Om half zeven gaat de wekker. We doen de laatste dingen in de tas en doen de flightbags om de tassen. Jantien heeft een nieuwe flightbag en die is eigenlijk te klein. Hij past dus niet, de onderkant is te breed. Na het ontbijt boetseren we de tas in de juiste vorm en met moeite krijgen we de flightbag dicht.
Om 8 uur gaan we weg. We rijden eerst naar Johannesburg. Tussen Johannesburg en Pretoria ligt Midland. Hier zijn voornamelijk bedrijven gevestigd.
We rijden als eerste langs het huis van Nelson Mandela. Daarna rijden we door de binnenstad van Johannesburg om een beetje een idee van de stad te krijgen. Tracy zegt dat de gebouwen hier net zo oud zijn als in Kaapstad of misschien zelfs jonger. Zo ziet het er echter niet uit. Er wordt hier blijkbaar minder aan onderhoud gedaan. We rijden ook door Hillbrow, een van de slechtste wijken. Hier worden we aangehouden door de politie. Ze controleren of de vergunningen en de papieren van onze chauffeur, Mandla, in orde zijn. Iets klopte niet helemaal, maar we mogen verder.
We rijden door naar Soweto. Iets waar Janneke haar bedenkingen bij heeft. Jantien niet, want die heeft nog nooit van Soweto gehoord. Het blijkt een hele bekende sloppenwijk te zijn. Hier zijn ook de protesten in de jaren 70 begonnen. De regering wilde dat iedereen alleen nog Afrikaans zou spreken. De zwarte bevolking wilde dat niet en begon met protesteren. Dat is toen volledig uit de hand gelopen. Politie en leger heeft op de demonstranten met echte munitie geschoten. Een van de bekendste slachtoffers is Hector Pietersen. Het museum dat over de opstand gaat is naar hem vernoemd. Dit bezoeken we als eerste.
Daarna rijden we langs het huis van Winnie Mandela en door de enige straat ter wereld waar twee Nobelprijswinnaars gewoond hebben, Desmond Tutu en Nelson Mandela. Iets verderop stappen we uit om te gaan lunchen. Het Soweto wat we hier zien heeft niets met een sloppenwijk te maken. Het zijn geasfalteerde wegen met mooie huisjes er langs. Sommige zijn zelfs groot. De chauffeur verteld dat ten tijde van het WK finale hier bijna alles oranje was. Er waren ook Spanjaarden maar die waren in de minderheid. De Nederlanders hadden alle cafés en restaurants overgenomen.
We bestellen een sandwich en eindelijk krijgen we eens een normale portie. Elke keer krijgen we genoeg voor twee personen, maar nu eten we allebei onze borden leeg.
Om één uur rijden we naar de Regina Mundi kerk. De kerk bood bescherming aan de protesterende jongeren in de jaren zeventig. Er zijn nog genoeg sporen van de vernieling te vinden. We lopen mee met een rondleiding die net begonnen is. De man laat ons de vernielingen zien en verteld over de geschiedenis van de kerk. Aan het eind laat hij nog twee oude fiberglas ramen zien. Aan de kogelgaten is duidelijk te zien dat er zowel van buiten naar binnen als andersom geschoten is. Daarna laat hij ons de namen lezen van bekende personen die het gastenboek hebben getekend. We lezen de namen van Nelson Mandela, de advocaat van Nelson Mandela, Bill Clinton, Hillary Clinton, Jesse Jackson en Michele Obama. “En nu is het jouw beurt”, zegt de gids terwijl hij naar het boek wijst.
We rijden nu terug naar Pretoria. We nemen van een afstand een foto van het Voortrekkersmonument, rijden een rondje met uitzicht op de stad en stoppen even later bij een boekwinkel. We willen een wiskundeboek in het Afrikaans. Dit blijkt alleen wat moeilijk te zijn, dus wordt het een rekenboek. Als laatste rijden we langs het parlementsgebouw en om 17.05 zijn we in het hotel. Ze hebben in Zuid-Afrika eigenlijk drie hoofdsteden. Kaapstad heeft de regering, Bloemfontein is de gerechtelijke hoofdstad en Pretoria de administratieve. Als het parlement iets in de Kaapstad besloten heeft, wordt dat naar Pretoria gestuurd. Als ze het daar niet goed vinden, sturen ze het terug naar Kaapstad en mogen ze daar verder praten.
In het hotel nemen we nog een cola en gaan daarna richting het vliegveld. Het verkeer werkt goed mee en we waren ruim vier uur van tevoren op het vliegveld. We checkten in en hebben nog wat extra souvenirs gekocht. Half elf mogen we aan boord. We blijken met z’n tweeën drie stoelen te hebben, dus we hebben de ruimte. Jantien valt vrij snel na het eten in slaap en slaapt door tot het ontbijt. Janneke slaapt helaas minder goed.