te vinden, waaronder de juiste. Zodra de bank in zicht is draait de man weer om en gaat terug naar zijn stalletje.
Na het pinnen, op weg naar Janneke, komt Jantien de man weer tegen. Hij informeert of het pinnen gelukt is en doet de groeten aan Janneke.
Bij de KFC vonden ze het blijkbaar niets dat Janneke alleen een yoghurtdrankje had en verder niets. Als Jantien terug is besluiten hier maar wat te eten, ook al is het net half twaalf geweest. De Sri Lankanen vinden dat blijkbaar een prima lunch tijd, want de zaak zit helemaal vol.
Na het eten lopen we via een tussendeur naar de supermarkt ernaast. Hier is van alles te krijgen, maar wij kopen alleen wat drinken en crackers.
Een tuktuk is zo gevonden en we rijden in een aantal minuten naar het hotel. Hier gaan we genieten van onze vrije dag. Janneke gaat lekker in bad, Jantien leest haar boek uit en werkt de weblog bij. Ook wassen we nog wat broeken, want alles wordt hier lekker stoffig van al dat zand.
Om vier uur gaat Jantien weer op pad. De e-reader van Janneke loopt steeds vast en ze gaat kijken of ze een goedkope e-reader kan vinden hier. Helaas is er geen goedkope e-reader, sterker nog er zijn helemaal geen e-readers. Een uur later is Jantien weer terug in het hotel en installeert nu maar een app op Janneke haar telefoon zodat ze toch nog kan lezen.
Bij het avondeten vanavond hebben ze “action stations”, dat betekent dat er op vijf plekken eten voor je wordt klaar gemaakt. We beginnen met een hopper. Dit wordt gemaakt in een pan in de vorm van een halve bol. Eerst wordt er een dun laagje deeg ingedaan en daarna wordt er een ei ingebakken. Je krijgt het als bakje op je bord geserveerd.
Ze hebben ook knakworstjes, naanbrood, mals gebakken rundvlees en je eigen salade wordt voor je klaargemaakt. De zaal hebben ze weer mooi aangekleed met een bouwwerk van groente in het midden en ook het brood is mooi gepresenteerd.