Vandaag moesten we om 5.00 klaar staan om weer naar de ghats te gaan om de ochtendceremonie van de mensen te zien. Het was rustiger met xe2x80x9ctoeschouwersxe2x80x9d dan gisterenavond en drukker met mensen die hier voor zichzelf kwamen. Overal zag je nu mensen het water ingaan. Je zag ze ook de was doen, al vraag ik me werkelijk af of het er schoner van wordt. Het is wel een aparte ervaring. Het is net of je in een algemene badkamer van al die mensen staat. Ze wassen zich, scheren zich en maken zich klaar voor de dag. Soms voelde het ook wel ongemakkelijk om al die mensen zo aan te staren.
Het water in de Ganges was iets rustiger geworden, dus konden we nu wel met de boot. We zijn langs verschillende ghats gevaren en zagen steeds dezelfde taferelen. Het gaf wel een mooi overzicht en ik was blij dat de boottocht toch door kon gaan. We werden afgezet bij de ghats waar ze de crematies uitvoeren. Ze begonnen gelukkig pas om 10.00 en alleen de grote hoeveelheden hout deden denken aan een crematie. Toen we de trap op waren gelopen bleek er een lichaam aangekomen te zijn. Het zat vast op een ladder en was helemaal in oranje doeken gewikkeld. Andrxc3xa9 vond het jammer dat er nu geen crematie was, maar ik vond het best. Voor een persoon hebben ze 200 tot 300 kilo hout nodig en het duurt 3 tot 4 uur voordat het helemaal verbrand is. De as wordt daarna in de Ganges geveegd, dezelfde Ganges waar we net al die mensen een bad in hebben zien nemen.
We hebben een wandeling door het oude Varanasi gemaakt. Het was een mooie ervaring. De straatjes zijn erg smal, maar het is er redelijk schoon. We hebben ook een glimp mogen opvangen van de gouden tempel. We mochten er echter niet naar binnen of een camera meenemen. Dit gebied was vroeger hindoexc3xafstisch en toen de Moguls, die moslim waren, aan de macht kwamen hebben ze tempels platgegooid en er moskees gebouwd. Een paar jaar geleden kwam er een hindoexc3xafstisch bestuur aan de macht en die hebben een aantal moskees platgegooid om er weer tempels van te maken. De moslims willen nu weer wraak en sindsdien zijn de belangrijke moskees en tempels zwaar bewaakt. Je moet door een detectiepoortje en overal staan militairen met hun wapens in de aanslag. Een erg uitnodigende sfeer.
Ondertussen was het al bijna negen uur en gingen we terug naar het hotel voor het ontbijt. Er was een uitgebreid buffet, al moest ik daar niets van hebben. Onder de naam xe2x80x9cFrench toastxe2x80x9d hadden ze wel wentelteelfjes, dus dat werd mijn ontbijt.
Om 11.00 werden we weer opgehaald door het busje. We gingen met de gids naar nijverheid kijken. We reden de weg op, namen de eerste weg links en toen moesten we uitstappen. Het kan niet meer dan 150 meter geweest zijn, dit hadden we makkelijk kunnen lopen. Eerst liepen we naar het atelier waar twee mannen bezig waren met een weefgetouw. Er waren twee soorten, de nieuwere werkt met patroonkaarten en heeft maar een beperkt aantal kleuren. De oudste soort heeft geen beperking aan het aantal kleuren, maar het patroon zit bij de maker in zijn hoofd. Die man, meester genaamd, zit tussen alle draden en geeft de juiste aan aan de man die werkelijk aan het weven is. Elke meester kent maar een patroon en varieert daarmee. In de winkel hebben ze nu zeven meesters werken, dus verkopen ze zeven patronen plus de simpelere patronen met de kaarten. Het gaat allemaal heel traag, maar het ziet er wel prachtig uit. Hierna werden we uiteraard uitgenodigd om in de winkel re komen kijken. Hier hadden ze weer een enorme voorraad beddenspreien, kussenslopen en tafellakens. Toen duidelijk werd dat daar onze voorkeur uitging naar iets voor aan de muur, kwamen de xe2x80x9cschilderijenxe2x80x9d. Ze hadden er twee van Ganesha, de olifantengod, een simpel en weinig kleurrijk en de ander erg kleurrijk en met veel meer details. Ik heb toch maar gekozen voor de duurdere, maar verfijndere versie van Ganesha. De verkoper dacht aan mij ook een sari te kunnen verkopen en heeft me er twee aangetrokken. Het zag er mooi uit, maar om 50 euro te betalen voor iets dat in je kast komt te liggen is wel duur. Hierna zijn we nog even gaan kijken bij een winkel met brons, maar daar zagen we niets wat de moeite waard was.
's Middags zijn we naar het winkelcentrum iets verderop gegaan en hebben we (Andrxc3xa9, Josxc3xa9 en ik) gegeten bij de Pizza Hut. Ik luisterde niet echt naar de muziek, maar ineens hoor ik xe2x80x9cNu allemaalxe2x80x9d. We vragen aan de ober welke muziek er op staat en hij komt terug met een cd hoesje van de Vengaboys en andere megamixen, erg Indisch. Ik het winkelcentrum heb ik twee tassen gekocht en daarna zijn we weer naar het hotel gegaan. Ik wilde perse chatten met IdiscoverIndia.com, mijn reisorganisatie waarmee ik naar Ladakh zou gaan. Er zijn namelijk onlusten uitgebroken in Srinagar en daar eindigt mijn toer. Ze reageren zoals verwacht xe2x80x9cwe wachten rustig af, het is pas over 2 wekenxe2x80x9d.
Om 15.00 ga ik weer op zoek naar een bijbel. Volgens de gids is 2 tot 5 procent van de inwoners christen en dat zijn vooral de niet Engelssprekend armen, dus moet een Hindi bijbel inzitten. Hij vertelde dat deze mensen bekeerd zijn door de Engelsen. Het waren de mensen uit de laagste kasten, die op deze manier hun lage status enigszins kwijtraakten. Ik heb een adres van een boekenwinkel gehad en vraag aan de receptie of ze willen bellen. Ze krijgen direct een ander nummer en die geeft weer een adres van een kerk. Ik loop met het adres naar buiten opzoek naar een tuktuk. Er komt direct iemand op me af en zegt me voor 100 INR heen en weer te brengen, terwijl de receptie 200 had gezegd. Ik ga akkoord, maar weet dat er iets achter kan zitten. Voor we vertrekken gaat er een oudere man naast de bestuurder zitten en begint direct over de goede contacten die hij heeft. Hier had de Trotter me al voor gewaarschuwd, ze vragen een lager bedrag, maar stoppen wel bij bevriende winkels. Ik maak heel duidelijk dat ik niets wil hebben en we rijden naar de kerk. Na vijf minuten stopt ie al, dat kan niet, het is bij de ghats en dat is minstens 20 minuten. Hij is gestopt bij de Mariakerk, terwijl ik de St Paul kerk moet hebben. De receptie had op het papiertje gelukkig ook de wijk erop gezet. xe2x80x9cJa, maar dat is aan de andere kant van de stadxe2x80x9d, zegt de oude man, de jongere schijnt zo goed als geen Engels te kunnen. Ik antwoord, dat ik het papiertje met adres net ook al heb laten zien. Ik moet nu 200 INR betalen voor heen en terug en ik ga akkoord, hier had ik op gerekend. Na zo'n 20 minuten zien we de kerk, alleen de ingang niet. Ze vragen het twee keer en stoppen dan bij een klein hek achter de kerk. Ze stappen allebei uit, dus ik volg. We lopen door een grasveld richting de kerk. Er zit een man in het gras en er lopen een hoop geiten rond. De man vraagt wat we willen. Hij verteld dat de kerk alleen op zondag open is en nu dus niet. De oude man zegt dat ik een bijbel wil kopen en de man met de geiten stuurt ons naar een andere kerk. Deze is niet echt dichtbij, het was toch zeker weer 10 minuten met de tuktuk. We rijden een erg slechte kleiweg op en aan het einde staat een kerk. Het hek staat een klein beetje open, dus duwt de oude man het ver genoeg open zodat wij er door kunnen. We worden direct aangesproken door de man van de kerk. Ik zeg hem dat ik een bijbel in Hindi wil kopen, omdat mijn moeder bijbels spaart in verschillende talen. Hij vraagt me even te wachten tot hij de stroom weer werkend heeft, maar dat duurt toch te lang en na vijf minuten vraagt hij mij te volgen naar zijn huis iets verderop. Hij krijgt blijkbaar nieuwe riolering, want die zijn ze aan het aanleggen en wij lopen over de bergen aarde richting zijn huis. Ik word op de veranda neergezet, aangezien er nergens stroom is. Toen ik aankwam zaten daar zijn vrouw en dochter, maar die zijn naar binnen gevlucht. Het huiswerk lag er nog wel. De man gaat ook naar binnen en komt direct terug met een nieuwe bijbel in het Hindi. Als ik vraag wat het kost, wil de man niets hebben. Ik heb toen maar een donatie aan de kerk gedaan van 100INR, dit was de gemiddelde prijs van de boeken in Jaipur. Ik bedank de man enorm en zeg dat ik weer terug naar het hotel ga, want hij ziet eruit dat het zo gaat hozen.
De tuktuk stond uiteraard netjes te wachten en we rijden direct naar het hotel. Ik geef de mannen nog een fooi voor de moeite en ga naar binnen. Als ik een half uur binnen ben barst het onweer los en zal de hele avond duren. Ik heb erg blij dat we gisteren de avondceremonie al gezien hebben.
Ik eet met Andrxc3xa9 en Josxc3xa9 gewoon in het hotel. Gisteren ging er van alles mis bij de bestelling, maar nu gaat het goed. Het eten is erg lekker en nog steeds blij met mijn bijbel ga ik daarna naar bed.