Vanochtend worden we om 9.00 uur opgehaald. We gaan vandaag naar het meest zuidwestelijke punt van het Afrikaanse vaste land, Kaap de Goede Hoop. Het waait vandaag harder dan gisteren, stormachtige wind (85km/u). De hele dag blijkt het moeilijk te zijn om gewoon stil te staan. We rijden over een kustweg, die bij aanhoudende wind, binnen 1 of 2 dagen gesloten wordt. Je zie nu al dat er bergen zand zich op de weg ophopen en de auto heeft een nieuwe laklaag nodig, want die wordt gezandstraald. We rijden zo’n 10 minuten en dan slaan we af. We kunnen nu terug kijken. Wat we zien is eigenlijk niet te geloven. We zijn langs een enorme sloppenwijk gereden. Het is eigenlijk een gewone wijk, want er zijn scholen, gemeenschappelijke wc’s, politiebureaus, supermarkten, enz. De regering doet zijn best dit probleem aan te pakken, maar dat gaat moeilijk. Er worden momenteel wijken gebouwd met kleine huizen voor de mensen uit deze sloppenwijken. Veel mensen willen echter niet in de nieuwe huizen wonen. Ze moeten die huizen kopen of huren. Ook moeten ze hun eigen water en elektriciteit betalen. Nu wordt het water gratis gebracht en de elektriciteit gratis afgetapt. Al het geld wat ze verdienen gaat naar waardevolle spullen, zoals een auto. We zagen best wel mooie versies staan.
Na deze omweg gaan we op weg naar Simonstown. Hier lopen we wat rond en drinken we wat. Simonstown is de thuishaven van de Zuid-Afrikaanse marine. Deze heeft een tijd geleden twee hele dure onderzeeërs gekocht. Ze liggen momenteel alleen weg te roesten, omdat ze geen mensen in dienst hebben die weten hoe je er mee om moet gaan. Er staat bij de parkeerplaats ook een beeld van een Deense Dog, genaamd just nuisance. Deze hond, die in de jaren dertig leefde, vond de marine veel te leuk. Hij liep steeds de matrozen achterna. Als de matrozen naar Kaapstad gingen met de trein ging de hond gewoon mee. Als de hond eruit gezet werd omdat hij geen kaartje had, wachtte hij gewoon op de volgende trein. Soms betaalde een van de matrozen het kaartje. Ze vonden dit toch wel vervelend en toen hebben ze de hond ingelijfd in de marine. Als marine personeel mocht je gratis met de trein. Toen de hond overleed is hij met militaire eer begraven.
De volgende stop was Boulders beach. Hier is begin jaren tachtig een pinguxefn paar aangekomen en heeft zich hier gevestigd. Sindsdien is het aantal pinguins snel gestegen. Je loopt op een houten brug en overal om je heen zie je pinguxefns. Het zijn hele leuke beesten om naar te kijken.
De volgende stop was Cape point/Kaap de Goede Hoop. In het nationale park kwamen we direct al blesbokken tegen. Ze liepen net naast de weg, dus konden we er mooi foto’s van maken. Hierna zijn we naar het restaurant gereden en hebben we wat gegeten. Na het eten namen we de kabeltrein naar boven. Je kan ook lopen, maar waar zou je dat doen. Het waaide zo hard, echt leuk kon dat nooit zijn. Boven aangekomen moesten we nog een aantal trappen op naar de vuurtoren. Bij de vuurtoren was de wind echt enorm. Het was ook helemaal niet moeilijk voor te stellen dat dit vroeger stormkaap heette. Na een korte fotostop, gingen we direct weer naar beneden. Blijkbaar heet de punt bij de vuurtoren Cape point en is Kaap de Goede Hoop net iets meer naar het westen, onze volgende stop. Je moet moeite doen om de auto uit te komen, de deur wordt heel hard dicht geblazen. We maken een foto achter het bord en stappen snel weer in.
Nu gaan we via Chapman’s peak drive terug naar Kaapstad. Chapman’s peak drive is een fantastisch kustweg. Er zitten enorm veel (kleine) bochten in. De weg slingert met de berg mee. De berg komt heel steil uit de oceaan tevoorschijn. De weg is uitgehakt uit de berg. Voorheen gebeurde hier nogal wat ongelukken door vallende stenen, maar een aantal jaar geleden is de weg lange tijd dicht geweest om dit te verhelpen. Je ziet nu overal netten die de vallende stenen moeten tegenhouden.
Na de kustweg stoppen we bij een supermarkt om in te slaan voor morgen. Tracy neemt van alles mee en we zijn benieuwd of we dat op krijgen. We rijden nu terug naar Kaapstad. We rijden nog wel even Signal Hill op voor een uitzichtsfoto op het stadion, Robbeneiland en de tafelberg. Ook hier waait het enorm. We hebben moeite om overeind te blijven.
Tegen zessen komen we aan in het hotel. We vinden het mooi geweest en gaan ook vandaag in het hotel eten. Er is nog erwtensoep, dus daar beginnen we mee. Ook de rest van het eten is weer goed en na het inpakken van de tassen gaan we slapen.