Om 8 uur gaat de wekker. We hebben goed geslapen. De bedden zijn goed, alleen een beetje aan de kleine kant en dat zegt wat als wij dat vinden (maximaal 1.62 m). Je moest moeite doen om je voeten onder de deken te houden.
Vandaag gaan we met de hop-on-hop-off bus de stad verkennen. Vlakbij het hotel is er een halte. We besluiten eerst een heel rondje in de bus te zitten en daarna pas uit te stappen bij het museum district six. Het rondje duurt 2 uur, maar geeft een mooi beeld van de stad. De bus is een dubbeldekker, die boven alleen aan de voorkant een dak heeft. We gaan net achter het dak zitten. Op deze manier kan je de mooiste foto’s maken. Het waait echter hard, dus besluit Janneke haar bril maar af te doen uit angst dat die af waait.
We kunnen de tafelberg niet op, want de kabelbaan is toe aan zijn jaarlijkse onderhoudsbeurt. De bus rijdt echter wel naar het opstappunt en dat is al redelijk hoog. Op deze manier hebben we toch een overzicht van Kaapstad.
Tijdens de tweede ronde stappen we uit bij het District Six museum. District Six was vroeger een arme, maar levendige wijk. Er leefden mensen van verschillende afkomst. Erg was veel muziek, veel jazz en mensen gingen helemaal los tijdens carnaval. Het deed ons denken aan New Orleans. De blanke machthebbers vonden dit echter niets en besloten het geheel te ontruimen en alleen toegankelijk te maken voor blanken. Tegenwoordig is het grootste gedeelte van district six gras en onkruid. Geen politicus of projectontwikkelaar durft er zijn handen aan te branden. Het museum is klein, maar een mooie gedenkplaats voor de verdwenen wijk.
Hierna lopen we de straat uit, naar kasteel Goede Hoop. Dit is gebouwd als verdedigingswerk, maar er is echter nooit een schot gelost ter verdediging. Er werd alleen geschoten om de inwoners erop te attenderen dat er een schip aan kwam. Het is gebouwd als pentagram en elke hoek heeft de naam van een koninklijk titel. Toen we aankwamen besloten we te wachten op de rondleiding van 14.00. In de tussentijd gingen we wat eten in het restaurant. We wilden eigenlijk soep, maar toen dat er niet bleek te zijn, kozen we voor een burger met patat. Iets later kwam er een vrouw uit te keuken vertellen dat ze ook geen burgers hadden. We besloten toen maar alleen patat te nemen. We kregen één bord met een heleboel patat erop. Toen we het net op hadden gingen we naar buiten, waar het steeds harder was gaan waaien. Op het grasveld stond een groep mensen bij elkaar. We zijn er heen gelopen om te kijken of daar de rondleiding zou beginnen, maar ze stonden om een klein kanon heen. Deze werd ter demonstratie afgevuurd. Ondanks dat het een klein kanon was, kwam er een harde knal uit.
Direct na de demonstratie begon de rondleiding. Vroeger bleek de ingang aan de noordkant van het kasteel te zitten. Bij vloed overstroomde de binnenplaats echter elke keer. De volgende gouverneur verzon daar een oplossing voor. Hij dichte de ingang en maakte een nieuwe aan de westkant. De kanonnen en munitie werd ook al niet al te slim bewaard. Dit bewaarde ze onder andere in een kamer met een muur aan de noordkant. Door deze muur kwam echter zoveel vocht, dat alles door het water werd aangetast. Dit wilden ze oplossen door een gat in de vloer te graven waar het water naartoe kon. Hierdoor kwam er echter meer water in de ruimte, wat niet bevorderlijk was voor de kanonnen en munitie. De deur van de munitie kamer heeft alleen een handvat aan de buitenkant. Als je de munitie wilde stelen dan sloot je jezelf op en was je direct schuldig. Zij, die hun schuld niet wilde bekennen, gingen je naar de folterkamer. Naast de folterkamer is een klein kamertje waar bijna geen licht binnenkomt, het donkere gat. Hier moesten de gevangen op hun foltering wachten, terwijl ze het geschreeuw van de anderen konden horen. Hierna zijn we nog langs een fontein gelopen, waar alleen het trapje nog origineel is.
Na de rondleiding zijn we weer op de bus gestapt. Met een omweg kwamen we aan bij het waterfront. Hier hebben we een bijbel in het Afrikaans gekocht voor de verzameling van Janneke. Nu vonden we het wel weer genoeg geweest en dus hebben we een taxi naar het hotel genomen. De taxichauffeur vertelde wel dat de wind wel erg hard is. Normaal waait het pas in augustus zo hard, maar nu was het al halverwege juli begonnen.
We hebben in het hotel gegeten. Er is een leuke ober en een leuke kok. De ober begroette ons heel vrolijk en de kok stond vol trots zijn soep aan te prijzen, erwtensoep. Het geluid van de huilende wind maakte het geheel compleet. ’s Avonds hebben we nog alle foto’s en films uitgezocht en daarna zijn we gaan slapen.